อย่ากระวนกระวายในสิ่งใดเลยตัวอย่าง

ถ้าสมมุติว่าความวิตกกังวลทำให้คุณได้ใกล้พระเยซูมากยิ่งขึ้นล่ะ? จอร์แดนใช้เวลาหนึ่งปีเต็มอธิษฐานให้ความวิตกกังวลของเขาหายไปจนกระทั่งเขาได้ค้นพบบางอย่างที่ลึกซึ้ง—ความสัมพันธ์กับพระเยซูที่เข้มแข็งขึ้น บางทีคุณอาจจะเชื่อมโยงกับเรื่องของเขาได้: 

“ผมคิดว่าผมกำลังจะตาย”

นี่คือสิ่งที่ผมคิดกับตัวเองในหลายต่อหลายคืนเมื่อปีกลาย ผมพยายามที่จะนอนหลับ เพียงเพื่อจะตื่นขึ้นมาพร้อมความตระหนกอย่างไม่มีสาเหตุ หน้าอกผมแน่นไปหมด ผมรู้สึกเหมือนลำคอตีบตัน และบางทีผมก็หายใจไม่ออก วัฏจักรนี้จะวนเวียนอยู่ จนในที่สุด ผมก็ย้ายไปนอนบนโซฟา เพื่อที่ผมจะหยุดทำให้ภรรยาของผมตื่น 

วันหนึ่ง ผมไปพบแพทย์เพื่ออธิบายอาการของผม—เจ็บแน่นหน้าอก ปัญหาการนอนหลับ และอาการตื่นตระหนกกระทันหัน หลังจาก การทดสอบระหว่างไปพบแพทย์ไม่กี่ครั้ง แพทย์วินิจฉัยว่าผมเป็นโรค วิตกกังวล ผมขอบอกคุณตรงๆ ได้ไหม มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมเป็นคริสต์เตียนที่ล้มเหลว ผมอธิษฐานเพื่อป้องกันเรื่องนี้ไม่ถูกต้องตรงไหนหรือเปล่า ผมไม่ควรต้องมาเผชิญกับมันนะ ผมจะคิดแบบนี้กับตัวเอง ผมควรจะต้องมีสันติสุขและไม่กระวนกระวาย—นั่นคือสิ่งที่พระเยซูทรงบอกให้เราทำ!

หลังจากที่ทำตามแพทย์สั่งและเริ่มทานยาในปริมาณน้อย ผมอธิษฐานอย่างต่อเนื่องขอให้โรควิตกกังวลนี้หายไป ผมไม่อยากจะรับมือกับมันอีกต่อไปแล้ว

ใน 2 โครินธ์ 12 การแปลฉบับ NIV เปาโลได้บรรยายถึง “หนามในเนื้อ” ขณะที่เราไม่สามารถรู้แน่ชัดว่าหนามในเนื้อของเปาโลคืออะไร โรควิตกกังวลสามารถทำให้รู้สึกแบบนั้นได้สำหรับคนหลายๆ คน รวมถึงผมด้วย เปาโลบอกว่าเขาได้วิงวอนต่อพระเจ้า ถึงสามครั้ง เพื่อให้มันหลุดออกไป แต่พระเยซูกลับตรัสกับเขาว่า “การมีพระคุณของเราก็เพียงพอกับเจ้า เพราะว่าความอ่อนแอมีที่ไหน ฤทธานุภาพของเราก็ปรากฏเต็มที่ที่นั่น” (เพิ่มการเน้น)

การมีพระคุณของพระเยซูเพียงพอ ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นไร ขณะที่ผมเริ่มต้นการอธิษฐานขอการเยียวยา ผมก็เริ่มนำเข้ามาใกล้พระเยซูมากขึ้น เหมือกับเปาโล พระเจ้าไม่ได้ทำให้ “หนาม” ของผมหลุดไป อย่างไรก็ดี ผมพบว่าผมเองอ่านพระวจนะได้อย่างลึกซึ้ง และผมอธิษฐานมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ผมคิดว่าสิ่งที่ผมต้องการคือการรักษาให้หายจากโรควิตกกังวล แต่ในความเป็นจริง ผมต้องการ พระเยซู มากขึ้นต่างหาก เดี๋ยวก่อน ผมไม่ได้บอกว่า ถ้าผมใกล้ชิดพระเยซูกว่านี้ ผมจะไม่เป็นโรควิตกกังวล ผมจะไม่หยุดอธิษฐานให้โรควิตกกังวลนี้หายไปเช่นเดียวกัน ผมจะอธิษฐานไปเรื่อยๆ เพื่อจะหลุดพ้นจากหนามอันนี้ เหมือนที่อย่างเปาโลทำ 

แต่บางอย่างกำลังเกิดขึ้นกับผมที่ดีกว่าการหายจากโรควิตกกังวลในทันทีทันใด ผมกำลังพัฒนาความเข้าใจในพระเจ้าอย่างลึกซึ้งและมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นขึ้นกับพระองค์ 

แทนที่จะอธิษฐานเพียงขอสันติสุข ผมพบว่าผมกำลังถูกนำไปใกล้ชิดกับเจ้าชายแห่งสันติ เมื่อใดก็ตามที่ผมเริ่มกังวลเกี่ยวกับอนาคต ผมจะเตือนตัวเองว่า พระองค์เป็นอัลฟาและโอเมกา—เป็นเบื้องต้นและเบื้องปลาย เป็นปฐมและอวสาน

ผมอธิษฐานให้โรควิตกกังวลนั้นหายไป แต่ผมค้นพบบางอย่างที่เยี่ยมยอดกว่านั้น การคงอยู่ของพระเยซูที่เต็มเปี่ยมด้วยความรักในชีวิตของผม—แม้กระทั่งท่ามกลางความวิตกกังวล

-จอร์แดน