การเดินทางของฮาบากุกตัวอย่าง

"เชื่อวางใจพระเจ้า (ต่อ)"



ความคิดของผู้เขียน:

1. สาระสำคัญของบทนี้คืออะไร? สาระสำคัญของบทนี้คือ ฤทธิ์อำนาจและฤทธิ์เดชของพระเจ้า



ฮาบากุกเปลี่ยนจากการตั้งคำถามกับพระเจ้า เป็นการรอคอย และในที่สุดก็เป็นการสรรเสริญพระเจ้า เขาเข้าใจว่าพระเจ้าทรงมีแผนการ และพระองค์ทรงเป็นผู้เดียวที่สามารถทำให้แผนการนี้สำเร็จได้ ในขณะที่เราดำเนินชีวิต เราอาจพบกับสถานการณ์เช่นนี้หลายต่อหลายครั้ง และนั่นขึ้นอยู่กับว่าเราจะตัดสินใจจัดการกับมันอย่างไร ในฐานะที่เราถูกสร้างขึ้นตามอย่างพระฉายของพระเจ้า และด้วยของประทานแห่งเสรีภาพ เรามีความสามารถในการจัดการได้หลายวิธี แต่เมื่อพิจารณาให้ดี พระองค์กำลังมองหาความเชื่อวางใจจากเรา



บางครั้งพระเจ้าทรงยอมให้เกิดสถานการณ์ที่เกินกำลังของเรา เพื่อว่าเมื่อพระองค์ทรงช่วยเรากลับมา เราจะรู้ว่านี่คือพระองค์ เพื่อที่พระองค์จะยืนยันความรักของพระองค์ที่มีต่อเรา และย้ำเตือนเราว่า ถึงแม้ดูเหมือนว่าเราจะอยู่บนเส้นทางนั้นเพียงลำพัง แต่พระเจ้าไม่เคยและจะไม่มีวันทอดทิ้งเรา



2. คำว่า “เส-ลาห์” มีความสำคัญอย่างไร และเราควรตอบสนองอย่างไร?



เส-ลาห์ เป็นคำหนึ่งในพระคัมภีร์ที่กระตุ้นความคิดในมุมมองของนักวิชาการหลายคน ความจริงก็คือเราไม่อาจจะรู้ความหมายที่แท้จริงของคำนี้ได้ เนื่องจากไม่เคยมีการแปลตรงตัวมาก่อน ด้วยเหตุนี้จึงมีการตรวจสอบบริบทอย่างครบถ้วนเพื่อให้สามารถทำความเข้าใจความหมายที่แท้จริงของมันได้ดีขึ้น ดังนั้นเมื่อสังเกตบริบทที่มีการใช้ให้ดี จึงเชื่อกันอย่างกว้างขวางว่ามีความหมายเหมือนกับคำศัพท์ทางดนตรี "แขวน"



เมื่อพิจารณาเช่นนี้ก็คือนำมาใช้ในการหยุดพัก คือให้หยุดชั่วคราวในช่วงที่ระบุไว้ นี่คือช่วงเวลาแห่งการใคร่ครวญ ดื่มด่ำไปกับสิ่งที่คุณเพิ่งอ่าน และให้ความสนใจกับถ้อยคำเหล่านั้นจริง ๆ สิ่งสำคัญกำลังถูกกล่าวถึงในช่วงเวลาแห่งการสรรเสริญนี้ และผู้ประพันธ์ต้องการให้แน่ใจว่าจะมีช่วงเวลาที่ได้ดื่มด่ำไปกับมัน



3. คิดย้อนกลับไปที่สาระสำคัญของบทนี้: ฮาบากุกกำลังพยายามสื่ออะไรกับผู้อ่าน?



ฮาบากุกกำลังพยายามเน้นย้ำให้ผู้อ่านเห็นความสำคัญของการเข้าใจว่าแท้จริงแล้วพระเจ้าทรงเป็นใคร เพื่อให้เข้าใจว่าพระปัญญา ฤทธิ์ธานุภาพ และความรักของพระเจ้านั้นไม่มีที่สิ้นสุด คือให้รู้จักผู้ที่คุณสามารถเชื่อวางใจอย่างสิ้นเชิงได้ มันง่ายที่จะตั้งคำถามว่าพระเจ้ากำลังทำอะไรอยู่ และยากที่จะวางใจว่าพระองค์ทรงทราบอย่างแน่ชัดหรือไม่ว่าพระองค์กำลังทำอะไร ในฐานะที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องตาย เราไม่อาจมองเห็นอดีต ปัจจุบัน และอนาคตซึ่งเป็นอนันต์ และเพราะเหตุนี้เราจึงมักลังเลที่จะไว้วางใจว่าพระเจ้าทรงควบคุมได้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เราจะตั้งคำถามและวิตกกังวล ตรงนี้เองที่ความเชื่อจะเข้ามามีบทบาท ในตอนท้าย ฮาบากุกสรุปไว้อย่างดีที่สุด:



18 ถึงกระนั้น ข้าพเจ้าจะร่าเริงในพระยาห์เวห์

ข้าพเจ้าจะเปรมปรีดิ์ในพระเจ้าแห่งความรอดของข้าพเจ้า

19 พระยาห์เวห์องค์เจ้านายทรงเป็นกำลังของข้าพเจ้า

พระองค์ทรงทำให้เท้าของข้าพเจ้าเหมือนตีนกวางตัวเมีย

พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าเดินไปบนที่สูงทั้งหลาย



ทั้งหมดนี้ก็คือการแสดงถึงการยอมจำนนและความเชื่อ ฮาบากุกแสดงถึงกำลังและฤทธิ์อำนาจของพระเจ้าอย่างเต็มที่ และเหตุผลเราสามารถเชื่อวางใจพระองค์ได้ในทุกด้านของชีวิต



4. เราจะนำสิ่งนี้มาสู่โลกปัจจุบันของเราและนำไปใช้กับชีวิตประจำวันของเราได้อย่างไร?



คำตอบง่าย ๆ คือจงวางใจพระเจ้าให้มากขึ้น หลายครั้งอาจดูว่าพูดง่ายกว่าทำ ความจริงก็คือเมื่อเราเริ่มประสบกับความทุกข์ยาก เรามักจะพึ่งตัวเองก่อน แล้วเราจึงเริ่มมองออกไป เมื่อเรารู้ตัวว่าเราทำเองไม่ได้ เป็นเรื่องปกติที่เรามักตื่นตระหนกแทนที่จะมีสันติสุขในพระเจ้า การวางใจพระเจ้าไม่ใช่แค่การการเชื่อในพระองค์ แต่เป็นการรู้ว่าพระองค์จะทรงค้ำจุนคุณและไม่ทอดทิ้งคุณ



ทีนี้กลับมาที่คำถาม เมื่อคุณอยู่ในโลก จงจำไว้ว่าบางสิ่งอยู่เหนือการควบคุมของคุณ และนั่นคือหน้าที่ของพระเจ้า อย่าหนีไปจากพระองค์ และทุกสิ่งจะตอบพระองค์ พยายามนึกถึง สุภาษิต 3:5:

จงวางใจในพระยาห์เวห์ด้วยสุดใจของเจ้า และอย่าพึ่งพาความรอบรู้ของตนเอง



ท้าทาย:

มีสองสิ่งที่ผมอยากจะท้าทายคุณในบทนี้ อย่างแรกคือพยายามอ่านฮาบากุก บทที่ 3 อีกครั้ง และหยุดคิดเกี่ยวกับสิ่งที่คุณกำลังอ่านอยู่ ลองนึกถึงความหมายของสิ่งที่ฮาบากุกได้บอกกับเราเกี่ยวกับพระเจ้าและธรรมชาติของพระองค์



อย่างที่สองคือ เราต้องพยายามคิดหาวิธีในแต่ละวันเพื่อฝึกการแสดงออกถึงการเชื่อวางใจพระเจ้าอย่างเป็นรูปธรรม เมื่อเราพึ่งพาพระองค์สำหรับเรื่องเล็กน้อยในชีวิตของเรา จะทำให้การพึ่งพาพระองค์เมื่อมีเรื่องใหญ่เข้ามาง่ายขึ้นมาก นึกถึงยากอบ 4:8:

พวกท่านจงเข้าใกล้พระเจ้า แล้วพระองค์จะเสด็จเข้ามาใกล้ท่าน พวกคนบาปเอ๋ย จงชำระมือให้สะอาด คนสองใจ จงชำระใจให้บริสุทธิ์



ใช้เวลาสักครู่เพื่อพึ่งพาพระเจ้าและแสวงหาพระองค์ในพระวจนะของพระองค์ จงเข้าใกล้พระเจ้า แล้วพระองค์จะเสด็จเข้ามาใกล้คุณ พระเจ้าไม่บังคับและพระองค์จะไม่บีบให้คุณขอให้พระองค์ช่วยคุณ มันต้องเป็นการตัดสินใจของคุณที่จะวางใจในพระเจ้าและมอบความปรารถนาของคุณแก่พระองค์ หากทำเช่นนั้น คุณจะพบว่าตัวเองมีความสงบภายในและมีความสบายใจมากขึ้น อย่าปล่อยให้ความห่วงหาโลกปัจจุบันครอบงำความคิดของเรา และกีดกันเราให้พ้นจากความสงบในจิตใจที่มาจากพระเจ้า



หากเราปล่อยให้จิตใจของเราล่องลอยไป มันก็จะควบคุมเรา หมั่นตรวจสอบความคิดของคุณอยู่เสมอ ให้จิตใจของคุณผูกพันอยู่กับพระคริสต์ แล้วการกระทำของคุณจะสะท้อนถึงพระองค์