DagelijkseBroodkruimels - Zoals De Vader..

Gedichten Over Zending en Evangelisatie!

Jongerenbijbel - Geloofstwijfel

Blij in de Heer!

Gods voorbereiding en voorzienigheid in moeilijke tijden

Jeroen voor 't Hekke - God ziet jou

Niet vergeten! Een aantal kernzaken die iedere christen moet onthouden

Oorlog

Werkelijke bekering

Afrekening

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="NUM.11.23">
 <div class="p">23Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Gelooft u Mij niet? Let maar eens op of mijn woorden uitkomen!&#8217;</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="LUK.14">
 <div class="label">14</div><div class="s1">Een confrontatie met de Farizee&#235;n</div><div class="p"> 1Op een sabbat ging Hij bij een vooraanstaande Farizee&#235;r thuis eten. 2Zij hielden Hem daar goed in het oog, want er was iemand bij Hem komen staan die last van waterzucht had. 3Jezus vroeg aan de Farizee&#235;n en bijbelgeleerden in dat huis: &#8216;Mag men volgens de wet van Mozes iemand op de sabbat genezen of niet?&#8217; 4Zij zwegen in alle talen. Jezus nam de zieke man bij de hand, genas hem en liet hem gaan. 5Daarna keek Hij hen weer aan en zei: &#8216;Als uw zoon op een sabbat in een put valt, haalt u hem er toch ook uit? En een koe laat u er ook niet in liggen.&#8217; 6Ze wisten niet wat ze moesten antwoorden.</div><div class="p"> 7Het was Hem opgevallen dat de gasten allemaal op de beste plaatsen wilden zitten. Daarom gaf Hij hun deze raad: 8&#8216;Als iemand u uitnodigt op een bruiloft, ga dan niet op de beste plaats zitten. Stelt u zich voor dat de gastheer iemand heeft uitgenodigd die belangrijker is dan u. 9Dan zal hij naar u toekomen en vragen: &#8220;Wilt u alstublieft plaats maken voor deze gast?&#8221; Dan staat u voor schut en moet u genoegen nemen met een plaatsje dat nog over is. 10U kunt het beste de minste plaats uitzoeken. Misschien zegt de gastheer dan wel: &#8220;Vriend, u kunt deze plaats nemen. Die is veel beter.&#8221; 11Dan maakt u voor al de andere gasten een goede beurt. Want ieder die zichzelf meer eer geeft dan hem toekomt, zal worden vernederd. En wie zichzelf heel gewoon vindt, zal eer ontvangen.&#8217;</div><div class="p"> 12Jezus zei tegen zijn gastheer: &#8216;Wanneer u mensen uitnodigt bij u thuis te komen eten, vraag dan niet uw vrienden, broers, familieleden of rijke buren. Want die kunnen u op hun beurt ook weer uitnodigen. 13Nodig in plaats daarvan de armen, kreupelen, lammen en blinden uit. 14Die mensen kunnen u niets teruggeven. Daarom zal God u belonen als de rechtvaardigen weer levend worden.&#8217;</div><div class="p"> 15Iemand bij Jezus aan tafel hoorde dit en zei: &#8216;Wat moet het heerlijk zijn in het Koninkrijk van God te komen!&#8217; 16Jezus antwoordde: &#8216;Iemand organiseerde een groot feest en nodigde vele mensen uit. 17Toen alles klaar was, stuurde hij zijn knecht bij hen langs om te zeggen dat ze konden komen. 18Maar zij hadden allemaal een excuus om niet te komen. De een zei dat hij een stuk land had gekocht en daar nodig moest gaan kijken. Hij verontschuldigde zich dat hij niet kon komen. 19De ander zei dat hij net vijf paar ossen had gekocht en die zou gaan keuren. 20Ook hij kon niet komen. Weer een ander was pas getrouwd en daarom verhinderd. 21De knecht ging terug en vertelde het allemaal aan zijn heer. Die was hevig verontwaardigd. Hij gaf de knecht opdracht vlug naar de achterbuurten van de stad te gaan om de armen, kreupelen, lammen en blinden uit te nodigen. 22Maar toen die er waren, bleek er nog plaats over te zijn. 23&#8220;Goed,&#8221; zei de heer. &#8220;Ga de stad uit. Ga de wegen en de paden op en zoek nog meer mensen. Doe je uiterste best ze hierheen te brengen. 24Want mijn huis moet vol worden. En die ik eerst had uitgenodigd, krijgen niets van alles wat ik had klaarstaan.&#8221;&#8198;&#8217;</div><div class="s1">Een leerling van Jezus</div><div class="p"> 25Er kwamen heel veel mensen naar Jezus toe. Op een gegeven ogenblik draaide Hij Zich om en zei: 26&#8216;Wie bij Mij wil horen, moet meer van Mij houden dan van zijn vader, moeder, vrouw, kinderen, broers en zusters. Ik moet hem zelfs meer waard zijn dan zijn eigen leven. 27Anders kan hij mijn leerling niet zijn. Niemand kan mijn leerling zijn als hij niet zijn kruis draagt en Mij volgt. 28Maar begin er niet aan als u niet eerst hebt berekend wat het u gaat kosten. Want wie laat nu een toren bouwen zonder eerst prijsopgave te vragen? Hij moet weten of hij genoeg geld heeft om alle rekeningen te betalen. 29Anders komt hij misschien niet verder dan de fundering. Iedereen zou lachen en zeggen: 30&#8220;Heb je dat gezien? Die man begon te bouwen en moest halverwege ophouden, omdat hij niet genoeg geld had!&#8221; 31En welke koning zal het in zijn hoofd halen tegen een andere koning oorlog te voeren zonder eerst de legers te hebben vergeleken? Hij zal eerst nagaan of zijn leger van tienduizend man in staat zal zijn het vijandelijke leger van twintigduizend man te verslaan. 32Als hij ziet dat hij geen kans maakt, zal hij de vijand, zolang die nog ver weg is, een delegatie tegemoet sturen om over vrede te onderhandelen. 33Daarom kunt u, als u geen afstand kunt doen van al uw bezit, nooit mijn leerling worden. 34Zout is goed. Maar als het zijn kracht verliest, hoe moet je het dan smaak geven? 35Zulk zout is waardeloos. U kunt het niet meer gebruiken, zelfs niet als mest. Het is alleen nog geschikt om weggegooid te worden. Onthoud dit goed.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="NUM.11">
 <div class="label">11</div><div class="s1">Het volk klaagt</div><div class="p"> 1Het volk begon al snel te klagen over allerlei tegenslagen en de Here hoorde dat. Hij werd toornig en stuurde vuur naar beneden dat rond het volk brandde. 2Daarop schreeuwden de Isra&#235;lieten naar Mozes om hulp en toen hij voor hen bad, doofde het vuur. 3Vanaf dat moment heette die plaats Tabera (Brand), omdat het vuur van de Here daar onder de Isra&#235;lieten was opgelaaid.</div><div class="p"> 4-5 Toen begonnen de vreemdelingen die waren meegekomen met de uittocht, terug te verlangen naar het goede leven in Egypte. Zij staken daarmee de Isra&#235;lieten aan en die begonnen te jammeren: &#8216;Och, als we maar wat vlees te eten hadden! Denk eens aan die heerlijke vis die we in Egypte konden eten, aan die komkommers en meloenen, aan dat look, die uien en dat heerlijke knoflook. 6We verzwakken helemaal en kunnen geen manna meer zien!&#8217; 7Het manna was ongeveer even groot als korianderzaad en zag er uit als druppels balsemhars die uit de bast van een boom sijpelen. 8De mensen raapten het van de grond en vermaalden het dan in een handmolen of stampten het fijn met een vijzel. Daarna kookten zij het en bakten er koeken van, die net zo smaakten als in olie gebakken koeken. 9Samen met de dauw bedekte het manna &#700;s nachts het kamp.</div><div class="p"> 10Mozes hoorde hoe elk gezin bij de ingang van zijn tent stond te klagen. De Here werd steeds toorniger en toen werd het Mozes te veel. 11Hij zei tegen de Here: &#8216;Waarom straft U mij door dit volk als een zware last op mijn schouders te leggen? 12Zijn het mijn kinderen soms? Ben &#237;k hun vader? Hebt U mij daarom als leider met hen meegestuurd om hen de hele reis naar dat land dat U aan hun nageslacht hebt beloofd, zoet te houden alsof het kleine kinderen zijn? 13Waar moet ik vlees voor al deze mensen vandaan halen? Want zij jammeren tegen mij: &#8220;Geef ons vlees.&#8221; 14Ik kan niet alleen voor dit hele volk zorgen! Die last is veel te zwaar! 15Als U mij dat wilt aandoen, laat mij dan maar liever sterven, dan ben ik tenminste van alle ellende af.&#8217;</div><div class="p"> 16Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Ontbied zeventig leiders van Isra&#235;l voor Mij. Breng hen naar de tabernakel en laten ze bij u gaan staan. 17Ik zal naar beneden komen en met u praten en een deel van de Geest die op u rust, op hen overbrengen zodat zij u kunnen helpen de last van dit volk te dragen. Dan staat u er niet langer alleen voor. 18Zeg tegen het volk dat het zich heiligt, want morgen zal het vlees te eten krijgen. Zeg tegen de Isra&#235;lieten: de Here heeft uw gejammer gehoord over alles wat u in Egypte hebt achtergelaten. Hij zal u nu vlees te eten geven. En u z&#250;lt vlees eten! 19-20 Niet maar een of twee dagen of vijf of zelfs twintig dagen, maar een hele maand! U zult vlees eten tot het uw neus uitkomt en u ervan walgt! Want u hebt uw verachting voor de Here, die in uw midden is, laten blijken en gejammerd: &#8220;Waarom zijn wij toch uit Egypte weggegaan?&#8221;&#8198;&#8217; 21Maar Mozes zei: &#8216;Wij zijn met zeshonderdduizend mensen uit Egypte vertrokken en U belooft ons vlees voor een hele maand! 22Zelfs als we al onze kudden slachten, zou dat nog niet genoeg zijn voor &#233;&#233;n maand vlees! We zouden elke vis in de zee moeten vangen om uw belofte waar te maken!&#8217; 23Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Gelooft u Mij niet? Let maar eens op of mijn woorden uitkomen!&#8217;</div><div class="p"> 24Mozes verliet de tabernakel en gaf de boodschap van de Here door aan het volk. Hij riep de zeventig leiders bijeen en posteerde hen rond de tabernakel. 25De Here kwam in de wolk naar beneden en sprak met Mozes en nam een deel van de Geest die op hem rustte en legde die op de zeventig leiders. Toen de Geest op hen rustte, profeteerden zij een korte tijd. 26Maar twee van de zeventig, Eldad en Medad, waren niet naar de tabernakel gegaan en profeteerden in het kamp toen de Geest op hen kwam. 27Een jongeman rende daarop naar Mozes en vertelde hem wat in het kamp gebeurde. 28Jozua, de zoon van Nun, een van Mozes&#700; zelfgekozen helpers, protesteerde: &#8216;Mozes, laten zij toch ophouden!&#8217; 29Maar Mozes antwoordde: &#8216;Wil jij het voor mij opnemen? Ik zou willen dat heel het volk van de Here profeet was en dat de Here zijn Geest op hen allen legde!&#8217; 30Toen ging Mozes met de leiders terug naar het kamp.</div><div class="p"> 31De Here liet vanuit zee kwartels meevoeren door de wind. Hij liet de vogels in en rond het kamp neerstrijken. Een dagreis ver vlogen kwartels op een hoogte van ongeveer &#233;&#233;n meter boven de grond. 32Het hele volk ging eropuit om kwartels te vangen. Een karwei dat een dag, een nacht en nog een hele dag in beslag nam! Het minste dat iemand verzamelde, was twee&#235;ntwintighonderd liter! Overal rond het kamp lagen de kwartels te drogen. 33Maar toen iedereen het vlees begon te eten, ontvlamde de toorn van de Here tegen het volk en Hij doodde velen met een plaag. 34Daarom kreeg die kampplaats de naam Kibrot-Hatta&#228;wa (Graven van de Gulzigaards), want daar begroeven zij de mensen die begerig waren naar vlees en terugverlangden naar Egypte. 35Van die plaats trokken zij naar Chaserot, waar zij een tijd bleven.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="NUM.12">
 <div class="label">12</div><div class="s1">De kritiek van Mirjam en A&#228;ron</div><div class="p"> 1Op een dag spraken Mirjam en A&#228;ron er Mozes op aan dat hij met een Ethiopische vrouw was getrouwd. 2Zij zeiden: &#8216;Heeft de Here soms alleen via Mozes gesproken? Heeft Hij ook niet via ons gesproken?&#8217; De Here hoorde dat. 3Mozes was echter de zachtmoedigste man op aarde. 4Onmiddellijk ontbood de Here Mozes, A&#228;ron en Mirjam in de tabernakel: &#8216;Kom hier, jullie drie&#235;n,&#8217; was zijn bevel. Zo stonden zij daar voor de Here. 5Toen daalde de Here neer in de wolk en stond bij de ingang van de tabernakel. &#8216;A&#228;ron en Mirjam, doe een stap naar voren,&#8217; beval Hij, zij deden een stap naar voren. 6De Here zei: &#8216;Luister naar wat Ik u zeg: met een profeet zou Ik alleen spreken door middel van visioenen en dromen, 7-8 maar zo spreek Ik niet met mijn dienaar Mozes. Hij is trouw in alles wat mijn huis aangaat. Ik spreek persoonlijk met hem. Hij ziet de gestalte van God! Hoe hebben jullie het gedurfd kritiek te hebben op mijn knecht Mozes?&#8217; 9Toen richtte de toorn van de Here zich tegen hen en Hij verliet hen. 10Terwijl de wolk boven de tabernakel wegtrok, werd Mirjam plotseling helemaal wit van de melaatsheid. Toen A&#228;ron zag wat er was gebeurd, 11riep hij smekend naar Mozes: &#8216;Och heer, straf ons niet voor onze zonde, het was dwaas van ons zoiets te doen. 12Laat haar toch niet zijn als een doodgeborene, van wie het vlees al half is weggerot bij de geboorte.&#8217; 13Mozes riep naar de Here: &#8216;O, God, genees haar toch! Ik smeek het U!&#8217; 14De Here zei tegen Mozes: &#8216;Als haar vader haar in het gezicht had gespuugd, zou zij zich dan niet zeven dagen lang schamen en haar vader niet onder ogen komen? Sluit haar zeven dagen buiten het kamp, daarna kan zij weer terugkomen.&#8217; 15Zo werd Mirjam zeven dagen uit het kamp verstoten en het volk wachtte op het einde van die periode voordat het verder trok. 16Daarna verlieten zij Chaserot en sloegen hun kamp op in de Paran-woestijn.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch51" data-usfm="PSA.51.1+PSA.51.2+PSA.51.3+PSA.51.4+PSA.51.5+PSA.51.6+PSA.51.7+PSA.51.8+PSA.51.9+PSA.51.10">
 <div class="d">1-2 Een psalm van David voor de koordirigent. Deze psalm schreef David nadat de profeet Nathan bij hem was gekomen om hem te wijzen op zijn zonde met Baths&#233;ba.</div><div class="q1"> 3Geef mij genade, o God,</div><div class="q1">hoewel ik dat niet heb verdiend.</div><div class="q1">Laat toch blijken hoe groot</div><div class="q1">uw liefde en goedheid is.</div><div class="q1">Wilt U door uw vergevende mildheid</div><div class="q1">mijn zonden wegdoen?</div><div class="q1"> 4Reinig mij toch van deze zonde,</div><div class="q1">die een smet op mij werpt.</div><div class="q1"> 5Ik weet dat ik heb gezondigd,</div><div class="q1">steeds opnieuw gaan mijn gedachten</div><div class="q1">terug naar deze daad,</div><div class="q1">waarmee ik van uw pad afweek.</div><div class="q1"> 6Mijn God, ik heb tegen U gezondigd</div><div class="q1">en uw gebod overtreden.</div><div class="q1">Uw uitspraken zijn altijd rechtvaardig,</div><div class="q1">uw oordelen zijn altijd zuiver.</div><div class="q1"> 7Ik weet dat ik vanaf mijn geboorte</div><div class="q1">al een zondaar ben, ja zelfs</div><div class="q1">vanaf het moment van mijn bevruchting.</div><div class="q1"> 8En U wilt dat uw waarheid</div><div class="q1">wordt nagevolgd, tot diep in mijn hart.</div><div class="q1">U geeft mij uw wijsheid, tot diep in mijn hart.</div><div class="q1"> 9Wilt U met hysop</div><div class="q1">de zonde van mij afwassen,</div><div class="q1">dan zal ik helemaal schoon zijn.</div><div class="q1">Als U mij wast, ben ik witter dan sneeuw.</div><div class="q1"> 10Wilt U mij weer blijdschap</div><div class="q1">en echte vreugde geven?</div><div class="q1">Mijn lichaam en mijn ziel</div><div class="q1">zijn terneergeslagen,</div><div class="q1">maar U kunt mij weer oprichten</div><div class="q1">en U laten prijzen.</div><div class="q1"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

Walk Through The Bible 365 - MarchVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen