Tevreden leven

Gisteren lazen we hoe kritisch Paulus is op de manier waarop het avondmaal werd genuttigd in Korinthe. Vandaag lezen we een stuk uit Psalm 23. Een geliefde psalm door velen. Een psalm die, in reactie op het stuk uit de Korinthe-brief, ons kan inspireren tot gebed, bezinning en andere keuzes. De psalm heeft iets in zich van overgave aan God. Berusten in het pad dat Hij kiest. In het kader van consumptie is vers 2 een mooie passage ter overweging: “Hij doet mij neerliggen in grazige weiden, Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren.”

De grazige weiden moeten hier wel toegelicht worden. Dit is een psalm geschreven in de context van een nomadenbestaan in een steppe- of woestijnachtig gebied. De grazige weiden zijn dus niet de weilanden die wij in Nederland kennen, maar hier en daar een plukje. In die tijd leidde de herder zijn kudde van pluk naar pluk om zijn kudde zo te voeden.

Sta vandaag eens stil bij wat/hoe jij consumeert. Denk bijvoorbeeld aan voedsel, spullen en verpakkingen. Waar moet het vandaan komen? Wanneer is het genoeg? Leef je in een weiland, of kun je tevreden zijn met (neerliggen in) grazige weiden?