สุภาษิต 9
9
การเชิญชวนของปัญญาและความโง่
1ปัญญาได้สร้างเรือนของเธอแล้ว
เธอได้ตั้งเสาเจ็ดต้น
2ปัญญาได้ฆ่าสัตว์ของเธอ ได้ประสมเหล้าองุ่นของเธอ
ได้จัดโต๊ะของเธอแล้วด้วย
3และได้ส่งสาวใช้ของเธอออกไปส่งเสียงเรียก
จากที่สูงในเมือง
4ว่า <<ผู้ใดที่เป็นคนเขลา ให้เขาหันเข้ามาที่นี่>>
เธอพูดกับผู้ที่ไร้สามัญสำนึกว่า
5<<มาเถอะ มารับประทานขนมปังของเรา
และดื่มเหล้าองุ่นที่เราได้ประสม
6จงทิ้งความเขลาเสีย และดำรงชีวิตอยู่
ดำเนินในทางของความรอบรู้นั้นเถิด>>
7ผู้ที่ว่ากล่าวคนมักเยาะเย้ย จะได้รับการดูหมิ่น
และผู้ที่ตักเตือนคนชั่วร้ายจะถูกกล่าวหยาบช้า
8อย่าตักเตือนคนมักเยาะเย้ย เพราะเขาจะเกลียดเจ้า
จงตักเตือนปราชญ์ และเขาจะรักเจ้า
9จงให้คำสั่งสอนแก่ปราชญ์และเขาจะฉลาดยิ่งขึ้น
จงสอนคนชอบธรรมและเขาจะเพิ่มการเรียนรู้มากขึ้น
10ความยำเกรงพระเจ้า เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา#โยบ 28:28; สดด. 111:10; สภษ. 1:7
และซึ่งรู้จักองค์บริสุทธิ์ เป็นความรอบรู้
11เนื่องจากเรา วันคืนของเจ้าจะเพิ่มทวีคูณ
และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน
12ถ้าเจ้าฉลาด เจ้าก็ฉลาดเพื่อตนเอง
ถ้าเจ้าเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนแต่ลำพัง
13หญิงโง่นั้นเสียงเอ็ดอึง
นางปล่อยตัวและไม่รู้จักอาย
14นางนั่งที่ประตูเรือนของนาง
และ ณ ที่สูงในเมือง
15พลางร้องเรียกบรรดาผู้ที่ผ่านไป
ผู้เดินตรงไปตามทางของเขา
16ว่า <<ผู้ใดที่เป็นคนเขลา ให้เขาหันเข้ามาที่นี่>>
นางพูดกับเขาผู้ไร้สามัญสำนึก
17ว่า <<น้ำที่ขโมยมาหวานดี
และขนมที่รับประทานในที่ลับก็อร่อย>>
18แต่เขาไม่ทราบว่าคนตายอยู่ที่นั่น
และแขกของนางก็อยู่ในห้วงลึกของแดนผู้ตาย
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 9: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้