Jonathan en David, Een Bijzondere VriendschapVoorbeeld

David als dienaar van Saul

“Toen antwoordde een van de knechten en zei: Zie, ik heb een zoon van Isaï, de Bethlehemiet, gezien die harp spelen kan; hij is een dappere held, een strijdbare man, ter zake kundig, iemand die knap is van gestalte, en de HEERE is met hem…. Zo kwam David bij Saul, en hij stond in zijn dienst...” (1 Samuel 16:18-21, HSV).

De Heere God was van Saul geweken. Sindsdien werd hij regelmatig geplaagd door een boze geest die hem angstig maakte. Om Saul verlichting te bieden, zochten zijn dienaren naar iemand die goed harp kon spelen. De muziek zou de koning rustig kunnen maken, zo was hun idee.

Als kandidaat voor deze functie noemden ze… David! Ze waren vol lof over hem, maar wisten niet dat hij tot koning over Israël was gezalfd. En David zelf hield dat kennelijk voor zich. Hij kwam naar het paleis, maar niet om de touwtjes in handen te nemen. Hij kwam als dienaar van Saul. Na een poosje werd hij zelfs zijn wapendrager.

Wat een vreemde situatie. De oude koning, die door God was wezen, deelde nog steeds de lakens uit. De nieuwe koning was zijn wapendrager, en bijna niemand wist over zijn roeping.

David nam het heft niet in eigen hand. Hij was niet van plan met geweld naar de kroon te grijpen. Hij wachtte af tot de Heere God, Die hem tot koning had laten zalven, verder zou ingrijpen.

Ken jij andere voorbeelden, misschien uit je eigen leven, waar geduld nodig was tot God ingreep? Helpen deze voorbeelden je om te vertrouwen op een goede afloop?