یوهَنّا 4
4
ایسّا و سامِری جنێن
1وهدے ایسّایا زانت که پَریسیان اِشکتگ که من چه یَهیایا گێشتر مُرید در گێجَگا آن و آیان پاکشۆدی دئیگا آن، 2-3چه یَهودیَها دێم په جَلیلا واترّی کرت. چۆناها، ایسّایا وت مردم پاکشۆدیَ نداتنت، اے کار مُریدانَ کرت. 4بله زلورت اَت که چه سامِرَها بگوَزیت.#4:4 یَهودیَه، سامِرَه و جلیل، اِسراییلئے مُلکئے سئیێن دَمگ اَتنت. 5آ، سامِرَها شهرێا رَست که نامی سوهار اَت و هما ڈگارئے نزّیکّا اَت که آکوبا وتی چُکّ ایسُّپارا داتگ‌اَت. 6آکوبئے چات همۆدا اَت. ایسّا سپرا بوتگ‌اَت و دَمی برتگ‌اَت. همے چاتئے کِرّا نِشت. نێمرۆچئے وهد#4:6 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”ششمی ساهت.“ اَت.
7 سامِری جنێنے آپئے کَشّگا آتک. ایسّایا گۆن آییا گوَشت: ”منا په ورگا کمّے آپ بدئے.“ 8آییئے مُرید وراکئے گِرگا شهرا شتگ‌اَتنت. 9سامِری جنێنا گوَشت: ”تئو وَه یَهودیے ائے و من سامِری جنێنے آن، تئو چۆن چه من آپَ لۆٹئے؟“ جنێنا پمێشکا چُش گوَشت که یَهودی گۆن سامِریان سلام و دْوا نکننت. 10ایسّایا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”اگن تئو بزانتێن که هُدائے داد و بَکشش چێے و اے کئے اِنت که چه تئو آپَ لۆٹیت، گڑا اَلّما تئو گۆن آییا دَزبندی کرتگ‌اَت که منا آپ بدئے و آییا ترا زنداپ داتگ‌اَت.“ 11جنێنا گوَشت: ”او واجه! ترا په آپئے کَشّگا ڈۆل#4:11 ڈۆل دَرپے که سادے بندنتی و چاتا اێریَ دئینت و آپَ کَشّنت. نێست و اے چات جُهل اِنت، چه کجا زِنداپَ کارئے؟ 12زانا، تئو چه مئے پیرُک آکوبا مستر ائے، هما که اے چاتی مارا داتگ و آییئے جندا و چُکّان و مال و دَلوَتان چه اے چاتا آپ وارتگ؟“ 13ایسّایا پَسّئو تَرّێنت: ”هرکَس که اے آپا بوارت، پدا تُنّیگَ بیت، 14بله هرکَس که منی داتگێن آپا بوارت، هچبر تُنّیگَ نبیت. چێا که آ آپا که منَ دئیان، اگن کَسے بوارتی، چه آییئے درونا آپئے چَمّگے بُجیت که اَبدمانێن زِندَ بکشیت.“ 15جنێنا گوَشت: ”او واجه! هما آپا منا بدئے که دگه برے تُنّیگ مبان و په آپئے کَشّگا اِدا مئیایان.“
16ایسّایا گوَشت: ”برئو وتی لۆگواجها تئوار کن و همِدا بیا.“ 17جنێنا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”منا مرد نێست.“ ایسّایا گوَشت: ”راستَ گوَشئے که ترا مرد نێست، 18چێا که ترا پنچ مرد بوتگ و اے مرد که انّون گۆن تئو زندگیَ کنت، تئیی مرد نه‌اِنت. تئو راستَ گوَشئے.“ 19جنێنا درّاێنت: ”او واجه! من چۆ گندان که تئو نبیے ائے. 20مئے پت و پیرُکان همے کۆهئے سرا اِبادت کرتگ، بله شما یَهودیَ گوَشێت که باید اِنت هُدا اورشَلیما اِبادت کنگ ببیت.“ 21ایسّایا گوَشت: ”بانُک! باور کن، وهدے کئیت که شما هُداێن پتا نه اے کۆهئے سرا پرستشَ کنێت و نه اورشَلیما. 22شما سامِری هماییا پرستشَ کنێت که نزانێتی، بله ما هماییا پرستشَ کنێن که زانێنی، چێا که نِجات چه یَهودیانَ کئیت. 23یکّ وهدے کئیت و آ وهد انّون بُنگێج#4:23 بُنگێج، بزان بِندات، شُرو. بوتگ که راست و بَرهَکّێن پرستش کنۆک هُداێن پتا گۆن روه و راستی پرستشَ کننت، چێا که پت همے ڈئولێن مردمانی لۆٹۆک اِنت که آییئے پرستشا بکننت 24هُدا روه اِنت و هرکَس که آییا پرستشَ کنت، اَلّما گۆن روه و راستی پرستش بکنت.“ 25جنێنا گوَشت: ”منَ زانان که مَسیهَ کئیت و هر وهدے که آ کئیت، مارا هر چیزّا سرپدَ کنت.“ 26ایسّایا گوَشت: ”من که گۆن تئو هبرا آن، من هما آن#4:26 هُدا وتا گۆن موسّایا همے ناما پَجّارێنیت. بچار دَرگوَز 3:14..“
27همے وهدا ایسّائے مُرید پدا آتکنت. وهدے دیستِش که ایسّا گۆن جنێنێا هبرا اِنت، هئیران بوتنت. بله کَسّا جُست نکرت که چه اِشیا چے لۆٹئے یا پرچا گۆن اِشیا هبرا ائے. 28نون جنێنا وتی کونزگ زمینا اێر کرت، شهرا شت و گۆن مردمان گوَشتی: 29”مردے هست، من هرچے کرتگ، آییا منا گوَشتنت. بیاێت بچارێتی، بارێن مَسیه نه‌اِنت؟“ 30گڑا مردم چه شهرا در کپت و دێم په ایسّایا آتکنت.
31اے نیاما مُریدان گۆن ایسّایا دَزبندی کرت و گوَشت: ”او استاد! چیزّے بوَر.“ 32بله آییا گوَشت: ”منا وراکے هست که شما آییئے بارئوا نزانێت.“ 33مُریدان وت‌مان‌وتا گوَشت: ”بارێن، کَسێا په آییا وراک آورتگ؟“ 34ایسّایا گوَشت: ”منی وراک اِش اِنت که وتی دێم دئیۆکئے واهگا پوره بکنان و آییئے کاران سَرجم بکنان. 35شما نگوَشێت که په رۆن و مۆشا اَنگت چار ماه پَشت کپتگ؟ بله من شمارا گوَشان که چمّان چِست کنێت و کِشاران بچارێت که انّون په رۆنا رَستگ و تئیار اَنت. 36رُنۆک وتی مُزّا گیپت و په اَبدمانێن زِندا بَر و سَمرے مُچَّ کنت تانکه کِشۆک و رُنۆک هۆریگا گَل و شادان ببنت. 37اِدا اے هبر راست اِنت که یکّے کِشیت و دگرے رۆنَ کنت. 38من شمارا رئوان دات که هما بَر و سَمرانی واهند ببێت که شما په آیان هچّ زهمتے هم نکَشّتگ. دگران زهمت کَشّتگ و شما چه آیانی کارا نَپ و سوتّ گپتگ.“
39چه آ شهرئے سامِریان بازێنێا پمێشکا ایسّائے سرا ایمان آورت که آ جنێنا گواهی داتگ و گوَشتگ‌اَت: ”هر چیزّے که من کرتگ، آییا منا گوَشتنت.“ 40گڑا سامِری ایسّائے کِرّا آتکنت و دَزبندی‌اِش کرت که مئے کِرّا بدار. ایسّایا تان دو رۆچا همۆدا داشت و 41بازێنێا آییئے هبر گۆش داشتنت و ایمانِش آورت. 42گۆن آ جنێنا گوَشتِش: ”نون ما اێوکا تئیی هبرانی سئوَبا باوَر کنگا نه‌اێن، ما وت هم اے مردئے هبر اِشکتگ‌اَنت و دلجم اێن که اے په راستی جهانئے رَکّێنۆک#4:42 رَکّێنۆک، بزان نجات دئیۆک. اِنت.“
شاهی مَنسَبدارێئے چُکّئے دْرهبکشی#4:43 دْرهبکشی، بزان دْراهی و سلامتیئے بَکشگ، اربی و پارسیا ”شفا“.
43دو رۆچا رَند، ایسّا چه اۆدا در کپت و جَلیلا شت. 44ایسّایا وت گوَشتگ‌اَت که هچّ نبیا وتی جندئے شهر و هَنکێنا#4:44 هَنکێن، بزان مێتَگ. اِزَّتَ نبیت. 45بله وهدے جَلیلا رَست، جَلیلیان وشّاتک کرت، چێا که ائییدئے رۆچان آ اورشَلیما بوتگ‌اَتنت و اۆدا آییئے کرتگێن کارِش دیستگ‌اَتنت.
46ایسّا پدا جَلیلئے مێتگ کانایا شت، همۆدا که آپی شراب کرتگ‌اَتنت. شاهی مَنسَبدارے#4:46 مَنسَبدار، بزان کارێئے زِمّهوار، اُگدَهدار. هست‌اَت که بچکّی کَپَرناهومئے شهرا نادْراه اَت. 47وهدے آ سَهیگ بوت که ایسّا چه یَهودیَها جَلیلا آتکگ، آییئے کِرّا آتک و دَزبندی‌ای کرت که کَپَرناهوما بیا و منی نادْراهێن چُکّا برَکّێن که مِرگی اِنت. 48ایسّایا گوَشت: ”شما تان مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانیَ نگندێت، هچّ پئیما ایمانَ نئیارێت.“ 49مَنسبدارا گوَشت: ”او واجه! چُکّئے مِرگا پێسر بیا.“ 50ایسّایا گوَشت: ”برئو، تئیی چُکَّ نَمِریت.“ آ مردا ایسّائے هبر باور کرت و وتی لۆگا شت.
51اَنگت لۆگا نرَستگ‌اَت که نئوکران راهئے نێما دیست و هال دات: ”تئیی چُکّ دراه بوت.“ 52آییا جُست کرت: ”چِه وهدا گهتر بوتگ؟“ آیان گوَشت: ”زی نێمرۆچئے یکّا#4:52 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”هپتمی ساهتا“. تَپا یله داتگ.“ 53پتا زانت اے هما وهد اَت که ایسّایا گوَشتگ‌اَت که تئیی چُکَّ نَمِریت. گڑا آییا وت گۆن لۆگئے سجّهێن مردمان ایسّائے سرا ایمان آورت. 54اے ایسّائے دومی اَجَبَّتێن نشانی اَت و هما وهدا کرتی که چه یَهودیَها جَلیلا آتکگ‌اَت.
Currently Selected:
یوهَنّا 4: HPKB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.