Kamusta Ang Iyong KaluluwaHalimbawa

Ano ang Nakapagpapalusog sa Aking Kaluluwa?

Ang tatay ko ay hindi lang isang golfer: isa siyang golf evangelist. Ang kanyang layunin sa buhay ay makakuha ng maraming tao na mag-golf hangga't maaari. Siya ay may higit na hilig at pagmamahal sa isport kaysa sa sinumang nakilala ko. Kung nalaman niyang interesado ka sa golf, hindi ka lang niya aanyayahan na makipaglaro sa kanya. Magbabayad siya para sa iyong laro, bibili ka ng ilang kahon ng mga bola at isang kamiseta, at bibili ka ng isang set ng mga club maaga o huli.

Siya ay isang dalubhasa sa pagtagumpayan ng mga dahilan na ginawa ng mga tao noong sinubukan niyang i-convert ang mga ito sa mga golfers. Ang paborito ko ay kapag sasabihin ng mga tao, "Mag-golf ako, ngunit wala akong oras para dito. Ito ay isang limang oras na laro! Masyadong matagal.”

At sasabihin ng tatay ko, "Well,iyan ang punto."

“What do you mean?”

"Masyado kang abala para hindi mag-golf. Kung hindi mo kayang maglaan ng kalahating araw para gumala sa mga burol, makalanghap ng sariwang hangin, masiyahan sa mga nakamamanghang tanawin, at pabatain ang iyong sarili sa mga amoy at tunog ng kalikasan, kung gayon ang iyong iskedyul ay may problema. Kung wala kang oras para sa golf, iyon ang nagpapatunay kung gaano mo kailangan ang golf."

Habang tumatanda ako, mas naa-appreciate ko ang point ni Dad. Ang ating mga kaluluwa ay nangangailangan ng regular na pahinga. Kailangan nila ng pahinga. Kailangan nila ng mga sandali kung kailan sila makakaalis mula sa kabaliwan ng buhay at masiyahan sa mga sandali na kanilang kinaroroonan. Ganito ang sabi ng aklat ng Mga Awit: “Walang kabuluhan ang pagbangon mo ng maaga at paghuling magpahinga, na kumakain ng tinapay ng pagkabalisa ng pagpapagal; sapagkat binibigyan niya ng tulog ang kanyang minamahal” (Awit 127:2).

Ang pagsusumikap ay bahagi ng buhay, siyempre. Hindi ako laban sa trabaho, pagsusumikap, o kahit na pagkapagod. May mga panahon at sandali na maglalaan tayo ng mahaba, mahirap na oras, at maaaring maghirap ang ating pahinga.

Ngunit hindi iyon ang ating pamumuhay 24/7, linggo-linggo. Kailangan natin ng ugali ng pahinga. Kailangan natin ng pilosopiya at pananaw sa buhay na nagsasabing, “Wala akong lahat ng sagot, at okay lang iyon. ginagawa ng Diyos. Mas marami siyang magagawa habang natutulog ako kaysa sa gising ko. Kaya gagawin ko lang ang aking makakaya, at magpapahinga ako sa katotohanan na ang Diyos ang may kontrol at nasa aking panig."

Sa huli, nais ng Diyos na magkaroon tayo ng kapahingahan sa ating mga kaluluwa, hindi lamang sa ating mga katawan. Pero very connected ang dalawa. Mas mahirap magpahinga sa loob kapag hindi ka nakapagpahinga nang maayos sa labas. At mas madaling pangasiwaan ang mga panlabas na panggigipit at problema kapag ang iyong kaluluwa ay malusog at nakakarelaks.

Ang pahinga ay hindi ang kawalan ng mga problema. Ito ay ang presensya ni Hesus. Siya lamang ang ating pinagmumulan ng tamang pahinga. Sinabi niya sa kanyang mga tagasunod, “Lumapit kayo sa akin, kayong lahat na pagod at nagdadala ng mabibigat na pasanin, at bibigyan ko kayo ng kapahingahan. Pasanin mo ang aking pamatok. Hayaang turuan ko kayo, sapagkat ako ay mapagpakumbaba at maamo ang puso, at makakatagpo kayo ng kapahingahan para sa inyong mga kaluluwa” (Mateo 11:28–29)

Tugon

Ano ang ginagawa mo upang makapagpahinga at makapagpahinga, at gaano mo kadalas ito ginagawa?

Paano nakakaapekto ang labis na stress sa iyong emosyonal? Pisikal? sa espirituwal?

Ano ang ibig sabihin sa iyo na si Jesus ang pinagmumulan ng tamang kapahingahan?