Ёханна 4
4
4‑нҗи бап
Иса самариялы аял билен геплешйәр
1Исаның Яхя гаранда хас көп шәгирт эдинип, сува чүмдүрйәндиги барадакы хабар фарисейлериң гулагына етди. 2Аслында олары Иса дәл-де, шәгиртлери чүмдүрйәрди. 3Иса фарисейлериң Өзи хакында эшидендигини биленде, Яхудыяны ташлап, ене-де Җелилә гайтды. 4Ол Самарияның үсти билен гитмелиди. 5Шейлеликде, Иса Самарияның Сихар диен шәхерине гелди. Бу шәхер Якубың өз оглы Юсуба берен ерине голайды. 6Якубың гуюсы-да шол ердеди. Ёл йөрәп ядан Иса гуйының башында отурды. Вагт гүнортан болуп барярды. 7Шол вагт самариялы бир аял гуюдан сув алмага гелди. Иса оңа: «Маңа ичмәге сув берсене» дийди. 8Исаның шәгиртлери болса иймит сатын алмак үчин шәхере гидипдилер. 9Самариялы аял Иса гең галып: «Сен яхуды болуп, мен самариялы аялдан нәдип ичмәге сув сораярсың?» дийди. Себәби яхудылар самариялылары әсгермейәрдилер. 10Иса оңа: «Сен Худайың пешгешини ве өзүңден сув диләниң кимдигини билседиң, өзүң Ондан сув диләрдиң, Ол-да саңа яшайыш сувуны берерди» дийди. 11Аял Оңа: «Эй, Ага, Сениң сув чекер ялы хич задыңам-а ёк, гуйы болса чуң, яшайыш сувуны ниреден алҗак? 12Бу гуйыны бизе атамыз Якуп берди. Онуң өзи-де, чагалары-да, мал-гаралары-да бу гуюдан сув ичен. Эйсем сен шол атамыз Якупдан хем бейикми?» дийди. 13Иса оңа: «Бу сувдан ичен ене сувсар. 14Эмма Мениң берҗек сувумдан ичен асла сувсамаз. Терсине, Мениң берҗек сувум онуң ичинде бакы яшайыш чешмесине өврүлер» дийди. 15Аял: «Эй, Ага, маңа шол сувдан берсене, гайдып сувсамайын, сув чекмәге бу ере гелмәйин» дийди. 16Иса: «Бар, гит-де, әриңи чагырып гел» дийди. 17Аял: «Мениң әрим ёк» дийди. Иса оңа: «Әрим ёк дийип, догрусыны айтдың. 18Сениң өң бәш әриң барды, хәзирки биле яшап йөрениң хем өз әриң дәл, муны догры айтдың» дийди. 19Аял: «Эй, Ага, гөрйән велин, Сен пыгамбер өйдйән. 20Бизиң ата-бабаларымыз Худая шу дагда сежде эдипдирлер, эмма сиз яхудылар Худая сежде эдилйән ер Иерусалимдедир диййәрсиңиз» дийди. 21Иса оңа шейле дийди: «Эй, зенан, Маңа ынан, шейле бир вагт гелер, шонда Ата Худая не шу дагда, не-де Иерусалимде сежде эдерсиңиз. 22Сиз самариялылар киме сежде эдйәниңизи билмейәрсиңиз, биз киме сежде эдйәнимизи билйәрис, себәби халас болмаклык яхудылардан гелйәндир. 23Эмма шейле бир вагт гелер, хакыкы сежде эдйәнлер Ата рухда ве хакыкатда сежде эдерлер. Ол вагт эййәм гелди! Ата Өзүне шейле сежде эдйәнлери агтаряр. 24Худай Рухдур, Оңа сежде эдйәнлер рухда ве хакыкатда сежде этмелидирлер». 25Аял Оңа: «Мен Месихиң гелҗегини билйәрин, Ол геленде бизе әхли зады дүшүндирер» дийди. (Месих Худайың сайлап-сечени диймекдир.) 26Иса оңа: «Сениң билен геплешип дуран Шолдур» дийди.
27Эдил шол вагт Исаның шәгиртлери гелдилер ве Онуң бир аял билен геплешип дуранына хайран галдылар. Эмма хич ким: «Эдйәниң нәме?» я-да «Бу аял билен нәме үчин геплешйәрсиң?» дийип сорамады. 28Онсоң яңкы аял күйзесини гойды-да, шәхере барып, халка: 29«Йөрүң, мениң әхли эден ишлерими айдып берен Адамы гөрүң. Ол Месих болаймасын?» дийди. 30Олар шәхерден чыкып, Исаның янына бардылар. 31Шу аралыкда шәгиртлери Иса: «Мугаллым, чөрек ийип отур!» дийип, хөдүр этдилер. 32Иса болса олара: «Мениң иймәге задым бар, йөне сиз оны билмейәрсиңиз» дийди. 33Онсоң шәгиртлери: «Кимдир бири Оңа иймәге зат гетирип берен дәлдир-ә?» дийишдилер. 34Иса олара: «Мениң иймитим Өзүми Иберениң ырадасыны берҗай этмекдир, Онуң ишини ерине етирмекдир. 35Сиз орага ене дөрт ай бар диймейәрсиңизми? Эмма Мен сизе диййәрин, башыңызы галдырың-да, экин мейданларына середиң, олар эййәм орага тайяр. 36Оракчы хем хакыны аляр, хем-де бакы яшайыш үчин хасыл топлаяр. Шейдип, экйән-де, орян-да билеликде шатланяр. 37#Эйп 31:8; Мик 6:15.„Бири экер, башга бири орар“ дийилйән сөз бу бабатда догрудыр. 38Мен сизи зәхметиңизиң сиңмедик хасылыны ормага ибердим. Башгалар бу хасыл угрунда зәхмет чекдилер, сиз болса оларың зәхметиниң рәхнетини гөрйәрсиңиз» дийди.
39«Мениң әхли эден ишлерими айдып берди» дийип, шаятлык эден аялың сөзи билен бу шәхердәки самариялыларың көпүси Иса иман этдилер. 40Шонуң үчин-де, самариялылар Исаның янына гелип, өз янларында галмагыны Ондан хайыш этдилер. Ол хем шол ерде ики гүн галды. 41Онуң сөзлерини диңләп, ене-де көп адамлар Оңа иман этдилер. 42Олар аяла: «Инди биз сениң айданларыңа гөрә иман этмейәрис, муны өзүмиз эшитдик. Ол, догрудан-да, дүнйәниң чын Халасгәри» дийдилер.
Иса көшк эмелдарының оглуны сагалдяр
43Ики гүн геченден соң, Иса ол ерден Җелилә гитди. 44Пыгамберлериң өз юрдунда гадырының ёкдугыны Исаның Өзи тассыклапды. 45Муңа гарамаздан, Иса Җелилә геленде, җелилелилер Оны гызгын гаршы алдылар, себәби олар Песах байрамы үчин Иерусалиме баранларында, ол ерде Исаның эден әхли ишлерини гөрүпдилер. 46Шейлеликде, Иса ене-де Өзүниң сувы шераба өврен ери болан Җелиләниң Кана шәхерине гайдып гелди. Шол вагт Капернаумда бир көшк эмелдарының оглы кеселләп ятырды. 47Бу адам Исаның Яхудыядан Җелилә геленини эшидип, Онуң янына барды. Ол гелип, өлүм яссыгында ятан оглуны сагалтмагыны сорап, Иса ялбарды. 48Иса оңа: «Сиз аламатлар, мугҗызалар гөрмесеңиз, асла ынанмарсыңыз» дийди. 49Көшк эмелдары Оңа: «Эй, Ага, оглум өлмәнкә барай-да!» дийди. 50Иса оңа: «Гидибер, оглуң яшар» дийди. Ол хем Исаның айдан сөзүне ынанып, өйүне гайтды. 51Ол хениз ёлдака, хызматкәрлери онуң өңүнден чыкып: «Оглуң сагалды» дийдилер. 52Ол адам хызматкәрлеринден оглуның говулашып башлан сагадыны сорады. Олар оңа: «Дүйн гүндиз сагат бирде гызгыны гайтды» дийдилер. 53Онсоң мунуң Исаның «Оглуң яшар» диен сагадында боландыгына атасы гөз етирди. Шейдип ол өй-ичерси билен бирликде Оңа иман этди. 54Бу Исаның Яхудыядан Җелилә геленден соң гөркезен икинҗи гудратлы аламатыды.
Currently Selected:
Ёханна 4: TukCyr16
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016