#OpreisdoorLukas - Lukas 4:14-44: Een boodschap van genadeVoorbeeld

Mag Jezus zijn werk doen?

Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan

Vol verwachting kijken de mensen Jezus aan en knikken instemmend. Mooie woorden van genade hoor! Gods genade is zo mooi, zo wijs. Ze laten het even rustig op zich inwerken. En dan… Dringt dan langzaam de betekenis door? Wat houden de woorden eigenlijk in? Wat beweert Hij eigenlijk? Dat Hij dus de Messias is? De beloofde? De gezalfde? Is Hij niet gewoon de zoon van Jozef? We weten waar Hij vandaan komt… we kennen zijn broers. Fijne kerels hoor, maar zij zijn niet bijzonder. Wie denkt Hij wel niet dat Hij is? Twijfel slaat toe.

En dan legt de Heer Jezus de vinger op de zere plek. Armen het goede nieuws brengen? Jullie vinden Mij een arme timmerman. Jullie willen dat Ik hier dezelfde dingen doe die Ik elders heb gedaan? Dat gaat niet, want jullie geloven mij niet. 

Ze reageren alsof een open zenuw wordt geraakt en sleuren Hem naar buiten. Ze willen Hem in de afgrond duwen. Weg, niets mee te maken, opzouten. Maar Hij loopt midden tussen hen door en vertrekt. Hij is op dat moment onaantastbaar. Zijn dorpsgenoten kunnen niet aanvaarden dat een jongen uit hun midden de Messias is. Zij omarmen niet wie Hij is. En ze wijzen daarmee zijn boodschap af: heelheid, gerechtigheid, bevrijding, genade en volledig herstel.

Om over na te denken:

Hoe zou ik hebben gereageerd als ik daar had gezeten? Hoe zou jij hebben gereageerd?

Een belangrijke vraag. Hij is namelijk op dit moment ook hier, staat voor je en houdt je deze boodschap voor: ‘Je kent me toch? Je weet toch wie Ik ben? IK BEN de gezalfde en Ik heb het gebracht: recht, gerechtigheid, vrijheid, heelheid, genade. Laat je Mij toe, mag ik mijn werk doen op mijn manier?’ 

Wat is jouw antwoord?