Overgave

Toen ik zocht naar Bijbelverzen over onvruchtbaarheid en miskraam, vond ik fraaie beloften, zoals “voor wie Hem liefhebben laat God alles meewerken voor hun bestwil” (Romeinen 8:28, HTB) en “volgend jaar om deze tijd zult u een zoon hebben” (2 Koningen 4:16, HTB) en “uw nakomelingen zullen net zo talrijk zijn als de sterren aan de hemel” (Genesis 22:17, HTB). Als deze verzen bedoeld waren om mij als lijdende vrouw troost te bieden, dan faalden ze jammerlijk. Het zorgde er alleen maar voor dat ik me nog meer afvroeg waarom deze beloften niet vervuld werden in mijn eigen leven.

Ik wilde de belofte aannemen die God aan Hanna deed en ze voor mezelf claimen (1 Samuël 1). Maar ik wilde niet teruggaan en mijn langverwachte kind weer teruggeven aan God, zoals Hanna deed. Ik wilde het verbond dat God met Abraham en Sara sloot aannemen en doen alsof het een verbond was met mij (Genesis 15-21). Maar ik wilde niet wachten tot ik negentig jaar oud was om eindelijk een kind te baren, zoals Sara deed. Ik klampte me vast aan de goede afloop, maar ik schonk geen aandacht aan de jaren van worsteling, pijn, verwarring en vruchteloos geloof die deze vrouwen doorstonden voordat hun beloften van God vervuld werden.

Uiteindelijk moest ik het feit onder ogen zien dat God aan mij niet zo'n belofte had gedaan. Geen enkele engel of profeet had mij verteld dat ik een kind zou krijgen. De waarheid is dat God een uniek verhaal schrijft voor ieder van ons.

Deze specifieke beloften zijn misschien niet dezelfde, maar de God die ze maakt is dat wel. In ieder verhaal vangen we een nieuwe glimp op van Gods onveranderlijke karakter. In plaats van deze verhalen te gebruiken om te verwachten dat wij onze zin zullen krijgen, kunnen we ze gebruiken om verliefd te worden op de God die we op iedere pagina zorgvuldig redding teweeg zien brengen. In plaats van alvast door te bladeren naar de goede afloop, kunnen we toekijken hoe God deze vrouwen getrouw troost, laat groeien en hen leidt in hun twijfel, verwarring, ongeduld en frustratie.

We krijgen een kijkje achter de schermen hoe God een goed plan in werking zet in elk van hun levens, zelfs wanneer zij het niet in de gaten hebben. Is het werkelijk mogelijk dat God, die deze ongelofelijke verhalen schreef, ook het mijne en het jouwe aan het schrijven is? Geloof het, lieve vriendin!

Hier is een diepgaande waarheid: uiteindelijk was het niet het krijgen van een kind wat deze vrouwen voldoening gaf in hun levens. Herstel werd mogelijk gemaakt door het proces van hun geloof, en door het afgeven van hun verlangens en dromen aan de Heer, zodat Hij ermee kon doen wat Hij wilde, ongeacht het eindresultaat. Nu is het onze beurt. Zullen wij ook op God vertrouwen met onze levens en verlangens?