اتاق تنفس نمونه

در دنیای روزمره و شلوغی که شامل ملاقاتها، رویدادها، تعهدات، رساندن بچه ها به مدرسه، نگهداری از والدین، خدمت به دیگران، پیدا کردن "وقتی برای خود"، انجام وظایف، رفتن به آن سوی شهر، فرسوده شدن، و خسته شدن... گاهی فقط می‌خواهم که صرفاً "روی چمنی بنشینم" یا کنار یک نهر آبی" (البته نهایتاً شاید برسم فقط یک قهوه در بالکن بنوشم، آیا شما هم همینطور هستید؟)

ما به یک اتاق تنفس نیاز داریم.

اتاق تنفس جایی هست مابین بدو بدو کردن‌ها و حد و مرز توان شما. جایی هست که می‎توانید با دوست صمیمیتان به صحبت بنشینید. جایی که شام را دور میز می‎خورید و نه در ماشین. اینکه قادر باشید با سخاوتمندی کمک کنید چونکه همه پولی که بدست آوردید را تنها صرف مخارج خودتان نکردید. اتاق تنفس، در واقع زندگی آرامتر، کوچکتر و اولویت بندی‌تری هست.

میدانم که شما هم موافق این هستید، چراکه این نوع زندگی بنظر بهتر از زندگی پردغدغه، گیج و خسته کننده‌ای هست که از تعهد و مسئولیت بیش از اندازه بوجود می‌آید. ولی نگاهی به کارهایی که باید در طول روز انجام بدهید، نشان می‌دهد که - مانند همۀ ما- هنوز هم برای سبک کردن کارهای روزانه‌تان در کشمکش هستید.

بنابراین چه چیزی باعث می‌شود که بیشتر از توان خود زندگی کنید؟

تشخیص این علت کمی سخت است، ولی در مورد من، ترس دلیل اصلی آن می‌باشد. من می‌ترسم که به فراموشی سپرده بشم، بنابر این سعی می‌کنم به زور خودم را به میز شام با دخترهای دیگه برسونم با اینکه روز سختی را پشت سر گذاشتم. من می‌ترسم که از بقیه عقب بیافتم، بنابراین در اینترنت دنبال یک ماشین جدید می‌گردم در صورتی که ماشین فعلی خودم کاملا سالم هست و کار می‌کند. من می‌ترسم که بقیه از من ناامید بشوند، بنابر این موافقت می‌کنم که به جمعی یا گروهی وارد بشوم که حتی علاقۀ چندانی هم به آن ندارم...اینها براتون آشناست؟

ترس در گوش ما دروغهایی را زمزمه می‌کند که ما از بقیه عقب مانده‌ایم، بنابراین ما تقویم روزانه‌مان پر می‌کنیم و همچنین حساب بانکی‌مان را خالی و خالی تر می‌کنیم. ترس اتاق تنفس ما را از ما می‌دزدد. آیا شما بیشترین فرمانی را که بارها در کتاب مقدس آمده است می‌دانید؟ نترس. خداوند به ما می‌گوید که ما نباید بگذاریم ترس کنترل ما را در دستش بگیرد. خدا به ما راه حل خیلی ساده‌ای پیشنهاد می‌کند تا بر ترس غلبه کنیم.

فردا نگاهی خواهیم داشت به راه حلی که خدا (برای هزاران سال) به ما پیشنهاد میکند تا اتاق تنفس را به زندگیمان برگردانیم. در این فرصت، به تقویم کارهای روزانه‌تان نگاهی بیندازید و بپرسید: کدام یک از این کارها قبول کردم که انجام بدهم تنها به این دلیل که می‌ترسیدم تنها بمانم یا با گفتن نه بقیه را از خودم ناامید کنم؟