Θεϊκή καθοδήγησηΔείγμα

Εμπιστεύσου

Ζω στην Οκλαχόμα, όπου ο καιρός μπορεί να αλλάξει δραματικά και πολύ γρήγορα. Μια χρονιά τον Μάρτιο είχαμε την πιο όμορφη ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα με 28 βαθμούς Κελσίου. Την αμέσως επόμενη μέρα χιόνισε και το έστρωσε 7 εκατοστά. Όσο τεράστια κι αν ήταν αυτή η αλλαγή, δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με την εποχή των ανεμοστρόβιλων. Οι καταιγίδες αρχίζουν από το πουθενά να μετατρέπονται σε ανεμοστρόβιλους.

Ακριβώς όπως γίνεται στις ζωές μας.

Μίλησα με μια γυναίκα στη διάρκεια ενός αγώνα ποδοσφαίρου του γιου μου πρόσφατα, η οποία έχει κάποια θέματα υγείας. Εξήγησε πως ήταν κοντά στον Θεό πριν χρόνια και συμμετείχε πολύ στη ζωή της εκκλησίας. Αλλά όταν άρχισε να βιώνει κάποιες πολύ σοβαρές δοκιμασίες αναρωτήθηκε γιατί να το επιτρέπει ο Θεός. Προσπαθούσε να κρατήσει τα δάκρυά της καθώς έλεγε: "Πώς μπορώ να λατρεύω έναν Θεό που δεν μπορώ να εμπιστευθώ;"

Θα εμπιστευθούμε πως ο Θεός είναι καλός ακόμα κι όταν η ζωή δεν είναι;

Η ερώτηση αυτής της γυναίκας οδηγεί στον πυρήνα μιας από τις μεγαλύτερες αποφάσεις της ζωής. Θα εμπιστευθούμε πως ο Θεός είναι καλός ακόμα κι όταν η ζωή δεν είναι; Η απόκρισή μας στον πόνο και τις προκλήσεις καθορίζει πολλά για το μέλλον μας.

Από τη φύση της, η πίστη απαιτεί εμπιστοσύνη σε κάτι - ή σε κάποιον - που δεν είναι πάντα προβλέψιμο ή κατανοητό με τα ανθρώπινα κριτήρια. Αν είμαστε ειλικρινείς, οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε αδιάψευστες αποδείξεις της καλοσυνάτης παρουσίας του Θεού στις ζωές μας.

Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Θυμάστε τον Θωμά που αμφέβαλλε; Μετά τον θάνατο του Ιησού στο σταυρό και την ανάστασή Του από τους νεκρούς, ο Θωμάς είπε πως δε θα το πίστευε παρά μόνο αν έβλεπε αποδείξεις. Αντί να θυμώσει και να τον απομακρύνει για την έλλειψη πίστης του, ο Ιησούς γεμάτος ευγένεια έδειξε στον Θωμά τα τρυπημένα από τα καρφιά χέρια Του.

Και θυμάστε τους μαθητές στην καταιγίδα; Έγινε μεγάλη ανεμοθύελλα και τα κύματα χτυπούσαν πάνω στο πλοιάριο, με αποτέλεσμα αυτό ν’ αρχίσει να βυθίζεται.(κατά Μάρκον 4:37). Εν μέσω καταιγίδας, οι μαθητές δεν ήταν μόνοι. Ο Μάρκος μας θυμίζει στο επόμενο εδάφιο ότι ο Ιησούς ήταν στην πρύμνη του πλοίου και κοιμόταν.

Με τον Χριστό στο πλοίο σου, οι καταιγίδες μπορεί και πάλι να σε χτυπούν, αλλά δε θα βυθίζεσαι.

Άνθρωποι όπως εσύ κι εγώ, η γυναίκα στο παιχνίδι ποδοσφαίρου, ο Θωμάς και οι μαθητές τείνουμε να πιστεύουμε πως δε θα περνούσαμε από καταιγίδα αν ο Θεός ήταν πραγματικά μαζί μας. Αλλά δεν είναι έτσι. Με τον Χριστό στο πλοίο σου, οι καταιγίδες μπορεί και πάλι να σε χτυπούν, αλλά δε θα βυθίζεσαι. Είναι μαζί σου, τόσο σε μια ανοιξιάτικη καταιγίδα όσο και στον χειρότερο ανεμοστρόβιλο που μπορείς να φανταστείς.

Όχι μόνο είναι μαζί σου, αλλά είναι και με το μέρος σου. Κι αν είναι με το μέρος σου, ποιος μπορεί να είναι εναντίον σου; Εμπιστεύσου τον Θεό για ό,τι μπορεί να συγκρατείς. Εμπιστεύσου Τον για τον/τη μελλοντικό/ή σου σύζυγο. Εμπιστεύσου Τον για τα παιδιά σου. Εμπιστεύσου Τον για την καριέρα σου. Εμπιστεύσου Τον για την υγεία σου. Εμπιστεύσου Τον για τα οικονομικά σου.

Εμπιστεύσου Τον χωρίς επιφύλαξη.

Τελεία.

Προσευχήσου:Ουράνιε Πατέρα, Σε εμπιστεύομαι για ό,τι θα αρχίσω και θα σταματήσω. Σε εμπιστεύομαι για το πού θα μείνω και πού θα πάω. Σε εμπιστεύομαι τόσο ώστε να δώσω τη ζωή μου για να υπηρετήσω ανθρώπους και να συνδεθώ μαζί τους. Και πιστεύω πως Είσαι παρών με σκοπό εν μέσω των καταιγίδων της ζωής μου. Σε ευχαριστώ που είσαι μαζί μου, καθοδηγείς τα βήματά μου και μου δίνεις θεϊκή καθοδήγηση. Αμήν.

Μάθε περισσότερα για το βιβλίο μου "Θεϊκή καθοδήγηση".