Wandelen met God. Zeven teksten om op weg te gaanVoorbeeld

Gebed

Hemelse Vader, wat kan ik ernaar verlangen om te wandelen, te wandelen met U. Maar zo vaak ren ik de dag door. Voorbij aan U, voorbij aan de mensen om mij heen, voorbij aan de verwondering, voorbij aan mijzelf. Zo vaak struikel ik de dag door en ben ik uw vallende mens. 

Vader in de hemel, leer mij op te staan en te wandelen met U, zoals ooit Henoch deed. Neem mij bij de hand. In Jezus' naam, amen.

Introductie

Henoch wandelde met God. 'Hij leefde in nauwe verbondenheid met God' vertaalt de NBV. Wat betekent dat? En misschien net zo belangrijk: hoe deed hij dat dan? 

In mijn beleving heeft het er mee te maken dat je in alle facetten van het leven God voorrang geeft. Dat je in de keuzes die je maakt, je richting bepaalt in verbondenheid met God. Zo ga je samen met God op weg.

Want dat is geloven: op weg gaan. Letterlijk en figuurlijk. In Handelingen worden christenen ‘mensen van de weg’ genoemd. Geloven heeft blijkbaar te maken met opstaan en in beweging komen. In het begin van de Bijbel lezen we hoe Abram werd geroepen om op weg te gaan. Misschien is dat wel het meest kenmerkende van geloven: het vertrouwde en bekende achter je durven laten, om die Stem te volgen. De weg gaan – het heeft ook alles te maken met een manier van leven. Wandelen met God. De zeven teksten in dit leesplan nodigen je uit om samen met God op weg te gaan.