مزامیر 102
102
دعای شخصی درمانده که اعتراض‌های خود را به خداوند می‌گوید
دعای شخص جوان
1خداوندا، دعایم را بشنو
و به فریاد من برس.
2در روزهای سختی از من روی متاب.
به من گوش بده
و چون تو را بخوانم،
دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.
3زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود
و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.
4دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است.
اشتها و میل به غذا ندارم.
5از بس ناله کرده‌ام،
در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.
6مثل مرغ وحشی در صحرا
و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.
7خوابم نمی‌برد،
مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.
8دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند
و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.
9-10به‌خاطر خشم و غضب تو،
به جای نان، خاکستر می‌خورم
و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند،
زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.
11عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است
و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.
12امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است
و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.
13می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد
و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی،
و رحمت خود را نشان بدهی.
14بندگان تو آن را دوست می‌دارند،
گرچه ویرانه گشته؛
نسبت به آن رحمت می‌دارند،
گرچه خرابه گشته.
15ملل جهان از نام خداوند،
و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.
16هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد کند،
جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.
17به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد
و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.
18این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند
و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.
19خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان
به زمین نظر افکنده است.
20ناله‌های زندانیان را شنید
و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.
21در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید
و در اورشلیم او را خواهند پرستید،
22وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند
و او را پرستش نمایند.
23خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت
و عمرم را کوتاه کرد.
24ای خدا نگذار که اکنون بمیرم،
قبل از آنکه به پیری برسم.
ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی
25در ابتدا زمین را آفریدی
و آسمانها کار دستهای توست.
26آنها از میان خواهند رفت،
امّا تو باقی خواهی ماند.
همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد
و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.
27امّا تو همیشه همان هستی
و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.
28فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند
و در زیر سایهٔ حمایت تو،
نسل آنها پایدار خواهد بود.
Currently Selected:
مزامیر 102: TPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.