Προετοιμάζοντας τις καρδιές μας για το Πάσχα: Ένα Σαρακοστιανό Πνευματικό ΑνάγνωσμαΔείγμα

"Ημέρα 3: Το Σκοτάδι"

Το Γένεσις 15 παρουσιάζει ένα από τα πιο αξιοσημείωτα εάν όχι μακάβρια επεισόδια στη ζωή του Αβραάμ.Για έναν νομάδα, η υπόσχεση της κατοχής ενός τόπου, ήταν τόσο παρήγορο όσο και δύσκολο να πιστέψει, οπότε είναι φυσικό ότι ο Αβραάμ θα απαντούσε στην υπόσχεση του Θεού (εδ. 7: "Εγώ είμαι ο Κύριος, που σε έβγαλα από την Ουρ των Χαλδαίων, για να σου δώσω αυτή τη χώρα για ιδιοκτησία σου") με μία παράκληση για τη διαβεβαίωση (εδ. 8: "...πώς θα ξέρω ότι θα είναι δική μου;"). Το εκπληκτικό δεν είναι η παράκληση, αλλά το σημάδι που ο Θεός παρέχει.

Ζώα φέρθηκαν ενώπιον του Θεού, χωρίστηκαν στα δύο, και στη συνέχεια παρατάχθηκαν μπροστά Του. O συγγραφέας κάνει σαφές ότι καθώς ο ήλιος έδυε, ο Αβραάμ δεν κοιμήθηκε απλά, αλλά ένοιωσε έναν "σκοτεινό και μεγάλο φόβο". Στο πυκνό σκοτάδι, ένα καμίνι που καπνίζει και μια πύρινη φλόγα περνάει ανάμεσα στα κομμάτια και το επεισόδιο τελειώνει με τη δήλωση, "Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Κύριος έκανε διαθήκη με τον Άβραμ" (εδ. 18).

Τι συμβαίνει; Στην αρχαία Εγγύς Ανατολή, όταν τα εμπλεκόμενα μέρη έκαναν μια συνθήκη, συχνά δραματοποιούταν από μια θυσία ή κάποιον άλλο όρο της ποινής που πέφτει στο μέλος που δεν κράτησε το μέρος του στη συμφωνία. Αυτό δήλωνε ότι και τα δύο εμπλεκόμενα μέρη ήταν πρόθυμα να τιμήσουν την συμφωνία με την πιθανή απώλεια της ζωής τους — η μοίρα τους θα ήταν η ίδια με αυτή των ζώων. Στο σκοτάδι ο Αβραάμ βλέπει τον Θεό (που φανερώνεται ως καμίνι που καπνίζει και πύρινη φλόγα) να περνά ανάμεσα από τα κομμάτια, και εντούτοις ο ίδιος δεν είναι υποχρεωμένος! (έπρεπε και από τα δύο μέρη της συνθήκης να περάσουν μέσα από τα κομμάτια των ζώων)

Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων σημείωσαν ότι όταν ο Ιησούς πέθανε, σκοτάδι έπεσε πάνω στον τόπο, και σ' εκείνη τη στιγμή βλέπουμε τη θυσία που ο Θεός έκανε προκειμένου να τιμήσει τις υποσχέσεις Του σ' εμάς. Είναι μια υπενθύμιση ότι πήγε στον τάφο να μας δώσει τους ουρανούς, έγινε εκείνος ξένος για να μας δώσει σπίτι, και βίωσε βαθύ σκοτάδι για να μας φέρει στο φως. Στη πραγματικότητα, αυτό το όραμα είναι που παρηγόρησε τον φόβο του Αβραάμ στο Γένεσις 15:1 ("Μη φοβάσαι, Άβραμ. Εγώ είμαι η ασπίδα σου"). Είναι αυτό και η δική σου παρηγοριά;


Προσευχή

Πατέρα, θύμισε μου ότι επειδή ο Ιησούς βίωσε το σκοτάδι μου έδειξες το φως σου. Επειδή βίωσε αποξένωση μου υποσχέθηκες ένα σπίτι. Επειδή βίωσε τον τάφο, μου έδωσες τους ουρανούς. Και βοήθησε με να μη φοβάμαι, επειδή είσαι η ασπίδα μου και πολύ μεγάλη ανταμοιβή. Στο Όνομα του Χριστού, Αμήν.Πνευματικά δικαιώματα (c) 2012 από την Πρεσβυτεριανή Εκκλησία του Λυτρωτή.