De uitdaging van geduld

Hoeveel geduld heb jij?

Hoe moet ik omgaan met stress?

Woorden van bemoediging

Leven in het Iicht van Jezus

Voel Je Je Aangevallen?

Zeven teksten over de weg van vergeving

4 tips om te genieten van het leven!

Dankbaarheid

4 Tips Om Te Leven Als Een Winnaar!

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk1KI">
 <div class="chapter ch18" data-usfm="1KI.18.1+1KI.18.2+1KI.18.3+1KI.18.4+1KI.18.5+1KI.18.6+1KI.18.7+1KI.18.8+1KI.18.9+1KI.18.10+1KI.18.11+1KI.18.12+1KI.18.13+1KI.18.14+1KI.18.15+1KI.18.16+1KI.18.17+1KI.18.18+1KI.18.19+1KI.18.20+1KI.18.21+1KI.18.22+1KI.18.23+1KI.18.24+1KI.18.25+1KI.18.26+1KI.18.27+1KI.18.28+1KI.18.29+1KI.18.30+1KI.18.31+1KI.18.32+1KI.18.33+1KI.18.34+1KI.18.35+1KI.18.36+1KI.18.37+1KI.18.38+1KI.18.39+1KI.18.40+1KI.18.41+1KI.18.42+1KI.18.43+1KI.18.44+1KI.18.45+1KI.18.46">
 <div class="p">1Drie jaar na deze gebeurtenis zei de Here tegen Elia: &#8216;Ga naar koning Achab en zeg hem dat Ik spoedig weer regen zal sturen.&#8217; 2Elia ging de boodschap overbrengen. Ondertussen was de hongersnood in Samaria nijpend geworden. 3-4 Het hoofd van Achabs hofhouding heette Obadja en was een toegewijd volgeling van de Here. Toen koningin Iz&#233;bel eens probeerde alle profeten van de Here uit te roeien, had Obadja honderd profeten verborgen in twee grotten&#8212;vijftig in elke grot&#8212;en hij had hen verzorgd met brood en water.</div><div class="p"> 5Koning Achab zei tegen Obadja: &#8216;Wij moeten elk riviertje en elke beek afzoeken of we nog ergens gras kunnen vinden om tenminste enkele van mijn paarden en muildieren in leven te houden. 6U gaat de ene kant op en ik de andere. We zullen het hele land uitkammen.&#8217; Zo gingen de beide mannen op pad.</div><div class="p"> 7Plotseling zag Obadja Elia op zich afkomen. Hij herkende hem onmiddellijk en liet zich voor hem op de grond vallen. &#8216;Bent u het werkelijk, Elia?&#8217; vroeg hij. 8&#8216;Ja, ik ben het,&#8217; antwoordde Elia. &#8216;Ga de koning maar vertellen dat ik er aankom.&#8217; 9&#8216;Wat heb ik gedaan,&#8217; zei Obadja, &#8216;dat u mij aan Achab uitlevert en ik het gevaar loop dat hij mij ter dood brengt? 10Want ik zweer bij God dat de koning elk volk en elk land heeft doorzocht om u te vinden. En elke keer dat hij te horen kreeg &#8220;Elia is hier niet,&#8221; dwong hij de koning van dat land te zweren dat hij de waarheid sprak. 11En nu zegt u dat ik hem moet gaan vertellen dat u hier bent! 12Maar wie garandeert mij dat, zo gauw ik u hier achterlaat, de Geest van de Here u niet zal wegdragen, wie weet waar naar toe. Als Achab dan komt en u hier niet aantreft, zal hij mij doden. Ik ben toch mijn hele leven een trouw dienaar van de Here geweest? 13Heeft niemand u verteld dat ik honderd profeten heb verborgen in twee grotten en hen heb verzorgd met brood en water, toen Iz&#233;bel probeerde alle profeten van de Here te doden? 14En nu zegt u: &#8220;Ga de koning vertellen dat Elia er is&#8221;. Heer, als u dat doet, betekent het mijn dood!&#8217; 15Maar Elia zei: &#8216;Ik zweer bij de Here van de hemelse legers, namens wie ik hier sta, dat ik mij vandaag aan Achab zal vertonen.&#8217;</div><div class="s1">De strijd op de Karmel</div><div class="p"> 16Toen ging Obadja naar Achab om hem te vertellen dat Elia er was en Achab ging naar hem toe. 17&#8216;Zo, daar bent u dus: de man die deze ramp over Isra&#235;l heeft gebracht!&#8217; riep Achab toen hij hem zag. 18&#8216;Niet ik heb deze ramp over Isra&#235;l gebracht,&#8217; zei Elia rustig, &#8216;maar u en uw familie hebben geweigerd de Here te gehoorzamen en hebben in plaats van Hem Ba&#228;l aanbeden. 19Laat alle Isra&#235;lieten samenkomen bij de berg Karmel, samen met alle vierhonderdvijftig profeten van Ba&#228;l en de vierhonderd profeten van Asj&#233;ra, die door Iz&#233;bel worden ondersteund.&#8217; 20Achab riep daarop het hele volk en alle profeten samen bij de berg Karmel.</div><div class="p"> 21Elia richtte toen het woord tot hen. &#8216;Hoe lang blijft u nog op twee gedachten hinken?&#8217; vroeg hij het volk. &#8216;Als de Here uw God is, volg Hem dan. Maar als Ba&#228;l god is, moet u die volgen!&#8217; 22Hij ging verder: &#8216;Ik ben de enig overgebleven profeet van de Here, maar Ba&#228;l heeft vierhonderdvijftig profeten! 23Breng twee jonge stieren hier. De profeten van Ba&#228;l mogen er &#233;&#233;n uitkiezen, hem in stukken snijden en die op het hout van het altaar leggen, echter zonder het hout aan te steken. Ik zal dan de andere jonge stier klaarmaken en hem op het hout van het altaar van de Here leggen, ook zonder het hout in brand te steken. 24Bid dan tot uw god en ik zal tot de Here bidden. De god die antwoordt door met vuur het hout aan te steken, is de ware God!&#8217; Iedereen ging akkoord met deze proef. 25Elia wendde zich tot de profeten van Ba&#228;l en zei: &#8216;Gaat u maar voor, want u bent met zovelen. Kies een van de stieren, maak hem klaar en roep uw god aan. Maar steek het hout niet zelf in brand.&#8217; 26Zij maakten een van de jonge stieren klaar en legden hem op het altaar. Daarna riepen zij de hele morgen Ba&#228;l aan met de kreet: &#8216;O Ba&#228;l, luister naar ons!&#8217; Maar er kwam geen enkel antwoord. Toen begonnen zij om het altaar te dansen. 27Rond het middaguur begon Elia spottend commentaar te leveren. &#8216;U zult wat harder moeten schreeuwen,&#8217; zei hij, &#8216;om de aandacht van uw god te trekken. Misschien is hij met iemand anders aan het praten of is hij ergens druk mee bezig. Wacht! Misschien is hij op reis. Of zou hij slapen? Dan moet u hem wakker maken.&#8217; 28Zij begonnen nog harder te schreeuwen en, zoals hun gewoonte was, zichzelf met messen en zwaarden te snijden tot het bloed uit hun wonden gutste. 29De hele middag bleven ze schreeuwen en hielden vol tot het tijd werd voor het avondoffer. Er kwam echter geen antwoord, geen stem, helemaal niets.</div><div class="p"> 30Toen riep Elia naar het volk: &#8216;Kom dichterbij!&#8217; Iedereen verdrong zich rondom hem, toen hij het vernielde altaar van de Here overeind zette. 31-32 Hij pakte twaalf stenen, &#233;&#233;n voor elke stam van Isra&#235;l, en gebruikte die om het altaar van de Here opnieuw op te bouwen. Daarna groef hij rond het altaar een brede greppel. 33-34 Hij stapelde hout op het altaar, sneed de jonge stier in stukken en legde die op het hout. &#8216;Vul vier kruiken met water,&#8217; zei hij, &#8216;en giet het water over het offervlees en het hout.&#8217; Nadat zij dat hadden gedaan, zei hij: &#8216;Doe het nog maar een keer.&#8217; En dat deden zij. &#8216;Doe het nu nog maar een keer.&#8217; En voor de derde keer gooiden zij water over het altaar, 35zodat het water er af liep en de greppel vulde.</div><div class="p"> 36Op de tijd dat gewoonlijk het avondoffer werd gebracht, liep Elia naar het altaar en bad: &#8216;O Here, God van Abraham, Isaak en Isra&#235;l, laat vandaag zien dat U de God van Isra&#235;l bent en ik uw dienaar ben, laat zien dat ik dit alles op uw bevel heb gedaan! 37O Here, geef mij antwoord. Verhoor mijn gebed, zodat deze mensen zullen erkennen dat U God bent en dat U hen tot U Zelf terugbrengt.&#8217; 38Toen schoot plotseling vuur vanuit de hemel naar beneden en verbrandde de jonge stier, het hout, de stenen en het stof en verdampte zelfs het water dat in de greppel stond. 39Toen de mensen dat zagen, vielen zij met hun gezicht naar beneden op de grond, en schreeuwden: &#8216;De Here is God! De Here is God!&#8217; 40Elia droeg hun op de profeten van Ba&#228;l gevangen te nemen. &#8216;Laat er niet &#233;&#233;n ontsnappen,&#8217; beval hij. Zij grepen alle profeten en Elia nam hen mee naar de beek Kison, waar hij hen allemaal liet doden.</div><div class="p"> 41Tegen Achab zei hij: &#8216;Ga maar vast en geniet van een goede maaltijd, want ik hoor het geruis van een stortregen naderen.&#8217; 42Daarop liet Achab een feestelijke maaltijd klaarmaken. Maar Elia klom naar de top van de berg Karmel en lag een tijd languit op de grond, daarna boog hij ineen met zijn hoofd tussen zijn knie&#235;n. 43Na een tijdje zei hij tegen zijn dienaar: &#8216;Kijk eens in de richting van de zee.&#8217; De dienaar deed dat, maar kwam terug bij Elia en zei: &#8216;Ik heb niets gezien.&#8217; Elia zei: &#8216;Ga nog maar een keer kijken en dan nog een keer en nog een keer, zevenmaal.&#8217; 44Ten slotte, bij de zevende keer, zei zijn dienaar tegen hem: &#8216;Ik zag een kleine wolk, zo groot als een mannenhand, uit de zee opstijgen.&#8217; Elia riep: &#8216;Ga snel naar Achab en zeg hem in zijn rijtuig te stappen en naar huis te gaan, anders zal de stortregen hem tegenhouden!&#8217; 45En inderdaad, kort daarna verduisterden grote regenwolken de hemel en een harde wind voerde een zware stortregen aan. Achab reed snel weg naar de stad Jizre&#235;l. 46Maar de Here gaf Elia speciale kracht, zodat hij v&#243;&#243;r de wagen van Achab uit kon rennen naar de ingang van de stad.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk1KI">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="1KI.19.1+1KI.19.2+1KI.19.3+1KI.19.4+1KI.19.5+1KI.19.6+1KI.19.7+1KI.19.8+1KI.19.9+1KI.19.10+1KI.19.11+1KI.19.12+1KI.19.13+1KI.19.14+1KI.19.15+1KI.19.16+1KI.19.17+1KI.19.18+1KI.19.19+1KI.19.20+1KI.19.21">
 <div class="p">1Koning Achab vertelde Iz&#233;bel wat Elia had gedaan en hoe hij de profeten van Ba&#228;l had afgeslacht.</div><div class="p"> 2Daarop stuurde zij een bode naar Elia met de volgende boodschap: &#8216;U doodde mijn profeten en nu zweer ik bij de goden dat ik morgen om deze tijd u van het leven zal beroven, zoals u dat bij mijn profeten hebt gedaan.&#8217; 3Toen vluchtte Elia weg om zijn leven te redden. Hij ging naar Berseba, een stad in Juda, en liet zijn dienaar daar achter. 4Daarna ging hij alleen de woestijn in. Hij trok de hele dag verder en ging toen onder een braamstruik zitten, daar bad hij of hij mocht sterven. &#8216;Ik kan niet langer,&#8217; zei hij tegen de Here. &#8216;Neem mijn leven, ik ben niet beter dan mijn voorouders.&#8217; 5Hij ging liggen en viel onder de braamstruik in slaap.</div><div class="p">Maar terwijl hij daar lag te slapen, raakte een engel hem aan en zei hem op te staan en iets te eten. 6Hij keek om zich heen en zag hoe op enkele roodgloeiende stenen een brood werd gebakken. Daarnaast stond een kruik met water! Hij at en dronk en viel weer in slaap. 7De engel van de Here kwam voor de tweede keer naar hem toe, raakte hem aan en zei: &#8216;Sta op en eet nog wat, want u hebt nog een lange reis voor de boeg.&#8217; 8Hij stond dus op, at en dronk. Dat voedsel gaf hem kracht genoeg om veertig dagen en nachten door te reizen naar de berg Horeb, de berg van God. 9Daar zocht hij onderdak in een grot.</div><div class="p">Maar de Here zei tegen hem: &#8216;Wat doet u hier, Elia?&#8217; 10Hij antwoordde: &#8216;Ik heb met grote ijver gewerkt voor de Here, de God van de hemelse legers, maar de Isra&#235;lieten hebben hun verbond met U verbroken, uw altaren vernield en uw profeten gedood. Alleen ik ben nog over en nu willen zij mij ook doden.&#8217; 11&#8216;Ga naar buiten en kom v&#243;&#243;r Mij staan op de berg,&#8217; droeg de Here hem op. En toen Elia daar stond, zou de Here voorbijgaan, maar een vreselijke windstoot schoot over de berghelling, deze was zo hard dat enkele bergen uiteen scheurden en stukken rots losraakten. De Here Zelf was echter niet in die windstoot aanwezig. Op de windstoot volgde een aardbeving, maar ook daarin was de Here niet aanwezig. 12De aardbeving werd gevolgd door een vuur, maar ook daarin was de Here niet te bekennen. En na dat vuur volgde een zacht suizen van de wind. 13Toen Elia dat hoorde, verborg hij zijn gezicht in zijn mantel, ging naar buiten en bleef bij de ingang van de grot staan. En een stem zei: &#8216;Waarom bent u hier, Elia?&#8217; 14Opnieuw zei hij: &#8216;Ik heb met grote ijver gewerkt voor de Here, de God van de hemelse legers, maar de Isra&#235;lieten hebben hun verbond met U verbroken, uw altaren vernield en uw profeten gedood. Alleen ik ben nog over en nu willen zij mij ook doden.&#8217; 15Toen zei de Here tegen hem: &#8216;Ga over de woestijnweg terug naar Damascus. Wanneer u daar aankomt, moet u Haza&#235;l tot koning over Syri&#235; zalven. 16Zalf daarna Jehu, de zoon van Nimsi, tot koning over Isra&#235;l en Elisa, de zoon van Safat uit Abel-Meh&#243;la, als uw opvolger. 17Ieder die aan Haza&#235;l weet te ontsnappen, zal door Jehu worden gedood en zij die aan Jehu weten te ontsnappen, zullen door Elisa worden gedood! 18Ook heb Ik ervoor gezorgd dat in Isra&#235;l zevenduizend mannen zijn overgebleven die hun knie&#235;n niet voor Ba&#228;l hebben gebogen en ook zijn beeld niet hebben gekust.&#8217;</div><div class="p"> 19Zo ging Elia op weg en vond Elisa. Onder zijn leiding waren ze met twaalf span runderen aan het ploegen, hijzelf liep achter het twaalfde span. Elia liep naar hem toe, gooide zijn mantel over Elisa&#700;s schouders en liep weer weg. 20Elisa liet de runderen staan, rende achter Elia aan en zei: &#8216;Laat mij eerst nog even mijn ouders vaarwel kussen, dan ga ik met u mee.&#8217; Elia antwoordde: &#8216;Ga maar, ik dwing je nergens toe.&#8217; 21Elisa ging terug naar zijn span runderen, doodde ze en gebruikte het hout van de ploeg om een vuur te maken, waarop hij de dieren braadde. Hij deelde het vlees uit aan de andere landarbeiders en zij aten het op. Daarna ging hij met Elia mee als zijn helper.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Hoe vind ik rust?Voorbeeld

Helemaal opgebrand...

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen