Bible Breakdown - Markus

Zeven redenen om niet bang te zijn

10 tips voor een gelukkig huwelijk

Jongerenbijbel - Geloofstwijfel

Gedichten Over Pinksteren!

Jeroen voor 't Hekke - God ziet jou

DagelijkseBroodkruimels - Thuis!

Gedichten Over Zending en Evangelisatie!

Bijbelse voeding (deel 1)

Uw Koninkrijk kome

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch21" data-usfm="GEN.21.1+GEN.21.2+GEN.21.3+GEN.21.4+GEN.21.5+GEN.21.6+GEN.21.7+GEN.21.8+GEN.21.9+GEN.21.10+GEN.21.11+GEN.21.12+GEN.21.13+GEN.21.14+GEN.21.15+GEN.21.16+GEN.21.17+GEN.21.18+GEN.21.19+GEN.21.20+GEN.21.21+GEN.21.22+GEN.21.23+GEN.21.24+GEN.21.25+GEN.21.26+GEN.21.27+GEN.21.28+GEN.21.29+GEN.21.30+GEN.21.31+GEN.21.32+GEN.21.33+GEN.21.34">
 <div class="p">1Toen deed de Here wat Hij had beloofd: 2Sara raakte in verwachting. Zo schonk ze Abraham op zijn hoge leeftijd nog een zoon en precies op de tijd die de Here had genoemd. 3Abraham noemde de zoon die Sara hem geschonken had, Isaak (dat &#8216;Gelach&#8217; betekent) 4en acht dagen later besneed hij hem, zoals God had bepaald. 5Abraham was toen honderd jaar oud.</div><div class="p"> 6Sara was trots en blij. &#8216;God heeft mij vreugde gebracht,&#8217; zei zij. &#8216;Allen die ervan horen, zullen net zo blij zijn als ik. 7Wie had kunnen dromen dat ik nog een baby zou krijgen? En toch heeft Abraham op zijn oude dag nog een zoon van mij gekregen.&#8217; 8Het kind groeide op en de dag kwam dat hij geen borstvoeding meer nodig had. Bij die gelegenheid hield Abraham een groot feestmaal. 9Sara zag dat Isma&#235;l, de zoon van Hagar, lachte. 10Ze ging naar Abraham en zei: &#8216;Stuur die slavin en haar zoon weg, want ik wil niet dat mijn zoon Isaak de erfenis deelt met de zoon van een slavin.&#8217; 11Deze eis bracht Abraham in moeilijkheden, want Isma&#235;l was tenslotte zijn zoon.</div><div class="p"> 12Maar God zei tegen hem: &#8216;U hoeft u geen zorgen te maken over die twee. Doe wat Sara heeft gezegd, want alleen Isaaks kinderen zullen uw nakomelingen genoemd worden. 13Maar ook Hagars zoon zal Ik stamvader van een volk maken, omdat hij ook een zoon van u is.&#8217;</div><div class="p"> 14Abraham stond de volgende morgen vroeg op, maakte eten klaar voor onderweg en bond een waterzak op Hagars rug. Zo stuurde hij hen beiden weg. Hagar zwierf door de woestijn van Berseba en wist niet waar zij heen moest. 15Toen het water op was, legde zij het kind onder een struik en ging zelf een eind verderop zitten. 16&#8216;Ik kan niet aanzien hoe hij sterft,&#8217; klaagde zij en barstte in huilen uit.</div><div class="p"> 17God hoorde de jongen schreeuwen en de Engel van God riep Hagar vanuit de hemel toe: &#8216;Hagar, wat is er aan de hand? U moet niet bang zijn! God heeft het huilen van het kind gehoord. 18Ga naar de jongen toe en troost hem, want Ik zal zijn nakomelingen tot een machtig volk maken.&#8217; 19Toen opende God haar ogen en zij zag een bron. Ze vulde haar waterzak en gaf het kind te drinken. 20-21 God zegende de jongen, die in de woestijn van Paran opgroeide en een uitstekende boogschutter werd. Zijn moeder regelde later voor hem een huwelijk met een Egyptisch meisje.</div><div class="p"> 22In diezelfde tijd brachten koning Abimelech en zijn opperbevelhebber Pichol Abraham een bezoek. De koning zei: &#8216;Het is duidelijk dat God u overal mee helpt, 23beloof mij daarom dat u mij en mijn opvolgers nooit zult bedriegen, maar altijd op goede voet zult blijven met mijn land. Ik heb u immers ook goed behandeld. Kunt u mij dat bij de naam van God zweren?&#8217; 24Abraham antwoordde: &#8216;Goed, ik zweer het.&#8217; 25Daarop beklaagde hij zich bij Abimelech over een bron die de dienaren van de koning zich hadden toege&#235;igend. 26&#8216;U hebt me dat nooit verteld,&#8217; zei de koning. &#8216;Ik hoor het vandaag voor het eerst. Ik weet niet wie dat gedaan heeft.&#8217; 27Toen schonk Abraham de koning schapen en ossen en zij sloten een verbond.</div><div class="p"> 28-30Abraham hield echter zeven lammeren apart. &#8216;Waarom doet u dat?&#8217; vroeg de koning verwonderd. &#8216;Deze lammeren zijn ook voor u,&#8217; zei Abraham, &#8216;en zij zijn het teken dat ik de put gegraven heb.&#8217; 31Vanaf dat moment werd de plaats Berseba (Put van de Eed) genoemd, want daar sloten Abraham en Abimelech hun verbond. 32Na de plechtigheid keerden Abimelech en Pichol terug naar hun woonplaats. 33Abraham plantte een tamarisk bij de put en aanbad daar de Here, de eeuwige God. 34Abraham bleef nog lange tijd in het land van de Filistijnen wonen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="GEN.22.1+GEN.22.2+GEN.22.3+GEN.22.4+GEN.22.5+GEN.22.6+GEN.22.7+GEN.22.8+GEN.22.9+GEN.22.10+GEN.22.11+GEN.22.12+GEN.22.13+GEN.22.14+GEN.22.15+GEN.22.16+GEN.22.17+GEN.22.18+GEN.22.19">
 <div class="p">1Enige tijd later stelde God Abraham op de proef. &#8216;Abraham!&#8217; zei God. &#8216;Ja Here, hier ben ik,&#8217; antwoordde Abraham. 2&#8216;Neem uw zoon, uw enige, van wie u zoveel houdt, Isaak, ga naar het land Moria en offer hem daar als een brandoffer aan Mij. De plaats waar u dat moet doen, zal Ik u wijzen.&#8217;</div><div class="p"> 3De volgende morgen stond Abraham vroeg op, zadelde zijn ezel, nam twee knechten mee en zijn zoon Isaak. Hij hakte hout voor het offer en ging op weg naar de plaats die God had genoemd. 4Na drie dagen reizen zag Abraham in de verte de plaats die God hem had gezegd. 5&#8216;Jullie blijven hier bij de ezel,&#8217; beval hij de twee dienaren, &#8216;ik en de jongen gaan daarheen om te aanbidden. Daarna komen wij hier terug.&#8217; 6Abraham liet Isaak het hout voor het offervuur dragen en nam zelf het mes en het vuur. Zo liepen zij samen verder.</div><div class="p"> 7&#8216;Vader,&#8217; zei Isaak. &#8216;Wat is er, mijn jongen?&#8217; vroeg Abraham. &#8216;We hebben hout en het vuur,&#8217; zei Isaak, &#8216;maar waar is het lam dat wij moeten offeren?&#8217; 8&#8216;God zal Zelf voor een offerlam zorgen, jongen,&#8217; antwoordde Abraham. En weer gingen zij samen verder. 9Toen zij aankwamen op de plaats die God Abraham had aangewezen, bouwde Abraham een altaar en stapelde het hout erop. Toen bond hij Isaak vast en legde hem op het altaar, op het hout. 10Hij pakte het mes en hief zijn arm op om zijn zoon te doden. 11Op dat moment riep de Engel van de Here uit de hemel: &#8216;Abraham, Abraham!&#8217; &#8216;Ik luister,&#8217; antwoordde Abraham. 12&#8216;Leg het mes weg en laat de jongen ongemoeid,&#8217; zei de Engel. &#8216;Ik weet nu dat God de belangrijkste is in uw leven. Zelfs uw eigen zoon, uw enige, van wie u zoveel houdt, wilde u Mij geven.&#8217;</div><div class="p"> 13Abraham keek rond en zag vlakbij een ram, die met zijn horens in de struiken vastzat. In plaats van zijn zoon offerde hij die ram als een brandoffer op het altaar. 14Abraham noemde die plaats &#8216;De Here voorziet erin.&#8217; Daarom wordt ook nu nog gezegd: &#8216;Op de berg van de Here zal Hij voorzien.&#8217;</div><div class="p"> 15Toen sprak de Engel van de Here opnieuw tegen Abraham vanuit de hemel. 16-17 &#8216;Ik, de Here, heb Mijzelf gezworen dat Ik u en uw nageslacht rijk zal zegenen, omdat u Mij hebt gehoorzaamd en Mij zelfs uw enige zoon wilde geven. Uw nakomelingen zullen net zo talrijk zijn als de sterren aan de hemel en het zand langs de zee. 18Zij zullen hun vijanden overwinnen en een zegen zijn voor alle volken van de wereld en dat alles, omdat u Mij hebt gehoorzaamd.&#8217; 19Abraham keerde terug naar zijn twee dienaren en samen gingen ze terug naar Berseba, hun woonplaats.</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

The Essential 100® Bible Challenge–2–Abraham, Isaac And JacobVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen