Blijf op de juiste weg! Paulus' brief aan de GalatenVoorbeeld

Zending is een opdracht van de hele kerk

“En toen Jakobus, Kefas en Johannes, die geacht werden steunpilaren te zijn, de mij gegeven genade erkenden, gaven ze mij en Barnabas de rechterhand van gemeenschap, opdat wij naar de heidenen en zij naar de besnedenen zouden gaan” (Galaten 2:9, HSV).

Paulus was een zendeling en heeft veel bekendheid gekregen door zijn brieven die opgenomen zijn in de Bijbel. Maar zijn zendingsreizen waren geen persoonlijk initiatief van hemzelf. Toen hij door God geroepen werd om het Evangelie naar niet-Joden (de heidenen) te brengen, deed hij dat na de apostelen geraadpleegd te hebben, die toen de leiders van de Kerk waren. Want zending is niet alleen de taak van enkelingen die door God daartoe geroepen zijn, maar de taak van de Kerk als geheel.

Paulus en de andere apostelen verzekerden zich ervan dat ze overal hetzelfde Evangelie brachten (zie Galaten 2:2), en ze besloten dat Paulus en Barnabas naar de heidenen zouden gaan en de anderen voornamelijk onder de Joden zouden evangeliseren. Er is niets mis mee om zendingstaken te verdelen op basis van gaven, mogelijkheden of roeping van individuele kerkleden. God “heeft sommigen gegeven als apostelen, anderen als profeten, weer anderen als evangelisten en nog weer anderen als herders en leraars” (Efeze 4:11, HSV). Maar uiteindelijk zijn alle gemeenteleden verantwoordelijk om de verspreiding van het Evangelie te ondersteunen en de kerk (op) te bouwen — door gebed, financiële en praktische ondersteuning van zendelingen of door zelf uit te gaan.

Zou jij zendingswerkers of -projecten willen ondersteunen? Hoe is jouw plaatselijke kerk daarbij betrokken?