YouVersion Logo
Search Icon

جامعه 3

3
زمانی برای هر چیز
1برای هر چیز زمانی است و هر امری را زیر آسمان، وقتی:
2وقتی است برای زاده شدن و وقتی برای مردن؛
وقتی برای کاشتن و وقتی برای برکندنِ آنچه کاشته شده؛
3وقتی برای کُشتن و وقتی برای شفا دادن؛
وقتی برای ویران کردن و وقتی برای بنا نمودن؛
4وقتی برای گریه و وقتی برای خنده؛
وقتی برای ماتم و وقتی برای رقص؛
5وقتی برای دور افکندن سنگها و وقتی برای گِرد آوردن آنها؛
وقتی برای در آغوش کشیدن و وقتی برای خود‌داری از آن.
6وقتی برای جُستن و وقتی برای از دست دادن؛
وقتی برای نگاه داشتن و وقتی برای دور افکندن؛
7وقتی برای دریدن و وقتی برای دوختن؛
وقتی برای سکوت و وقتی برای سخن گفتن؛
8وقتی برای محبت و وقتی برای نفرت؛
وقتی برای جنگ و وقتی برای صلح.
کارِ بنی‌آدم
9کارگر را از محنت خویش چه سود؟ 10من کاری را که خدا به بنی‌آدم سپرده تا بدان مشغول باشد، مشاهده کردم. 11او هر چیز را در وقتش زیبا ساخته است. نیز ابدیت را در دلهای ایشان نهاده است، بی‌آنکه بتوانند آغاز و انجامِ کار خدا را دریابند. 12می‌دانم که آدمیان را چیزی بهتر از آن نیست که مادام که زنده‌اند، شادمان باشند و نیکی کنند، 13و اینکه هر یک بخورند و بنوشند و از دسترنج خویش خرسند باشند، که این موهبتِ خداست. 14و دریافتم که هرآنچه خدا می‌کند، تا به ابد پایدار است و چیزی نتوان بر آن افزود یا از آن کاست. خدا آن را به عمل می‌آورد تا آدمیان از او بترسند. 15آنچه از پیش بوده، هم‌اکنون نیز هست، و آنچه خواهد بود، از پیش بوده است. و خدا آنچه را ‌‌گذشته است، بازمی‌جوید.#3‏:15 معنی این عبارت در عبری روشن نیست.
از خاک به خاک
16همچنین زیر آفتاب دیدم که در جایگاه عدالت، شرارت است، و در جایگاه انصاف، ظلم. 17پس در دل خویش گفتم: خدا پارسا و شریر را داوری خواهد کرد، زیرا هر امری را زمانی است و هر کاری را وقتی.
18نیز دربارۀ بنی‌آدم در دل خویش گفتم: خدا ایشان را می‌آزماید تا خود دریابند که وحوشی بیش نیستند. 19زیرا بنی‌آدم و وحوش را یک سرنوشت است. همان‌گونه که این می‌میرد، آن نیز می‌میرد. آری، همه را یک نَفَس#3‏:19 یا ”روح“. است، و آدمی را بر وحوش برتری نیست، زیرا همه چیز باطل است. 20همه به یک جا می‌روند: همه از خاکند و همه به خاک بازمی‌گردند. 21کیست که بداند روح انسان به بالا صعود می‌کند یا روح حیوان به قعر زمین فرو می‌رود؟
22پس دیدم که آدمی را چیزی بهتر از این نیست که در کار خویش شادمان باشد، زیرا که نصیب او همین است. زیرا کیست که انسان را بازآوَرَد تا ببیند پس از او چه خواهد شد؟

Currently Selected:

جامعه 3: nmv

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy