Leesplan informatie
Bereid je hart voor op Pasen: Een Bijbelstudie voor de VastentijdVoorbeeld
Download de App
"Dag 3: De duisternis"
Genesis 15 beschrijft een zeer opmerkelijke, misschien de zelfs meest macabere gebeurtenis uit het leven van Abraham.
Voor een nomade zou de belofte om land te bezitten geruststellend moeten zijn, maar tegelijk moeilijk om te geloven. Het was dus heel normaal hoe Abraham reageerde op Gods belofte in vers 7 ("Ik ben de Here, die u vanuit Ur der Chaldeeën hier heeft gebracht om u dit land te geven."). Hij antwoordde met een verzoek om bevestiging in vers 8 ("Maar Here, mijn God, hoe kan ik er zeker van zijn dat U mij dit land zult geven?"). Het verrassende hier is niet het verzoek van Abraham, maar het teken dat God voorziet.
Dieren worden voor God gebracht, in twee gesneden en vervolgens voor Hem neergelegd. De schrijver maakt duidelijk dat op het moment dat de zon ondergaat, Abraham niet zomaar in slaap valt, maar een "angstige en diepe duisternis" ervaart. In die diepe duisternis gingen een rokende oven en een brandende fakkel tussen de dierenhelften door. Het hoofdstuk eindigt met de uitspraak: "Die dag sloot de Heer een verbond met Abraham" (vers 18).
Wat is hier aan de hand? In het vroegere nabije Oosten, wanneer verschillende partijen een verbond sloten, werd dit vaak gedramatiseerd door een offer of een andere voorstelling van de straf die een partij zou ondergaan als zij zich niet aan haar deel van de afspraak zou houden. Dit betekende dat beide partijen bereid waren de regeling te aanvaarden ten koste van hun eigen leven. Hun lot zou hetzelfde zijn als dat van de dieren. Abraham zag in die duisternis hoe God (hier vertegenwoordigd door de rokende vuurpot en de vlammende fakkel) tussen de helften doorging, maar het werd niet van Abraham gevraagd!
De evangelieschrijvers beschrijven dat er duisternis over het land kwam toen Jezus stierf. En in dat moment van duisternis zien we het offer dat God bracht, waarin Hij Zijn beloften aan ons nakomt. We mogen dit niet vergeten: Hij ging naar het graf om ons de hemel te kunnen geven; Hij werd vervreemd om ons een thuis te geven en Hij ervoer diepe duisternis om ons in het licht te brengen. In feite werd Abraham's angst voor het visioen vertroost in Genesis 15:1 ("Wees niet bang Abram, want Ik zal u beschermen en zegenen.") Is dit ook jouw troost?
Gebed
Vader, herinner me eraan dat U me het licht liet zien omdat Jezus de duisternis ervoer; dat U me een thuis hebt beloofd, omdat Hij vervreemding ervoer; dat U me de hemel hebt gegeven, omdat Hij het graf ervoer. En help me om niet bang te zijn, want U bent mijn schild en mijn zeer grote beloning. In Jezus' naam, Amen.
Copyright (c) 2012 by Redeemer Presbyterian Church.
Genesis 15 beschrijft een zeer opmerkelijke, misschien de zelfs meest macabere gebeurtenis uit het leven van Abraham.
Voor een nomade zou de belofte om land te bezitten geruststellend moeten zijn, maar tegelijk moeilijk om te geloven. Het was dus heel normaal hoe Abraham reageerde op Gods belofte in vers 7 ("Ik ben de Here, die u vanuit Ur der Chaldeeën hier heeft gebracht om u dit land te geven."). Hij antwoordde met een verzoek om bevestiging in vers 8 ("Maar Here, mijn God, hoe kan ik er zeker van zijn dat U mij dit land zult geven?"). Het verrassende hier is niet het verzoek van Abraham, maar het teken dat God voorziet.
Dieren worden voor God gebracht, in twee gesneden en vervolgens voor Hem neergelegd. De schrijver maakt duidelijk dat op het moment dat de zon ondergaat, Abraham niet zomaar in slaap valt, maar een "angstige en diepe duisternis" ervaart. In die diepe duisternis gingen een rokende oven en een brandende fakkel tussen de dierenhelften door. Het hoofdstuk eindigt met de uitspraak: "Die dag sloot de Heer een verbond met Abraham" (vers 18).
Wat is hier aan de hand? In het vroegere nabije Oosten, wanneer verschillende partijen een verbond sloten, werd dit vaak gedramatiseerd door een offer of een andere voorstelling van de straf die een partij zou ondergaan als zij zich niet aan haar deel van de afspraak zou houden. Dit betekende dat beide partijen bereid waren de regeling te aanvaarden ten koste van hun eigen leven. Hun lot zou hetzelfde zijn als dat van de dieren. Abraham zag in die duisternis hoe God (hier vertegenwoordigd door de rokende vuurpot en de vlammende fakkel) tussen de helften doorging, maar het werd niet van Abraham gevraagd!
De evangelieschrijvers beschrijven dat er duisternis over het land kwam toen Jezus stierf. En in dat moment van duisternis zien we het offer dat God bracht, waarin Hij Zijn beloften aan ons nakomt. We mogen dit niet vergeten: Hij ging naar het graf om ons de hemel te kunnen geven; Hij werd vervreemd om ons een thuis te geven en Hij ervoer diepe duisternis om ons in het licht te brengen. In feite werd Abraham's angst voor het visioen vertroost in Genesis 15:1 ("Wees niet bang Abram, want Ik zal u beschermen en zegenen.") Is dit ook jouw troost?
Gebed
Vader, herinner me eraan dat U me het licht liet zien omdat Jezus de duisternis ervoer; dat U me een thuis hebt beloofd, omdat Hij vervreemding ervoer; dat U me de hemel hebt gegeven, omdat Hij het graf ervoer. En help me om niet bang te zijn, want U bent mijn schild en mijn zeer grote beloning. In Jezus' naam, Amen.
Copyright (c) 2012 by Redeemer Presbyterian Church.
Over dit leesplan
Wat is de vastentijd? We zien dan uit naar de overwinning van het licht en leven van Christus, over de duisternis van zonde en dood. Van Aswoensdag tot Pasen worden we herinnerd aan de realiteit van onze zwakheid en de v...
More
Deze overdenking werd gemaakt door de medewerkers van Redeemer Presbyterian Church en werd oorspronkelijk gepubliceerd op www.redeemer.com in 2012. Gebruikt met toestemming.
