Liefhebben zoals JezusVoorbeeld

Liefhebben zoals Jezus IS Jezus liefhebben

Toen mijn familie begon met pleegzorg, gingen we naar een kerstbijeenkomst voor pleegouders, georganiseerd door een kerk die we nooit bezocht hadden en een kerkgenootschap waar we niet toe behoorden. Ik besteedde de volledige twee uur aan het binnenhouden van mijn tranen en mezelf proberen kalm te houden. Overal waar ik keek zag ik een glimp van Jezus' gezicht in de groep.

Voordat we naar binnen wandelden met onze kinderen, kwamen we op de parkeerplaats onze vriendin tegen die ons had uitgenodigd. Daar was Hij, op haar arm, ingepakt in een draagdoek, als een klein meisje geboren met een verslaving aan crystal meth, cocaïne, slaappillen en nog een drug die ik me niet herinner. Hij was daar opnieuw net voorbij de deur — een grote groep aan vrijwilligers die ons begroette en ons cadeautjes gaf met onze naam erop, in plaats van dat ze hun zaterdag voor kerst gebruikten om inkopen te doen. Toen was Hij daar achter ons. Een moeder, een vader, en ik maak geen grapje, zes schoolgaande pleegkinderen. De meesten droegen dikke brillenglazen of beenbeugels, en allemaal hadden ze schone kleren en een tevreden lach. Hij was een roodharig jongetje dat me trots zijn Lego liet zien die hij van een anonieme kerkganger had gekregen. En Hij was zowel de vader die voorzichtig het speeksel wegveegde van een jongen die gebonden was aan een rolstoel, als de jongen zelf die alleen kon reageren door zijn schoongemaakte gezicht te draaien en in de ogen van zijn vader te kijken. En Hij was de spraakzame vrouw met een grote, gezonde baby op haar heup en Hij was de peuter die bij haar benen stond. En een oudere vrouw die aan het zingen was voor twee kleine jongens die een gehoorimplantaat hadden. En een lieve opa met een kerstmuts die een meezingmoment leidde met kerstliedjes om de kinderen op hun gemak te stellen. En toen ik terugreed met mijn auto vol met gedoneerde boodschappen en cadeautjes, realiseerde ik me dat Hij de twee kleine zusjes was die met ons terugkeerden die avond. Hij was ook mijn familie. Wij waren Jezus en hadden op hetzelfde moment Jezus lief. Jezus was overal waar ik keek. In de liefhebbers en in hen die geliefd werden.

In het vers van vandaag roept Paulus de kerk op om op een manier te leven waarvan deze bijeenkomst een voorbeeld was. Dat er gelijkheid zou zijn. Dat we dit met z'n allen doen. Niet alleen Zijn handen en voeten zijn, maar soms ook Zijn gezicht. Zijn tastbare en waarneembare lichaam. Maar tenzij we ons onderdompelen in de zorgen, behoefte, pijn, armoede, gebrokenheid en eenzaamheid zullen we het niet voelen. En zullen dingen, zoals de kinderen in jouw gemeenschap die kerst vieren zonder een familie, je hart niet eens breken omdat je hun namen niet kent. Totdat je ze in hun ogen kijkt, zul je nooit de vreugde kennen van het zien van Jezus Christus' gezicht aan deze kant van de hemel.

Het is het echter waard. Hij is ongelooflijk, adembenemend mooi. Hij is geweldig en majestueus en glorieus en stralend. En dat is meer dan genoeg reden om lief te hebben zoals Jezus - met alles wat we in ons hebben.

Kendra Golden
Life.Church Creative Media Team