Afrekening

DagelijkseBroodkruimels - Zoals De Vader..

Werkelijke bekering

Gods voorbereiding en voorzienigheid in moeilijke tijden

Blij in de Heer!

Gedichten Over Zending en Evangelisatie!

Niet vergeten! Een aantal kernzaken die iedere christen moet onthouden

Jongerenbijbel - Geloofstwijfel

Jeroen voor 't Hekke - God ziet jou

Oorlog

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch27" data-usfm="GEN.27">
 <div class="label">27</div><div class="s1">Jakob bedriegt Isaak</div><div class="p"> 1Isaak werd op zijn oude dag half blind. Op een dag riep hij zijn oudste zoon Esau bij zich. &#8216;Mijn zoon,&#8217; zei Isaak, 2-4&#8216;ik ben al oud en elke dag kan mijn laatste zijn. Neem je boog en je pijlen en schiet een stuk wild voor mij. Maak het dan voor me klaar, zoals ik het graag lust en breng het hier, zodat ik ervan kan eten. Daarna zal ik je als mijn oudste zoon zegenen nog v&#243;&#243;r ik sterf.&#8217;</div><div class="p"> 5Maar Rebekka had het gesprek afgeluisterd en toen Esau het veld inging, 6-7 riep zij Jakob en vertelde hem wat zijn vader tegen zijn broer had gezegd. 8-10Rebekka gaf Jakob de raad: &#8216;Ga naar de kudde en breng twee jonge geiten hier. Dan zal ik het lievelingsgerecht van je vader klaarmaken. Jij moet hem dat brengen en als hij ervan heeft genoten, zal hij jou voor zijn dood zegenen in plaats van Esau!&#8217; Maar Jakob protesteerde: &#8216;Maar moeder, vader laat zich heus niet zo gemakkelijk bedriegen. 11-12 Esau is behaard en ik heb een gladde huid. Stel dat vader zijn hand op mijn arm legt? Hij zal denken dat ik hem voor de gek wil houden en me vervloeken in plaats van zegenen!&#8217; 13Maar Rebekka stelde hem gerust. &#8216;Ik zal zijn vervloeking op mij nemen, jongen,&#8217; zei zij. &#8216;Doe jij nu maar wat ik heb gezegd. Ga die geiten halen!&#8217;</div><div class="p"> 14Jakob deed wat zijn moeder hem had opgedragen en bracht haar de geiten, die zij klaarmaakte op de manier die Isaak het lekkerste vond. 15Toen haalde ze Esau&#700;s beste kleren voor de dag&#8212;die lagen daar in huis&#8212;en liet Jakob die aantrekken. 16Van de harige huid van de geiten maakte ze twee handschoenen en een reep van de huid bond ze om Jakobs gladde hals. 17Toen gaf ze hem de schaal met het heerlijk ruikende vlees en wat versgebakken brood. 18Jakob ging de tent in waar zijn vader lag en antwoordde op Isaaks vraag, wie daar was: 19&#8216;Ik ben Esau, uw oudste zoon. Ik heb gedaan wat u mij hebt gevraagd. Hier is het gerecht dat u graag wilde hebben. Ga even rechtop zitten en eet het, zodat u mij kunt zegenen.&#8217; 20En Isaak vroeg: &#8216;Hoe heb je dat zo snel voor elkaar gekregen, jongen?&#8217; Jakob antwoordde daarop: &#8216;De Here, uw God heeft mij geholpen!&#8217; 21-23Isaak liet Jakob bij zich komen en betastte hem. &#8216;De stem is van Jakob, maar de handen zijn van Esau,&#8217; zei hij bij zichzelf. 24Nogmaals vroeg Isaak hem of hij werkelijk Esau was, waarop Jakob weer bevestigend antwoordde. 25Toen was Isaak overtuigd en hij at van het gerecht en dronk de wijn, die Jakob ook had meegebracht. 26&#8216;Kom hier en kus me, mijn zoon,&#8217; vroeg Isaak na het eten. 27Jakob kuste hem en Isaak rook de geur van zijn kleren en was toen helemaal overtuigd. En hij gaf Jakob zijn zegen met de woorden: &#8216;De geur van mijn zoon is de goede geur van de aarde en het open veld, dat de Here heeft gezegend. 28Moge God je altijd genoeg regen voor je oogst, voor je koren en voor je wijnranken geven. 29Vele volken zullen zich aan je onderwerpen. Heers over je broeders. Je broers zullen voor je buigen. Vervloekt zijn zij die jou vervloeken en gezegend zijn zij die jou zegenen.&#8217;</div><div class="p"> 30Na die zegen, toen Jakob nog maar net de tent van zijn vader had verlaten, kwam Esau terug van de jacht. 31Hij maakte zijn vaders lievelingsgerecht klaar en ging ermee naar de tent. 32Maar toen hij binnenkwam en zijn vader het eten aanbood, vroeg die bevreemd: &#8216;Wie is daar?&#8217; Esau zei dat hij het was en Isaak schrok zichtbaar. 33&#8216;Maar wie is hier dan net geweest met wildbraad, waarvan ik heb gegeten?&#8217; vroeg hij zich verontrust af. 34Esau begon te klagen: &#8216;Och, vader, zegen mij, zegen mij ook!&#8217; 35Maar Isaaks antwoord was onverbiddelijk. &#8216;Je broer was hier en heeft mij bedrogen. Hij heeft jouw zegen weggenomen.&#8217; 36Esau reageerde verbitterd. &#8216;Geen wonder dat ze hem de Bedrieger noemen. Eerst nam hij mij mijn eerstgeboorterecht af en nu heeft hij mijn zegen ook nog gestolen. Och, hebt u geen enkele zegen meer over voor mij?&#8217; smeekte hij zijn vader. 37Maar Isaak moest hem teleurstellen. &#8216;Ik heb hem meester over jou gemaakt en hem jou en alle andere familieleden als dienaren gegeven. Ik heb hem veel koren en wijn beloofd. Wat kan ik jou nog geven?&#8217; 38Maar Esau bleef vragen: &#8216;Och, vader, heeft u dan geen enkele zegen meer voor mij?&#8217; en begon te huilen. 39-40 Toen zei Isaak echter: &#8216;Je zult geen gemakkelijk leven krijgen. Je zult van je zwaard leven. Een tijdlang zul je je broer dienen, maar als je je best doet, zul je je van hem kunnen losmaken en vrij zijn.&#8217;</div><div class="p"> 41Esau haatte Jakob om wat hij had gedaan en dacht bij zichzelf: &#8216;Vader zal wel snel sterven en dan kan ik Jakob doden.&#8217; 42Maar iemand kreeg lucht van zijn plan en vertelde het Rebekka. 43Zij riep Jakob bij zich en vertelde hem dat zijn broer het op zijn leven had voorzien. &#8216;Je moet naar je oom Laban in Haran vluchten,&#8217; zei zij. 44&#8216;Blijf daar tot je broer van gedachten is veranderd en je daad heeft vergeten. 45Dan zal ik iemand naar je toe sturen. Waarom zou ik jullie allebei op &#233;&#233;n dag moeten kwijtraken?&#8217; 46Tegen Isaak zei Rebekka: &#8216;Ik heb een hartgrondige afkeer van die Hethitische vrouwen van Esau. Ik sterf nog liever dan dat ik Jakob met een van hen laat trouwen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch28" data-usfm="GEN.28">
 <div class="label">28</div><div class="s1">Jakobs droom</div><div class="p"> 1Daarom sprak Isaak met Jakob, zegende hem en zei: &#8216;Trouw niet met een Kana&#228;nitisch meisje. 2Ga liever naar Paddan-Aram, naar het huis van je grootvader Betu&#235;l en trouw met een van je nichten, de dochters van je oom Laban. 3De Almachtige God zegene je en geve je vele kinderen, die uitgroeien tot vele volken. 4Hij geve jou en je nakomelingen de zegeningen die Hij Abraham heeft beloofd. Hij geve je het land waarin wij nu als vreemdelingen wonen en dat Hij Abraham al heeft beloofd.&#8217; 5Zo stuurde Isaak Jakob naar Paddan-Aram om zijn oom Laban, de broer van zijn moeder en de zoon van de Aramee&#235;r Betu&#235;l, te bezoeken.</div><div class="p"> 6Esau begreep dat zijn vader een afkeer had van de meisjes die bij hen in de buurt woonden. Zijn vader en moeder hadden Jakob naar Paddan-Aram gestuurd om daar een vrouw te zoeken en hadden hem gewaarschuwd voor de Kana&#228;nitische meisjes. 7Jakob had naar hen geluisterd en was naar Paddan-Aram vertrokken. 8Nu wendde Esau zich tot de familie van zijn oom Isma&#235;l en haalde daar zijn derde vrouw vandaan: 9Machalat, de zuster van Nebajot en dochter van Abrahams zoon Isma&#235;l.</div><div class="p"> 10Jakob was inmiddels uit Berseba vertrokken en reisde naar Haran. 11Toen hij op een avond stopte om zijn kamp op te slaan, vond hij een steen die hij als hoofdkussen gebruikte en viel in slaap. 12Hij droomde en zag een ladder die vanuit de hemel naar de aarde liep. Engelen van God klommen op en neer langs de ladder. 13Bovenaan de ladder stond de Here. &#8216;Ik ben de Here,&#8217; zei Hij, &#8216;de God van Abraham en van uw vader Isaak. De grond waarop u ligt, is van u! Ik zal hem u en uw nakomelingen geven. 14Want uw nageslacht zal talrijk zijn als het stof. Zij zullen het land bewonen van oost naar west en van zuid naar noord. Alle volken op aarde zullen via u en uw nageslacht worden gezegend. 15Ja, Ik zal bij u blijven en u beschermen, waar u ook gaat of staat. Ik zal u veilig terugbrengen naar dit land en voortdurend aan uw zijde blijven, net zolang tot Ik u alles heb gegeven wat Ik u heb beloofd.&#8217;</div><div class="p"> 16Toen werd Jakob wakker. &#8216;Dit is beslist de plaats waar de Here woont,&#8217; riep hij vol eerbied. 17&#8216;Dit is een ontzagwekkende plaats, dit moet wel de poort van de hemel zijn!&#8217; 18De volgende morgen stond hij vroeg op en zette zijn stenen hoofdkussen rechtop als een gedenksteen en goot er olie overheen. 19Hij noemde die plaats Betel (Huis van God), hoewel het voorheen Luz heette. 20-21 Jakob deed een gelofte: &#8216;Als God mij op deze reis helpt en beschermt, voor eten en kleding zorgt zodat ik veilig zal terugkeren bij mijn vader, en als de Here mijn God zal zijn, 22dan zal deze gedenksteen een heilige plaats, een huis van God zijn. Van alles wat God mij geeft, zal ik Hem een tiende deel teruggeven.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch29" data-usfm="GEN.29">
 <div class="label">29</div><div class="s1">Jakob trouwt Lea en Rachel</div><div class="p"> 1Jakob reisde verder en kwam ten slotte in het Oosterland aan. 2In de verte zag hij drie schaapskudden bij een bron in het open veld liggen, wachtend tot ze werden gedrenkt. Maar er lag een zware steen op de opening van de bron. 3Het was gebruik dat de steen niet werd verwijderd voor alle kudden bij de bron waren. Nadat alle dieren hadden gedronken, werd de steen weer op de bron gelegd.</div><div class="p"> 4Jakob ging naar de herders toe en vroeg waar zij vandaan kwamen. &#8216;Uit Charan,&#8217; antwoordden zij. 5&#8216;Kennen jullie daar iemand die Laban heet, de zoon van Nachor?&#8217; &#8216;Zeker kennen we die.&#8217; 6&#8216;Gaat het hem goed?&#8217; &#8216;Jazeker. Kijk, daar komt juist zijn dochter Rachel aan met de schapen.&#8217; 7&#8216;Waarom drenken jullie de schapen niet, zodat ze weer verder kunnen grazen?&#8217; vroeg Jakob. &#8216;Ze zullen honger hebben als jullie zo vroeg op de dag stoppen.&#8217; 8&#8216;Wij rollen de steen pas weg als alle kudden er zijn,&#8217; legden de herders hem uit.</div><div class="p"> 9Tijdens dit gesprek kwam Rachel met haar vaders schapen bij de bron aan, want zij was herderin. 10Zodra Jakob haar zag, rolde hij de steen van de bron en drenkte de schapen van zijn oom, Rachel was de dochter van zijn moeders broer. 11Toen kuste hij Rachel en barstte in tranen uit. 12Hij vertelde dat hij een neef van haar vaders kant was, de zoon van haar tante Rebekka. Rachel rende snel naar huis terug en vertelde het haar vader. 13Laban haastte zich daarop naar de bron om Jakob te ontmoeten. Hij verwelkomde hem hartelijk en nam hem mee naar huis. Daar vertelde Jakob hem het verhaal van zijn reis. 14&#8216;Werkelijk, je bent mijn eigen vlees en bloed!&#8217; riep Laban uit. Nadat Jakob ongeveer een maand bij Laban was geweest, zei deze op een dag: 15&#8216;Het feit dat we familie zijn, hoeft natuurlijk niet te betekenen dat je voor niets voor mij werkt. Hoeveel wil je verdienen?&#8217; 16Laban had twee dochters, Lea, de oudste en haar jongere zuster Rachel. 17Lea had fletse ogen, maar Rachel was een echte schoonheid. 18Jakob werd dan ook verliefd op haar. Daarom zei hij tegen haar vader: &#8216;Ik zal zeven jaar voor u werken, als u mij daarna Rachel als vrouw wilt geven.&#8217; 19&#8216;Afgesproken!&#8217; zei Laban. &#8216;Ik geef haar liever aan jou dan aan iemand van buiten de familie.&#8217;</div><div class="p"> 20Zo bleef Jakob de volgende zeven jaren bij zijn oom werken om Rachel te betalen. De zeven jaren leken hem zeven weken toe, zoveel hield hij van haar. 21Ten slotte brak de trouwdag aan. &#8216;Ik heb mijn deel van onze afspraak ingelost,&#8217; zei Jakob tegen Laban. &#8216;Geef mij nu mijn vrouw, zodat ik met haar kan slapen.&#8217; 22Laban nodigde alle mannen van de nederzetting uit om het heuglijke feit met Jakob te vieren. 23Later die avond, toen het donker was geworden, bracht Laban Lea bij Jakob en die sliep met haar. 24Laban gaf Lea een dienares, Zilpa. 25Maar toen Jakob de volgende morgen wakker werd, lag Lea naast hem! &#8216;Wat is dit voor een streek?&#8217; raasde Jakob tegen Laban. &#8216;Ik heb zeven jaar voor Rachel gewerkt! Waarom hebt u mij bedrogen?&#8217; 26&#8216;Het is niet onze gewoonte een jongere dochter eerder uit te huwelijken dan haar oudere zuster,&#8217; huichelde Laban. 27&#8216;Wacht tot na de bruidsweek, dan kun je Rachel ook krijgen. Maar dan moet je nog eens zeven jaar voor mij werken!&#8217; 28Jakob beloofde dat. Toen gaf Laban hem ook Rachel. 29Rachel kreeg van haar vader een dienares, Bilha. 30Zo sliep Jakob ook met Rachel. Hij hield meer van haar dan van Lea. Hij bleef daar en werkte de afgesproken zeven jaar voor zijn oom.</div><div class="p"> 31Maar omdat Jakob Lea veronachtzaamde, liet de Here haar een kind krijgen, terwijl Rachel onvruchtbaar bleef. 32Zo werd Lea zwanger en kreeg een zoon, Ruben (De Here heeft mijn moeilijkheden gezien). Want zei Lea: &#8216;De Here heeft mijn moeilijkheden gezien, nu zal mijn man van mij gaan houden.&#8217; 33Zij werd al snel weer zwanger en kreeg weer een zoon, die zij Simeon (De Here heeft gehoord) noemde, want zij zei: &#8216;De Here hoorde dat ik niet geliefd was, daarom heeft Hij mij nog een zoon gegeven.&#8217; 34Lea raakte opnieuw in verwachting, kreeg weer een zoon en noemde hem Levi (Toevoeging). Zij zei: &#8216;Nu zal mijn man zeker genegenheid voor mij voelen, want ik heb hem drie zonen gegeven!&#8217; 35Daarna werd zij nog een keer zwanger, kreeg een zoon en noemde hem Juda (Lof) en zij zei: &#8216;Nu zal ik de Here loven!&#8217; Hierna kreeg zij geen kinderen meer.</div>
 </div>
 </div>
</div>

BibleProject | De BijbelboekenVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen