داستان قیام مسیحنمونه

شنبه



این زن کوزه اش را شکست و تمامی عطرش بیرون ریخت. او با بی توجهی تمامی چیزی که برایش ارزشمند بود را هدر داد. شکستن کوزه شانسش را برای نگه داشتن کمی از آن عطر برای استفاده خودش از میان برد، چه آن زمان و چه زمانی بعد. او هرچه داشت را چه در گذشته، چه در حال و چه در آینده به او داد. عیسی گفت که مردم محبت شایان او را تا به ابد به خاطر خواهند داشت. سپس همین کلمات در زمان شام آخر تکرار می شوند. او بدن خود را برای ما شکست و خون خود را برای ما ریخت. از این به بعد وقتی می خوانید که عیسی گفت، "این را به یادگاری از من به جا آرید،" فقط نان عشاء ربانی و آب انگور را تصور نکنید. مراسم عشاء ربانی را با پیغامش تصور کنید که ما را به کاری می خواند. عیسی ما را به کاری که خود کرد می خواند: شکسته شوید و ریخته شوید. هرچه دارید به میان آورید. چیزی برای احتیاط ذخیره نکنید. کاملا خود را آزاد کنید. این آن چیزی است که کار عیسی را به درستی به خاطر می آورد. عشاء ربانی یک تشریفات مذهبی نیست، بلکه یک یادبود است. "شکسته شدن و ریخته شدن" در زندگی شما به چه صورت باید باشد؟