ในสิ่งทั้งหลายตัวอย่าง

ส่วนหนึ่งของครอบครัว

ในบทแนะนำถึงฟิลิปเปียน พอลแสดงตัวเองว่าเป็นผู้รับใช้ของพระเยซูคริสต์ และเขาเขียนถึงนักบุญในพระเยซูคริสต์ การเลือกใช้คำของเขามีความสำคัญทั้งสองด้าน ทั้งหมดตลอดพันธสัญญาเก่า ผู้นำของอิสราเอลได้รับศักดินาจากที่ถูกกล่าวถึงว่าเป็นผู้รับใช้พระเจ้า

ตอนที่พอลแนะนำตัวเอง เขาได้เปลี่ยนจุดเล็กๆ พอลไม่เรียกตัวเองว่าผู้รับใช้พระเจ้า เขาพูดว่าเขาเป็นผู้รับใช้ของพระเยซูคริสต์ การเลือกใช้คำนี้มีความหมายที่สำคัญ: เขาทำให้พระเยซูเท่ากับพระเจ้า

ขณะที่เรื่องนี้อาจจะเป็นข่าวเก่าสำหรับคุณและฉัน มันเป็นความสำคัญจากมุมมองประวัติศาสตร์ที่พอลเชื่อว่า พระเยซูและพระเจ้าคือพระองค์เดียวกัน ความเข้าใจว่าพระเยซูคือพระเจ้า ไม่ใช่ตำนานที่เกิดขึ้นหลายร้อยปีหลังจากการตายของพระองค์ เมื่อผู้คนหลงลืมตัวตนจริงๆ เหล่าผู้คนที่ติดตามพระองค์และรู้จักพระองค์เป็นการส่วนตัว ก็เชื่อว่าพระเยซูเป็นทั้งพระเจ้าและมนุษย์อย่างครบถ้วน

มันยังเป็นการหนุนใจที่จะบันทึกว่า พอลกล่าวถึงฟิลิปเปียนว่านักบุญความจริงแล้ว นี้เป็นคำที่เขาใช้สม่ำเสมอในจดหมายของเขา เมื่อกล่าวถึงสหายผู้เชื่อ (พอลไม่เคยเขียนถึงคนบาปในโรม หรือที่ไหนก็ตามถึงเรื่องนั้น)

เมื่อเราเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวพระเจ้า เราก็เปรียบเหมือนนักบุญ ไม่ใช่นักบาป การเป็นนักบุญไม่ได้หมายความว่าเราสมบูรณ์แบบ มันคือการที่เราได้เปลี่ยนเป็นคนๆ นั้นเมื่อเราเชื่อ สถานะของเราไม่ได้หมายความว่า เราพ้นจากการต่อสู้กับความบาป เรายังคงทำผิดพลาดตลอดชีวิตของเรา อย่างไรก็ตาม มีสิ่งที่แตกต่างอย่างมากระหว่างการเป็นนักบุญผู้ที่ต้องต่อสู้กับความบาป กับการเป็นคนบาปผู้ที่พยายามจะเป็นนักบุญ

วันนี้ขอให้คุณได้รับกำลังใจ: คุณเป็นนักบุญที่รักในพระเจ้า! คุณอาจจะไม่รู้สึกแบบนั้น แต่สถานะของคุณได้ฝังรากในวิสัยทัศน์ของพระเจ้าต่อคุณอย่างไม่มีการเปลี่ยนแปลง โดยความเชื่อในพระเยซู เราถูกรับเลี้ยงโดยพระเจ้าและเราก็เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวพระองค์

ใช้เวลาในการอธิษฐาน อ้อนวอนพระเจ้าให้ทำการใหม่และฟื้นฟูหัวใจของคุณด้วยข่าวประเสริฐนี้ มันง่ายที่เกิดการอ่อนกำลังจากความผิดพลาดและล้มเหลว แน่นอนเราอาจจะโศรกเศร้าและสารภาพบาปของเรา แต่เราก็ต้องชื่นชมยินดีในตัวตนใหม่ของเรา ไปหาพระเจ้าได้ตอนนี้ อย่างอิสระ คาดหวัง อย่างกล้าหาญ และเต็มไปด้วยความหวัง พระองค์มองคุณเป็นลูกของพระองค์ และคุณก็สามารถนำเอาความหวัง ความกลัว และความล้มเหลวไปไว้กับพระองค์

ทำไมตัวตนของเราในพระเจ้าเป็นสิ่งที่ควรชื่นชมยินดี?