ถึง การเสพติด...ตัวอย่าง

วันที่ 4: จุดตกต่ำ

เมื่อการเสพติดเริ่มส่งผลร้าย เมื่อเวลาที่ดีๆได้หยุดลงและเราตกอยู่ในสภาวะที่ต้องรับมือและเอาตัวรอด เราก็ใกล้จุดตกต่ำของเราแล้ว เมื่อรอบตัวเรามีแต่ความสิ้นหวังและความหมดหวัง เราก็กำลังใกล้เข้าไปทุกที

จุดตกต่ำจากผลกระทบของโรคร้ายนี้แตกต่างกันไปในแต่ละคน แต่เพื่อกลับขึ้นมาจากมัน เราต้องยินยอมต่อความจริงที่ว่าเราไม่มีอำนาจควบคุม ด้วยว่าเราไม่สามารถดีขึ้นได้โดยการทำสิ่งเดิมๆ ที่เราเคยทำ ด้วยว่าวิธีเดียวที่จะปีนออกมาจากหลุมลึกก็คือการแหงนมองขึ้นไป

พระเจ้าสัญญาที่จะพบกับเราที่หลุมลึก เมื่อสิ่งต่างๆดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเรา เมื่อมันเหมือนว่าเราจะไม่สามารถปีนออกมาจากหลุมพลางของการเสพติด พระองค์อยู่ตรงนั้น การฟื้นขึ้นใหม่ไม่ใช่เป็นเรื่องง่าย มันเป็นวิธีการเดียวเท่านั้นที่เราจะไม่จบลงที่คุกตาราง สวนสาธารณะ หรือเสียชีวิต เรามีทางเลือกอันเสรี-พระเจ้าจะไม่เคยบังคับเราให้เลือกพระองค์ แต่ถ้าเราเลือก พระองค์สัญญาว่าพระองค์จะไม่เคยละทิ้งเรา ไม่เคยทอดทิ้งเรา

การตกต่ำไปถึงจุดต่ำที่สุดอาจทำให้เราหายใจไม่ออก มันอาจจะยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่ แต่จุดต่ำสุดเป็นรากฐานที่เราสามารถสร้างชีวิตใหม่โดยการฟื้นฟูขึ้น หากเราขอการช่วยเหลือจากพระเจ้า หลุมลึกที่สามารถเป็นจุดจบของเราก็สามารถกลายเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ของเรา พระเจ้ากล่าวว่าพระองค์จะไถ่เรา: เรามอบขี้เถ้าจากชีวิตที่ไหม้เป็นผุยผงของเราแก่พระองค์ พระองค์จะมอบมงกุฎแห่งความงามแก่เรา พระองค์ประทานของขวัญแก่เราเป็นความสุขใจและการสรรเสริญขอบคุณ แทนการไว้ทุกข์และความสิ้นหวัง