Help, ik wil niets missen! 😯

Je wilt niets missen. Alle impulsen die op je afkomen, roepen om aandacht. Dit geef je dan ook graag ten volle, totdat je merkt dat het elastiek van je leven wel erg ver is uitgerekt. Plongggg… De rek is eruit. Je bent één brok stress. 

Stresshormonen vertellen je dat je alert moet zijn. Ze geven je energie en maken je sterk, maar schijn bedriegt. Het kan ook te veel worden.

Jezus beleefde ook veel stress op het moment dat Hij hoorde dat zijn neef Johannes was gedood: “Toen Jezus dit hoorde, voer Hij naar een eenzame plek. Hij wilde alleen zijn” (Mattheüs 14:13, BB). 

Als je verdriet hebt, trek je je terug. Je wilt even alleen zijn, huilen, overdenken, herdenken en je verdriet de vrije loop laten. Dat wilde Jezus ook. Hij ging naar een eenzame plek. Op dat moment liet Hij alles los waar Hij mee bezig was. Hij gaf ruimte aan zijn gevoel. Soms mag je alles even loslaten.

Laat in eenzaamheid Gods aanwezigheid je vullen met liefde. 

Durf het gewone leven los te laten. Durf even alles te missen. Middenin jouw stress blijft het gewone leven je roepen om aandacht. Dit gebeurde ook bij Jezus. De mensen bleven Hem opzoeken. En wat doet Jezus?

“Toen Hij uit de boot stapte, zag Hij dat daar al een grote groep mensen was.” Als Jezus mensen aankijkt, gebeurt er iets.

“Hij kreeg medelijden met hen en maakte alle zieke mensen gezond” (vers 14).

Als jouw elastiek te ver is uitgerekt, mag Jezus je dan aankijken? Mag Hij in jouw ogen zien wat je nodig hebt? Ik daag je uit om naar Hem toe te gaan. Zoek Hem op en vraag om een wonder! Kijk naar Hem!

Als je bang bent alles te missen, zorg er dan in ieder geval voor dat je Jezus niet mist.

Zo blij dat je bestaat!

Wilma Veen