การสรรค์สร้างตัวอย่าง

การสรรค์สร้างกำลังเรียกหา

เมื่อนิ้วเท้าของผมย่างเข้าไปใกล้ขอบหน้าผาที่สูงถึง 1,000 ฟุต ไม่มีใครต้องมาบอกให้ผมรู้สึกประทับใจที่ได้เห็นแกรนด์แคนยอนเลย ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ในวิวที่ผมเห็นมันมีบางอย่างที่ทำให้รู้สึกตราตรึงใจ และน่าทึ่ง และยิ่งใหญ่ ผมไม่แปลกใจเลยที่ในแต่ละปีจะมีคนมากกว่าสี่ล้านคนไปเที่ยวที่นั่น

เคยสงสัยไหมว่าทำไมช่วงเวลาแบบนั้นถึงทำให้เรารู้สึกมีพลังที่ทำให้เราขับเคลื่อน ทำไมพระอาทิตย์ที่ตกในเขตร้อน และภูเขาที่สูงตระหง่าน และเสียงหัวเราะของเด็กตัวน้อย ๆ ถึงขับเคลื่อนเราอย่างลึกซึ้ง ทำไมเราต้องเอื้อมมือไปหยิบกล้องในตอนที่ต้นไม้สีเขียว ๆ เปลี่ยนสีใบเป็นสีส้มแดงฉาน ในตอนที่ทะเลสาบสงบลง และดวงอาทิตย์ให้ความอบอุ่น ทำไมเราจึงถอนหายใจโดยอัตโนมัติเมื่อรู้สึกผ่อนคลาย ทำไมโลกใบนี้จึงทำให้เราพูดคำว่า "โอ้โห. . ." ออกมาอย่างเงียบ ๆ ได้บ่อยครั้ง

อัครสาวกเปาโล(พอล)สามารถตอบทุกคำถามเหล่านั้นได้ด้วยคำคำเดียว พระเจ้า ในพระธรรมโรมเขาระบุว่า "คุณสมบัติความสามารถของพระเจ้าที่เรามองไม่เห็น -- อำนาจนิรันดร์และความศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ -- ได้รับการมองเห็นและเข้าใจอย่างชัดเจนจากสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น" (1:20) กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ คุณสามารถมองเห็นพระเจ้าที่คุณไม่สามารถมองเห็นได้ ยังไงน่ะเหรอ โดยการทำความเข้าใจในสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น โดยการเชื่อมต่อโลกที่ถูกสร้างขึ้นนี้เข้ากับผู้สร้าง โดยการมองไปรอบ ๆ ด้วยความมหัศจรรย์ จากนั้นก็มองขึ้นไปบนฟ้าเพื่อนมัสการพระเจ้าที่แสนมหัศจรรย์

ในครั้งหน้าที่ชีวิตพาคุณให้ไปอยู่ในจุดที่ต้องหยุดและจ้องมองอย่างหลงไหล ขอให้คุณหยุดและมองเห็นพระเจ้า มองลงไปในหุบเขาแกรนด์แคนยอนอันงดงาม มองข้ามโต๊ะในร้านกาแฟที่เพื่อน ๆ ของคุณกำลังหัวเราะ มองเข้าไปในสายตาที่สดใสของทารกแรกเกิดหลังจากที่เข้าตื่น และในที่สุดก็มองขึ้นไปยังใบหน้าที่มองไม่เห็นของพระเจ้า ที่อาจจะไม่ได้มองไม่เห็นไปซะเสมอไป