Hoe je adopteert zonder je gezin te verwoestenVoorbeeld

Tip #1 - Vergeet de eenhoorns en snoepjes

Er lijkt momenteel sprake te zijn van een romantisch beeld van adoptie. Tegenwoordig wordt adoptie afgeschilderd als hoe echte christenen reageren op het evangelie. En als je je niet ervoor aanmeldt, houd je niet genoeg van Jezus. Als ik op conferenties spreek, vertellen mensen me vaak dat zij ook ooit erover dachten om te adopteren. Het is alsof ze wel gecharmeerd zijn van het idee, alsof ze een gratis puppy uit het asiel krijgen. Dat is allemaal leuk en aardig tot het kauwt op je bank en je tapijt als badkamer gebruikt.

Realiseer je dat het pad van adoptie niet gevuld is met eenhoorns en snoepjes. Het is oorlog. Geestelijke oorlog. Adoptie is een streven dat God na aan het hart ligt. Dat betekent dat de vijand in opstand komt tegen precies datgene wat God wil herstellen, via jou en je gezin. Denk maar niet dat je er ongedeerd uit zult komen zonder blauwe plekken of littekens.

Dit zou geen verrassing moeten zijn. Paulus gebruikt dezelfde taal met Timotheüs en moedigt hem aan om deel te nemen "aan de goede strijd voor de Here" (1 Timotheüs 1:18, HTB), om zich in te spannen "voor de goede wedloop van het geloof" (1 Timotheüs 6:12, HTB) en te lijden voor Christus als een "goed soldaat" (2 Timotheüs 2:3, HTB).

Met acht kinderen word ik steevast geconfronteerd met eenhoornkijkers. Ze zijn lovend en zeggen bijvoorbeeld: "Je gezin is zo'n inspiratie", of "Je kinderen gedragen zich zo braaf", of een veelvoorkomende maar verkeerde opvatting voor degenen die adopteren: "Je moet wel heel veel van kinderen houden!" Ik reageer vriendelijk maar mijn gedachten zijn oprechter: “Je hebt GEEN IDEE! En NEE. Sterker nog, ik denk niet eens dat ik van kinderen houd, maar ik houd wel van JEZUS. Ik houd het lichamelijk en emotioneel amper bij elkaar terwijl jij je aan de eenhoorns in hun schoonheid vergaapt en alleen maar snoepjes ruikt.”

Wat mensen die niet hebben geadopteerd niet zien, zijn de felle gevechten die dagelijks plaatsvinden. Onlangs plaatste mijn alleenstaande en kinderloze jonge vriendin een foto van zichzelf terwijl ze iemands baby vasthield. Het bijschrift luidde: "De enige manier om te winkelen!" Nou, elke moeder weet dat dat een idiote gedachte is. Mijn lieve vriendin vindt het op dit moment schattig, maar heeft geen idee waar ze het over heeft!

Als je adoptie overweegt, mag ik dan voorstellen om de betovering te laten gaan? Bereid je in plaats daarvan voor op oorlog.

Als je al betrokken bent bij adoptie en enigszins ontmoedigd bent geraakt door een gebrek aan snoepjes en eenhoorns, dan spijt het me dat het niet is wat je had gehoopt. Het is tijd om de feestschoenen uit te doen en legerlaarzen aan te trekken.