Blije christenen

"...Wees blij!" (Filippenzen 4:4a, BB).

Onder sommige christenen leeft de gedachte dat somberheid het summum van diepzinnigheid is. Uitlatingen over de slechtheid van de wereld en de ernst van de zonde getuigen in hun ogen van bijzondere wijsheid. Ze hebben weinig op met ‘blije christenen’, die blijkbaar elk inzicht missen.

De realiteit is echter dat ernst mensen bekrompen maakt. Blijdschap is namelijk wel in staat om ernst in te sluiten, maar ernst duldt geen blijdschap. Je kunt best blij zijn en toch ernstig naar de ander toe, maar als je ernstig bent en toch blij probeert te zijn, zul je lachen als een boer die kiespijn heeft.

Dat blijdschap ernst insluit, maar ernst blijdschap uitsluit, is niet zo vreemd als het lijkt. God heeft ons inderdaad bedoeld om blij te zijn en die blijdschap te bewaren, ook in ernstige momenten.

Paulus wist waar hij zijn vreugde vandaan moest halen. Hij had genoeg meegemaakt om te weten dat die vreugde ons hele bestaan kan vervullen, zelfs in allerlei ellende. Toen hij zei: "Wees blij", gaf hij ook het geheim aan om dat te kunnen: "Wees altijd blij in de Heer!..." (Filippenzen 4:4,BB). "Wees blij", gaf hij ook het geheim aan om dat te kunnen: "Wees altijd blij in de Heer!..." (Filippenzen 4:4,BB).

Blijf naar Jezus kijken. Ons geloof in zijn heerlijke, definitieve genade vult ons met grote vreugde.

En dan nu, blije christenen, zijn zegenwens, die ik ook maar wat graag de mijne maak:"...Ik bid dat Hij jullie zal vullen met pure blijdschap en vrede door jullie geloof..." (Romeinen 15:13, BB).