Esther

Leven vanuit overwinning

Samuel — Profeet en Leider

Psalmen (deel 1)

Psalmen (deel 2)

Wat bomen ons kunnen leren over God en zijn Koninkrijk

De Zaligsprekingen

Oud Goud - Ontdek de levenslessen van ouderen!

Kom dichtbij

Zijn Naam is...

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch48" data-usfm="GEN.48">
 <div class="label">48</div><div class="s1">Jakob zegent de zonen van Jozef</div><div class="p"> 1Op een dag, niet lang hierna, hoorde Jozef dat zijn vader snel achteruit ging. Samen met zijn twee zonen, Manasse en Efra&#239;m, ging hij hem bezoeken.</div><div class="p"> 2Toen Jakob hoorde dat Jozef er was, verzamelde hij al zijn krachten en ging rechtop in bed zitten om hem te begroeten. 3-4 Hij zei tegen Jozef: &#8216;God, de Almachtige, verscheen aan mij bij Luz in het land Kana&#228;n. Hij zegende mij en zei: &#8220;Ik zal u tot een groot volk maken en het land Kana&#228;n aan de kinderen van uw kinderen geven, als een eeuwig bezit.&#8221; 5Wat je twee zonen betreft, Efra&#239;m en Manasse, die hier in Egypte zijn geboren voordat ik aankwam, ik neem ze aan als mijn eigen kinderen en zij zullen van mij erven net als Ruben en Simeon. 6Maar alle andere kinderen die je nog zult krijgen, zullen van jou zijn en in Efra&#239;ms en Manasses erfenis van jou delen. 7Dit doe ik omdat je moeder Rachel stierf, toen ik uit Paddan-Aram kwam. We waren vlakbij Efrat en ik heb haar langs de weg naar Bethlehem begraven.&#8217;</div><div class="p"> 8Toen keek Isra&#235;l naar Manasse en Efra&#239;m. &#8216;Zijn dat je zonen?&#8217; vroeg hij. 9&#8216;Ja,&#8217; antwoordde Jozef, &#8216;dit zijn de zonen die God mij hier in Egypte heeft gegeven.&#8217; 10Isra&#235;l zei: &#8216;Breng ze hier bij mij, dan zal ik ze zegenen.&#8217; Isra&#235;l was op zijn hoge leeftijd half blind en kon nauwelijks zien. Jozef bracht zijn zonen vlakbij hem en hij kuste en omhelsde hen. 11Isra&#235;l zei tegen Jozef: &#8216;Ik had niet gedacht, dat ik jou ooit zou terugzien, maar nu heeft God mij zelfs jouw kinderen laten zien.&#8217; 12-13 Jozef nam zijn zonen bij de hand, boog diep voor zijn vader en leidde hen naar hun grootvaders knie&#235;n. Efra&#239;m aan Isra&#235;ls linkerhand en Manasse aan zijn rechterhand. 14Maar Isra&#235;l kruiste zijn armen en legde zijn handen op de hoofden van de jonge mannen. Zo kwam zijn rechterhand te liggen op het hoofd van Efra&#239;m, de jongste van de twee, en zijn linkerhand op het hoofd van Manasse, de oudste. Hij deed dit met opzet.</div><div class="p"> 15Toen zegende hij Jozef met de woorden: &#8216;Moge God, de God van mijn voorouders Abraham en Isaak, de God die mij mijn hele leven als een herder heeft geleid, deze mannen zegenen. 16Hij is de Engel die mij in moeilijke tijden altijd heeft geholpen. Mogen Jozefs zonen de namen van mij en van mijn voorouders Abraham en Isaak eer aandoen en mogen zij tot een groot volk uitgroeien.&#8217;</div><div class="p"> 17Maar Jozef vond het onjuist dat zijn vader zijn rechterhand op Efra&#239;ms hoofd had gelegd. Hij tilde de hand op om hem op Manasses hoofd te leggen. 18&#8216;Vader,&#8217; zei hij, &#8216;u hebt uw rechterhand op het verkeerde hoofd! Deze hier is de oudste. Leg uw rechterhand toch op zijn hoofd.&#8217; 19Maar zijn vader weigerde. &#8216;Ik weet wat ik doe, mijn zoon,&#8217; zei hij. &#8216;Manasse zal ook uitgroeien tot een groot volk, maar zijn jongere broer zal nog groter worden.&#8217; 20Zo zegende Jakob de jongens die dag met de woorden: &#8216;Moge het volk van Isra&#235;l elkaar zegenen door te zeggen: &#8220;God make u als Efra&#239;m en Manasse&#8221;.&#8217; (Let erop dat hij Efra&#239;m v&#243;&#243;r Manasse noemt). 21Toen zei Isra&#235;l tegen Jozef: &#8216;Ik ga spoedig sterven, maar God zal met je zijn en je terugbrengen in Kana&#228;n, het land van je voorouders. 22En ik heb jou het land van Sichem toegedacht, in plaats van je broers, als deel van het land dat ik met het zwaard en de boog op de Amorieten heb veroverd.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch49" data-usfm="GEN.49">
 <div class="label">49</div><div class="s1">Jakob zegent zijn zonen</div><div class="p"> 1Toen riep Jakob al zijn zonen bij elkaar en zei: &#8216;Kom om mij heen staan, dan zal ik jullie vertellen wat met jullie zal gaan gebeuren. 2Luister naar mij, zonen van Jakob. Luister naar Isra&#235;l, jullie vader.</div><div class="p"> 3Ruben, jij bent mijn oudste zoon, het kind van mijn mannelijke kracht. Jij bent de eerste van allen in positie en eer. 4Maar jij bent net zo onrustig als de golven van de zee en je zult niet langer de eerste zijn. Ik heb je je plaats ontnomen, omdat je met een van mijn vrouwen hebt geslapen en mij op die manier hebt onteerd.</div><div class="p"> 5Simeon en Levi zijn broeders, ze gebruiken geweld tegen hun bondgenoten. 6Blijf uit hun buurt. Moge ik nooit deel hebben aan hun slechte plannen. Want in hun woede doodden zij mannen en sneden runderen de pezen door, alleen voor hun plezier. 7Vervloekt zij hun woede, want die is hevig en wreed. Daarom zal ik hun nakomelingen door heel Isra&#235;l verspreiden.</div><div class="p"> 8-9 Juda, je broers zullen jou prijzen. Je zult je vijanden vernietigen. Juda heeft zich als een leeuw neergelegd en wie zal hem durven opjagen? 10De heersersstaf zal Juda niet worden ontnomen, totdat hij komt die er recht op heeft en aan wie alle mensen zullen gehoorzamen. 11Hij heeft zijn rijdier aan de wijnstok vastgebonden en zijn kleren in wijn gewassen. 12Zijn ogen zijn donkerder dan wijn en zijn tanden zijn witter dan melk.</div><div class="p"> 13Zebulon zal aan de kusten wonen en een haven voor de schepen zijn. Zijn gebied zal aan Sidon grenzen.</div><div class="p"> 14Issachar is een sterk lastdier dat ligt te rusten tussen de pakken op zijn rug. 15Toen hij zag hoe goed het land was en hoe mooi het er uitzag, boog hij gewillig zijn schouder en diende zijn meester.</div><div class="p"> 16Mijn zoon Dan zal zijn mensen overheersen als elke andere stam in Isra&#235;l. 17Hij zal een slang op de weg zijn die het paard in de hiel bijt, zodat de berijder achterover valt. 18Ik wacht op uw heil, o Here.</div><div class="p"> 19Een woeste bende zal het op Gad voorzien hebben, maar uiteindelijk zal hij terugslaan en haar vernietigen!</div><div class="p"> 20Aser zal uitstekend voedsel produceren, waarvoor koningen zich niet zouden schamen.</div><div class="p"> 21Naftali is een losgelaten hert en laat schone woorden horen.</div><div class="p"> 22Jozef is een vruchtbare boom, die naast een bron staat. Zijn takken steken boven de muur uit. 23De boogschutters hebben hem zwaar verwond en verdrukt, 24maar hun wapens werden vernietigd door de Machtige van Jakob, de Herder, de Rots van Isra&#235;l. 25Moge de God van je vaderen, de Almachtige, je zegenen met de zegeningen van de hemel hierboven en de aarde hier beneden, zegeningen van de borsten en de moederschoot, 26van het graan en de bloemen, zegeningen die reiken tot de uiterste grenzen van de eeuwige heuvels. Dit zullen de zegeningen op het hoofd van Jozef zijn. Zo zal hij boven zijn broers uitsteken.</div><div class="p"> 27Benjamin is een levensgevaarlijke wolf. Hij vernietigt zijn vijanden in de ochtend en verdeelt de buit in de avond.&#8217; 28Dit zijn de zegeningen waarmee Isra&#235;l zijn twaalf zonen zegende.</div><div class="p"> 29Toen zei hij tegen hen: &#8216;Ik ga binnenkort sterven. Jullie moeten mij begraven bij mijn voorouders, 30in het land Kana&#228;n in de grot van Machpela, die tegenover Mamre ligt, het veld dat Abraham als begraafplaats van de Hethiet Efron kocht. 31Daar begroeven ze Abraham en zijn vrouw Sara, daar begroeven ze Isaak en zijn vrouw Rebekka en daar begroef ik Lea. 32Het is de grot die Abraham van de Hethieten kocht.&#8217;</div><div class="p"> 33Na deze profetie&#235;n aan zijn zonen te hebben doorgegeven, ging Jakob weer achterover liggen in bed, blies de laatste adem uit en stierf.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch50" data-usfm="GEN.50">
 <div class="label">50</div><div class="s1">Jakob wordt begraven in Kana&#228;n</div><div class="p"> 1Jozef wierp zich op het lichaam van zijn vader, kuste hem en huilde. 2Daarna liet hij zijn artsen het lichaam balsemen. 3Deze balseming duurde veertig dagen, gevolgd door een nationale rouw van zeventig dagen. 4Na die rouwtijd wendde Jozef zich tot de vertrouwelingen van de farao en vroeg hun namens hem met de farao te spreken. 5&#8216;Zeg zijne majesteit dat Jozefs vader Jozef heeft laten zweren dat hij zijn lichaam naar Kana&#228;n zou brengen om het daar te begraven, u kunt hem verzekeren dat ik daarna onmiddellijk terugkom.&#8217; 6De farao stemde toe. &#8216;Ga uw vader maar begraven zoals u hebt beloofd,&#8217; zei hij.</div><div class="p"> 7-8 Zo vertrok Jozef en met hem een groot aantal Egyptische hoogwaardigheidsbekleders en de hele familie. Alleen de kleine kinderen en de schapen en runderen bleven in het land Gosen achter. 9Het was een grote groep rijtuigen en ruiters die Jozef begeleidde. 10Toen de stoet bij Goren-Ha&#228;tad (Dorsvloer van Doornen) aan de overzijde van de Jordaan aankwam, hielden ze daar een indrukwekkende rouwplechtigheid. Zeven dagen lang rouwden allen om Jozefs vader. 11De plaatselijke bewoners, de Kana&#228;nieten, gaven die plaats zelfs een andere naam. Voortaan heette hij Abel-Misra&#239;m (Egyptische rouwplechtigheid), want zij zeiden: &#8216;Dit is een plaats van zware rouw voor de Egyptenaren.&#8217;</div><div class="p"> 12-13 Zo voerden Isra&#235;ls zonen zijn laatste wil uit en brachten zijn lichaam terug naar Kana&#228;n. Zij begroeven hem in de grot van Machpela, vlakbij Mamre. 14Daarna ging Jozef terug naar Egypte met zijn broers en allen die hem hadden begeleid naar de begrafenis.</div><div class="p"> 15Maar nu hun vader dood was, werden de broers bang. 16&#8216;Nu zal Jozef ons alles betaald zetten wat wij hem hebben aangedaan,&#8217; meenden zij. Daarom stuurden zij hem de boodschap: &#8216;Voor hij stierf, zei vader ons 17dat wij jou dit verzoek moesten overbrengen: &#8220;Vergeef je broers wat zij je hebben aangedaan.&#8221; Wil hun als dienaren van de God van je vader vergeven.&#8217; Toen Jozef dit hoorde, kromp hij ineen en huilde. 18Zijn broers kwamen naar hem toe, vielen voor hem neer en zeiden: &#8216;Wij zijn je slaven.&#8217; 19Maar Jozef gaf als antwoord: &#8216;Jullie hoeven toch niet bang voor mij te zijn. Ben ik soms God dat ik jullie kan veroordelen en bestraffen? 20Ik geloof dat God jullie slechte bedoelingen heeft omgebogen tot iets goeds, want Hij heeft mij deze hoge positie gegeven, zodat ik de levens van vele mensen kon redden. 21Nee, wees maar niet bang. Ik zal voor jullie en jullie gezinnen zorgen.&#8217; Zo stelde hij zijn broers gerust en gaf hun weer moed.</div><div class="p"> 22Jozef en zijn broers bleven in Egypte wonen. Jozef was honderdtien jaar oud toen hij stierf. 23Hij leefde lang genoeg om de kinderen en kleinkinderen van zijn zoon Efra&#239;m en de kinderen van Manasses zoon Machir geboren te zien worden. Zij speelden aan zijn voeten. 24&#8216;Ik zal spoedig sterven,&#8217; zei Jozef tegen zijn broers, &#8216;maar God zal zeker komen en jullie uit het land Egypte terugbrengen naar het land dat Hij heeft beloofd aan de nakomelingen van Abraham, Isaak en Jakob.&#8217; 25Toen liet Jozef zijn broers zweren dat zij zijn lichaam met zich zouden meenemen bij de terugkeer naar Kana&#228;n. 26Zo stierf Jozef op de leeftijd van honderdtien jaar. Zij balsemden zijn lichaam en legden het in een kist in Egypte.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Rise & Fall - helden uit GenesisVoorbeeld

ZEGEN

Vragen

Tenslotte

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen