Ik verklaar de oorlog: 4 sleutels om de strijd met jezelf te winnenVoorbeeld

Ik / ver / klaar / de / oorlog

Om de woorden van Warren Wiersbe te gebruiken: "Het christelijk leven is geen speeltuin; het is een strijdtoneel en we moeten altijd waakzaam zijn." Voordat we aan de slag gaan met dit idee van een oorlogsverklaring, moeten we deze realiteit accepteren: of we het nu willen toegeven of niet; we zitten in een oorlog en je kan de strijd niet winnen als je niet toegeeft dat je in die strijd zit.  Het christelijke leven is een oorlog waar we strijden om te leven in de geest en niet in het vlees. In Romeinen 7 zegt Paulus het op deze manier:  "Ik weet dat ik door en door slecht ben, tenminste wat mijn oude natuur betreft. Ik kan het goede niet doen. Ik wil het wel, maar ik kan het niet. Hoewel ik het goede wil, doe ik het niet. In plaats daarvan doe ik het slechte en dat wil ik nu juist niet. Als ik doe wat ik niet wil, doe ik dat eigenlijk niet zelf, maar de zonde in mij" (Romeinen 7: 18-20, HTB).

Als zulke tongbrekers geen perfect voorbeeld zijn van de interne strijd die in onze gedachten woedt, dan weet ik het ook niet meer. We zijn heel goed in het onszelf in de weg zitten. Ja, de duivel haat jou. En ja, de wereld probeert je te grijpen, maar er gebeurt binnenin je ook genoeg om jezelf buitenspel te zetten.

Een manier om jezelf te ondermijnen kunnen misschien wel je negatieve gedachten zijn. Misschien zijn het wel je acties (of het gebrek daaraan), misschien je negatieve gedrag of je korte lontje. Het kan je harde taalgebruik zijn of je onbezonnen manier waarop je naar sociale media of voedsel grijpt om je af te leiden van wat er echt aan de hand is. We hebben allemaal slechte gewoonten. Het probleem is niet zozeer dat we ermee strijden. Het probleem ontstaat wanneer we weigeren om toe te geven dat we deze slechte gewoonten hebben. We besluiten liever om stilletjes in een donker hoekje te gaan zitten in plaats van ze in het licht te stellen.

Ik geloof niet dat we geen verlangen hebben naar overwinning in ons leven. Niemand wil stilvallen - vastlopen in een sleur van altijd maar dezelfde blokkades. We willen gewoonweg niet de moeilijke weg gaan of ons onderwerpen aan Gods instructies die ons de weg wijzen naar een leven van overwinning. Laat me dit zeggen: onze wereld biedt ons heel wat afleiding om de chaos te ontlopen die door onze roekeloze acties en ons leven veroorzaakt wordt. Maar deze "oplossingen" zijn op hun best ook niet meer dan dat: afleidingen. Jezus biedt ons iets veel beters.

En dit is dus de dag. God bracht jou naar dit moment om de oorlog te verklaren. De oorlog aan je duisternis, aan je demonen, aan je neiging tot zelfondermijning, aan de versie van jezelf die je niet wil zijn. We moeten de handschoenen uittrekken en het gevecht aangaan. We moeten ons toewijden om ertegenaan te gaan, en cruciale onderdelen van onze innerlijke strijd aanpakken.

Er is vrijheid in deze verklaring: Ik / ver / klaar / de / oorlog

Stel jezelf deze vragen:

1. Wat zijn een drietal dingen die me tegenhouden? (Probeer de lijst niet in te korten. Dat helpt niemand vooruit.)


2. Met wie (iemand die van mij én van Jezus houdt) kan ik praten over deze lijst, die me ook verantwoordelijk kan houden?