یوهَنّا 6
6
پنچ هزار مردما وراک دئیگ
(مَتّا 14:13–21؛ مَرکاس 6:32–44؛ لوکا 9:10–17)
1رَندا، ایسّا جَلیلئے مَزَن‌گوَرم#6:1 مَزَن‌گوَرم، بزان دریاچه. بزان تِبِریَهئے مزَن‌گوَرمئے آ دستا شت. 2مردمانی مزنێن رُمبے#6:2 رُمب، بزان گرۆه، ٹۆلی. آییئے رَندا کپت، چێا که آیان اے مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی دیستگ‌اَتنت که ایسّا نادْراهان دْراهَ کنت. 3گڑا ایسّا کۆهێئے سرا سر کپت و گۆن وتی مُریدان همۆدا نِشت. 4یَهودیانی سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت.
5وهدے ایسّایا چمّ چِست کرتنت و دیست که مردمانی مُچّیے دێم په آییا پێداک اِنت، گۆن پیلیپُسا گوَشتی: ”نان چه کجا بزورێن که اے مردم وراک بوَرنت؟“ 6ایسّایا اے هبر په آییئے آزمائِش کنگ و چَکّاسگا#6:6 چَکّاسگ، بزان آزمائِش کنگ، اِمتهان کنگ. گوَشت، چێا که وت زانتی منا چے کنگی اِنت. 7پیلیپُسا گوَشت: ”دو سَد دینارئے#6:7 یکّ دینار، یکّ رۆچئے مُزّ اَت. نان هم بسَّ نبیت، تُرے هرکَس کَمُّک کَمُّک بوارت.“ 8چه آییئے مُریدان یکّے که نامی اَنْدْریاس اَت و شَمون‌پِتْرُسئے برات اَت، گوَشتی: 9”بچکّے همِدا اِنت که پنچ جئوێن نگن و دو ماهیگی گۆن، بله په اینچُک مردما چے بنت؟“ 10ایسّایا گوَشت: ”مردمان بِنِندارێنێت.“ آ جاگها بازێن کاه و سبزگے#6:10 سبزگ، بزان کاه. رُستگ‌اَت. مردم همۆدا نِشتنت. چه آیان کِساس پنچ هزار مردێن اَتنت. 11ایسّایا نگن زرتنت، هُدائے شُگری گپت و نِشتگێن مردمانی سرا بهری کرتنت، ماهیگ هم اَنچُش. هرکَسا همینچُک که لۆٹت، داتی.
12وهدے سجّهێنان سێر کرت، گۆن مُریدان گوَشتی: ”سر آتکگێن ٹُکّران بچِنێت و یکجاه کنێت که زئوال مبنت.“ 13گڑا ٹُکّرِش چِت و یکجاه کرتنت. آ پنچێن جئوێن نگن که مردمان وارتگ‌اَتنت، چه آیانی سر آتکگێن ٹُکّران دوازده سَپْت#6:13 سَپْت، بزان سَبَد، مزنێن چَلّی، ساچی. پُرّ بوت. 14مردمان که ایسّائے اے مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی دیست، گوَشتِش: ”په راستی، اے هما واده داتگێن نبی اِنت که جهانا آیگی اَت.“ 15ایسّایا زانت که مردم منا په زۆر برَگ و بادشاه کنگَ لۆٹنت، پمێشکا پدا چه مردمان دور بوت و تهنا کۆها شت.
ایسّا آپئے سرا گامَ جنت
(مَتّا 14:22–33؛ مَرکاس 6:45–51)
16بێگاها مُرید دێم په گوَرما شتنت. 17بۆجیگێا#6:17 بۆجیگ، بزان لانچ، کشتی. نِشتنت و گوَرمئے آ دستا، دێم په کَپَرناهوما راه گپتنت. نون تهار بوتگ‌اَت و ایسّا اَنگت آیانی کِرّا نئیاتکگ‌اَت. 18تْرندێن گواتے کَشّگا اَت و چئول و مئوج چست بوتنت. 19وهدے کِساس پنچ تان شَش کیلومیتر#6:19 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”بیست و پنچ یا سی اِسْتادی“. یکّ اِسْتادیے کِساس 180 میتر بوتگ. هۆلیگ#6:19 هۆلیگ، بزان پارو. جنانا دێما شتنت، ایسّااِش دیست که آپئے سرا گام جنان، دێم په بۆجیگا پێداک اِنت. تُرسِتِش. 20بله ایسّایا گوَشت: ”متُرسێت، اے من آن.“ 21انچۆ که مُریدان لۆٹت آییا بۆجیگا سوار بکننت، بۆجیگ مِنزلا سر بوت.
22اے دگه رۆچا، هما مردم که گوَرمئے آ دستا منتگ‌اَتنت، سرپد بوتنت که چه هما بۆجیگا اَبێد که مُرید سوار بوتگ‌اَتنت، دگه بۆجیگ اۆدا نبوتگ. ایسّا آ بۆجیگا سوار نبوتگ‌اَت و مُرید بے آییا شتگ‌اَتنت. 23رندا، دگه لهتێن بۆجیگ چه تِبِریَها هما جاگها آتک و رَست که اۆدا هُداوندێن ایسّایا هُدائے شُگر گپتگ‌اَت و مردمان نان وارتگ‌اَت. 24وهدے مردمان دیست که نه ایسّا اۆدا اِنت و نه آییئے مُرید، ایسّائے شۆهازا بۆجیگان سوار بوتنت و دێم په کَپَرناهوما شتنت.
ایسّا زِندئے نان اِنت
25وهدے ایسّااِش گوَرمئے آ دستا دیست، گوَشتِش: ”استاد! تئو کدی اِدا آتکگئے؟“ 26ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اے هاترا منا شۆهاز نکنگا اێت که شما منی مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی دیستگ‌اَنت، پمێشکا منا شۆهاز کنگا اێت که شما نان وارت و سێر کرت. 27بله په اے زئوال بئیۆکێن وراکا جُهد مکنێت، په هما وراکا جُهد بکنێت که اَبدمانێن زِندَ بَکشیت، په هما وراکا که انسانئے چُکّ شمارا دنتی. چێا که هُداێن پتا آییئے سرا وتی رَزامندیئے مُهر جتگ.“ 28گڑا جُستِش کرت: ”ما چۆن هما کاران سَرجم بکنێن که هُدااِش چه ما لۆٹیت؟“ 29ایسّایا پَسّئو دات: ”آ کارا که هُدا چه شما لۆٹیت، آ کار اِش اِنت: هما کَسئے سرا ایمان بیارێت که هُدایا راه داتگ.“ 30آیان گوَشت: ”تئو چۆنێن اَجَبَّتێن نشانی پێشَ دارئے که ما بگندێن و تئیی سرا ایمان بیارێن؟ چے کنئے؟ 31مئے پت و پیرُکان گیابانا مَنّ#6:31 مَنّ هما نگن اِنت که موسّائے زمانگا، هُدایا گیابانا په اِسراییلیان اێرَ گێتک. وارت، اَنچُش که پاکێن کتابَ گوَشیت: ’آییا چه آسمانا نگن رئوان دات که بوَرنت.‘“#6:31 دَررئو 16:4 و رَند؛ زَبور 78:24–25.
32گڑا ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اے موسّا نه‌اَت که شمارا چه آسمانا اێر آتکگێن نگنیَ دات. اے منی پت اِنت که چه آسمانا اَسلیگێن نانا شمارا بَکشیت. 33چێا که هُدائے نان هما اِنت که چه آسمانا اێرَ کئیت و جهانا زندَ دنت.“ 34نون گۆن آییا گوَشتِش: ”او واجه! اے نانا مُدام مارا بدئے.“
35ایسّایا گوَشت: ”زِندئے نان من آن. هرکَس که منی کِرّا کئیت، هچبر شُدیگَ نبیت. هرکَس که منی سرا باوَرَ کنت، هچبر تُنّیگَ نبیت. 36بله هما ڈئولا که گوَشتُن، شما منا دیستگ و اَنگت باورَ نکنێت. 37آ سجّهێنان که پت منا دنت، آ منی کِرّا کاینت. هرکَس که منی کِرّا کئیت، من آییا هِچبر چه وت دورَ نکنان. 38من په وتی جندئے واهگانی سَرجم کنگا چه آسمانا اێر نئیاتکگان، آتکگان که وتی دێم دئیۆکئے واهگان سَرجم بکنان. 39منی دێم دئیۆکئے واهگ اِنت که هما مردم که آییا منا داتگ‌اَنت، چه آیان یکّے هم چه منی دستا مرئوت و آهِرتئے رۆچا آیان پدا زندگ بکنان. 40چێا که منی پتئے واهگ همِش اِنت که هرکَس که چُکّئے نێمگا دلگۆشَ کنت و آییئے سرا ایمانَ کاریت، اَبدمانێن زِندئے واهند ببیت و من آ مردما آهِرتئے رۆچا زندگَ کنان.“
41گڑا یَهودیان آییئے سرا ایراد گرگ و نُرُنڈگ بِندات کرت، چێا که آییا گوَشتگ‌اَت: ”من هما نان آن که چه آسمانا اێر آتکگ.“ 42آیان گوَشت: ”اے مرد ایسُّپئے چُکّ ایسّا نه‌اِنت؟ ما وَه اِشیئے پت و ماتا زانێن. گڑا چۆنَ گوَشیت که من چه آسمانا اێر آتکگان؟“ 43ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”وت‌مان‌وتا ایراد گِرَگ و نُرُنڈگا بند کنێت. 44کَسّ تان هما وهدا منی کِرّا آتکَ نکنت که پت، بزان منی دێم دئیۆک آییا منی نێمگا مئیاریت. هرکَس که کئیت، من آییا آهِرتئے رۆچا زندگَ کنان. 45نبیانی کتابان نبیسگ بوتگ: ’سجّهێن چه هُدایا تالیمَ گرنت.‘#6:45 اِشئیا نبیئے کتاب 54:13؛ اِرِمیا نبیئے کتاب 31:33 و رَند. هرکَس که پتئے هبران بِشکُنت و چه آییا تالیم بگیپت، منی کِرّا کئیت. 46کَسّا پت ندیستگ اَبێد چه هماییا که چه هُدائے کِرّا آتکگ. 47شمارا راستێنَ گوَشان، آ که ایمانَ کاریت اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت. 48زندئے نان من آن. 49شمئے پت و پیرُکان گیابانا مَنّ وارت، بله اَنگت مُرتنت. 50چه آسمانا اێر آتکگێن نان اِش اِنت، شمئے دێما اِنت. هرکَس که اِشیا بوارت، نمریت. 51من هما زِند بَکشۆکێن نان آن که چه آسمانا اێر آتکگ. هرکَس که اے نانا بوارت، تان اَبد زندگَ مانیت. اے نانا که منَ دئیان، منی جندئے جسم و جان اِنت که په جهانئے مردمانی زِندا نَدریَ کنان.“
52نون یَهودیان په جێڑه و دَپجاک وت‌مان‌وتا گوَشت: ”اے مرد چۆن وتی جسم و جانا دنت که ما بوَرێنی؟“ 53ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اگن شما انسانئے چُکّئے جسم و جانا مئوَرێت و آییئے هۆنا منۆشێت،#6:53 اِدا، جانئے ورگ و هۆنئے نۆشگا یکّ روهانیێن ماناے هست. اَبدمانێن زِندا سرَ نبێت. 54هرکَس که منی جسم و جانا بوارت و منی هۆنا بنۆشیت، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت و آهِرتئے رۆچا من آییا زندگَ کنان. 55چێا که منی جسم و جان اَسلیگێن وراک و منی هۆن اَسلیگێن نۆشاپ#6:55 نۆشاپ، بزان تِنگَگ و نۆشَگی چیزّ. اِنت. 56هرکَس که منی جسم و جانا بوارت و منی هۆنا بنۆشیت، آ منی دل و درونا مانیت و من آییئے دل و درونا.
57اَنچۆ که نمیرانێن#6:57 نمیران، بزان هما که هچبرَ نَمِریت. پتا منا رئوان دات و من آییئے برکتا زندگ آن، همے پئیما هرکَس که منی جسم و جانا بوارت، منی برکتا زندگَ مانیت. 58اے نان که چه آسمانا اێر آتکگ، آ نگنئے پئیما نه‌اِنت که شمئے پت و پیرُکان وارت و اَنگت مُرتنت، چێا که هرکَس که اے نانا بوارت، تان اَبد زندگَ مانیت.“ 59ایسّایا اے چیزّ هما وهدا گوَشتنت که کَپَرناهومئے کَنیسَها#6:59 کَنیسَه، بزان یَهودیانی پرستشگاه. تالیم دئیگا اَت.
پِتْرُسئے مَنّگ و گواهی
60اے هبرانی اِشکنگا رند آییئے بازێن مُریدێا گوَشت: ”اے گرانێن هبرے، اِشیا کئے مَنِّتَ کنت؟“ 61وهدے ایسّایا دیست که مُرید اے هبرئے سرا نُرنڈَگا اَنت، گوَشتی: ”شمارا اے هبرَ تئورێنیت؟ 62اگن انسانئے چُکّا بگندێت که وتی پێسریگێن جاگها بُرزادَ رئوت، گڑا چے کنێت؟ 63روه اِنت که زِندَ دنت، هَڈّ و گۆشتا پائِدگے نێست. اے هبر که من گۆن شما کرتنت، روه و زِند اَنت. 64بله چه شما لهتێنا ایمان نێست.“ چێا که آ مردم که ایمانِش نێست‌اَت، ایسّایا چه بنداتا پَجّاه آورتنت و زانتی که کئے منا دْرۆهیت#6:64 درۆهگ، بزان همراهداری نکنگ، هلاپا رئوگ. و دژمنانی دستا دنت. 65گڑا گوَشتی: ”پمێشکا من گوَشت که کَسّ منی کِرّا آتکَ نکنت، تان وهدے که منی پت آییا ایمان مبَکشیت.“
66چه اِد و رَند، بازێن مُریدێا ایسّا یله دات و نون آییئے همراه نبوتنت. 67گڑا ایسّایا چه وتی دوازدهێن کاسدان#6:67 ایسّایا چه وتی مُریدان دْوازدَه کَس گِچێن کرت و وتی کاسد نامێنتنت که برئوَنت و وشّێن مستاگا آ دگه مردمان سر بکننت. بچار مَتّائے انجیل دَر 10، بند 1، 2. جُست کرت: ”بارێن، شما هم منا یله دئیگَ لۆٹێت؟“ 68شَمون‌پِتْرُسا پَسّئو دات: ”او هُداوند! کئیی کِرّا برئوێن؟ اَبدمانێن زِندئے گال و هبر تئیی کِرّا اَنت و 69مارا باور اِنت و زانێن که تئو هما پاکێن ائے که هُدایا در چتگ.“ 70ایسّایا گوَشت: ”من شمارا گچێن کرت، دوازدهێنُن گچێن کرتنت، بله پدا هم چه شما یکّے اِبلیسے.“ 71آییئے مکسد شَمون اِسْکَریوتیئے چُکّ یَهودا اَت. بِلّ تُرے آ چه دوازدهێنان یکّے اَت، بله آییا رندا ایسّا دْرۆهِت و دژمنانی دستا دات.
Currently Selected:
یوهَنّا 6: HPKB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.