Psalmy 139
139
PSALM 139
Pieśń zachwytu nad dobrocią PANA
1Dla prowadzącego chór.
Dawidowy. Psalm.
PANIE, zbadałeś mnie i znasz.
2Sam wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję,
Rozumiesz moją myśl z daleka.
3Wyznaczasz mi marszrutę i spoczynek,#139:3 marszrutę i odległośćG; mój spoczynek, hbr. רִבְעִי (riw‘i); być może: mój przyjazd, hbr. רִבְצִי (riwtsi).
Jesteś świadom wszystkich moich dróg.
4Tak, choć jeszcze nie mam słowa na języku,
Ty już je znasz, PANIE — całe.
5Ogarniasz mnie z tyłu i z przodu
I kładziesz na mnie swoją dłoń.
6Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza,
Zbyt wzniosła, bym ją pojął.
7Dokąd ujdę przed Twoim Duchem?
Dokąd przed Twym obliczem ucieknę?
8Gdybym wstąpił do nieba — Ty tam jesteś,
Gdybym się skrył w świecie zmarłych —
jesteś i tam!
9Gdybym wziął skrzydła jutrzenki
I osiadł aż na krańcach morza,
10Nawet tam wiodłaby mnie Twa ręka,
Uchwyciła Twa prawa dłoń.
11Gdybym też powiedział:
Niech ciemność mnie ukryje
I niech noc zgasi światło wokół mnie —
12To i ciemność nic nie skryje przed Tobą,
Noc jest jasna jak dzień,
Mrok znaczy tyle co światło.
13Ty sprawiłeś, że myślę i czuję,#139:13 Idiom: Ty posiadłeś me nerkil. stworzyłeś me nerki— zob. Ps 104:24.
Utkałeś mnie w łonie mej matki.
14Dziękuję. Dopracowałeś mnie
w każdym szczególe.#139:14 Lub: Sławię Cię, że jestem cudownie dopracowany; G: Przyznaję Ci.
Cudowne są Twoje dzieła —
I moją duszę znasz dokładnie.
15Żadna moja kość nie uszła Twej uwadze,
Choć powstawałem w ukryciu,
Tkany w głębiach ziemi.
16Twoje oczy oglądały mnie w łonie,#139:16 Lub: (1) mój embrion, hbr. גָּלְמִי (galmi); (2) moje czyny, hbr. גְּמֻלַי (gemulai); (3) okresy mego życia, hbr. גִלַיִם (gilaim).
Na swym zwoju spisałeś me dni,
Zaplanowałeś je, zanim
którykolwiek zaistniał.
17Cóż powiem? Jak cenne#139:17 Lub: niepojęte. są Twe myśli,
o Boże,
I jak niezliczone!
18Gdybym chciał je zsumować,
Byłoby ich więcej niż piasku;
Gdybym się otrząsnął z liczenia,
Wciąż byłbym niedaleko od Ciebie.
19O, gdybyś zechciał, Boże,
rozprawić się z bezbożnym!
Dość mam już ludzi czyhających na krew,
20Tych, którzy Cię znieważają
I daremnie wynoszą Twych wrogów.
21Czy nienawidzących Ciebie
nie mam w nienawiści, PANIE?
I czy nie czuję odrazy do zbuntowanych
przeciw Tobie?
22Odcinam się od nich całkowicie!#139:22 Lub: Nienawidzę ich bez reszty.
Stali się moimi wrogami!
23Badaj mnie, Boże, i poznaj me serce,
Doświadcz — i poznaj rozterki.
24Zobacz, czy nie ma we mnie
czegoś, co Cię rani,#139:24 Lub: (1) drogimogącej wywoływać ból, hbr. דֶּרֶךְ־עֹצֶב (derech-‘ocew); (2) [jakiejś] bałwochwalczej drogi, hbr. דֶּרֶךְ־עָצָב (derech-‘acaw); (3) niegodziwej drogi, hbr. דֶּרֶךְ־עֹקֶב (derech-‘oqew); drogi bezprawia G.
I prowadź drogą wypróbowaną od wieków!
Obecnie wybrane:
Psalmy 139: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej