Slaaf of bruid

"...Want de Heer houdt van je..." (Jesaja 62:4b, BB).

God had zich aan zijn volk willen verbinden als een echtgenoot aan zijn vrouw: vol liefde, vol zorg, vol overgave. Hij verwachtte dat zijn volk zich dan ook vol liefde aan Hem zou overgeven, maar in de woestijn liep die romance stuk.

God beschermde de Israëlieten toen het oordeel over Egypte raasde. Hij leidde hen uit hun slavernij. Hij overlaadde hen met de rijkdommen van Egypte. Hij streed voor hen, terwijl zij alleen maar stil hoefden te zijn. Hij deed hen een belofte: ‘Ik zal jullie aannemen als mijn volk, en ik zal jullie God zijn’. En Hij stelde hen een echtelijke woning in het vooruitzicht: het beloofde land.

Maar Israël wilde helemaal niet afhankelijk zijn van God. Het volk keerde zich van God af. De huwelijksakte werd een arbeiderscontract. De wet maakte duidelijk dat het volk voortdurend in de min stond bij God.

Paulus schrijft dat de berg Sinaï, waar God de wet gaf, alleen maar slaven baart (Galaten 4:24, BB). Maar mensen die door Jezus zijn vrijgekocht, gaan met Hem om als zijn geliefde bruid.

God houdt van je. Kun je je voorstellen hoe een slaaf verandert in een geliefde? De vrijheid die je krijgt, wordt helemaal opgevuld met liefde.