Roep zijn naam aan

"Ik heb Uw Naam aangeroepen, HEERE, vanuit het diepste van de put.

U hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn hulpgeroep.

U bent nabij geweest op de dag dat ik U aanriep; U hebt gezegd: Wees niet bevreesd!

U, HEERE, hebt de rechtszaken van mijn ziel gevoerd, U hebt mijn leven verlost" (Klaagliederen 3:55-58, HSV).

In onze maatschappij staan termen als zelfredzaamheid, autonomie en onafhankelijkheid hoog in het vaandel. Op zichzelf niet verkeerd, maar toch kan het gevaarlijk zijn. Het kan de indruk wekken dat je het pas goed doet als je niemand meer nodig hebt en aan niemand meer verantwoording hoeft af te leggen. Het ideale plaatje lijkt soms te zijn dat we allemaal zzp’er (zelfstandige zonder personeel) moeten zijn. Doen en laten wat en wanneer je het wilt. Dit is een illusie waar we niet aan toe zouden moeten geven.

We kunnen namelijk helemaal niet alleen leven. We zijn geschapen voor relatie, zowel verticaal als horizontaal. God schiep de mens om relatie met Hem te hebben. En ook toen Hij mensen schiep, werd duidelijk dat alleen zijn niet goed is. Door de zonde ging het mis en kwam er verwijdering. Niet alleen de relatie tussen God en mensen werd verstoord, maar ook de relatie tussen mensen onderling. Allemaal het resultaat van de zondeval.

Toen het zo mis ging, deed God alles om die relatie weer te herstellen. Zijn reddingsplan kostte Hem het meest kostbare dat Hij had, zijn eigen Zoon. Door Jezus’ dood is het weer mogelijk om relatie te hebben met God. 

We hoeven dus niet alleen te zijn, niet alleen te worstelen. Je kunt Hem aanroepen, wat er ook is. We zijn het misschien een beetje verleerd, maar probeer het eens. Als je het niet meer weet, spreek dan de naam van Jezus uit, niet één keer, maar twee, drie, en ga nog even door.

Je zult merken dat God aanroepen helpt, Hij hoort jouw stem.