<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="MRK.6">
 <div class="label">6</div><div class="s1">Jesus word in Nasaret verwerp</div><div class="r">(Matt. 13:53-58; 9:35; Luk. 4:16-30)</div><div class="p"> 1Jesus het daarvandaan weggegaan. Hy het in die dorp gekom waar Hy grootgeword het, en sy dissipels was saam met Hom. 2En toe die sabbatdag aanbreek, het Hy die mense in die sinagoge begin leer. Baie het na Hom geluister en is deur sy woorde aangegryp. Hulle het vir mekaar ges&#234;: &#8220;Waar kom hy aan al hierdie dinge, en watter besondere gawe van wysheid het hy dat daar sulke kragtige dade deur sy hande plaasvind? 3Is hy dan nie 'n timmerman, 'n seun van Maria en die broer van Jakobus, Joses, Judas en Simon nie? En is dit dan nie sy susters wat hier by ons woon nie?&#8221;</div><div class="p">Die mense wou niks van Hom weet nie.</div><div class="p"> 4Jesus s&#234; toe vir hulle: &#8220;'n Profeet word oral erken behalwe in die plek waar hy grootgeword het, en in sy familiekring en sy gesin.&#8221;</div><div class="p"> 5Hy kon daar geen enkele wonderwerk doen nie, behalwe dat Hy sy hande op 'n paar siekes gel&#234; en hulle gesond gemaak het. 6Hy was verbaas oor die ongeloof van die mense.</div><div class="p">Daarna het Hy by die dorpies in die omtrek rondgegaan en die mense daar geleer.</div><div class="s1">Jesus stuur die twaalf uit</div><div class="r">(Matt. 10:1,5-15; Luk. 9:1-6)</div><div class="p"> 7Jesus het die twaalf nader geroep en hulle twee-twee begin uitstuur. Hy het aan hulle mag oor onrein geeste gegee. 8Verder het Hy hulle bevel gegee om niks vir die pad saam te vat nie, net 'n kierie &#8211; geen kos, geen reissak, geen geld in die beursie nie. 9Hulle moes wel skoene aantrek maar nie nog 'n kledingstuk saamvat nie. 10Daarby het Hy vir hulle ges&#234;: &#8220;Waar julle in 'n plek kom en in 'n huis ontvang word, bly daar totdat julle van die plek af weggaan. 11En as 'n plek julle nie wil ontvang en die mense nie na julle luister nie, gaan dan daarvandaan weg en skud selfs die stof onderaan julle voete af as aanklag teen hulle.&#8221;</div><div class="p"> 12Hulle het toe gaan verkondig dat die mense hulle moet bekeer. 13Daarby het hulle baie bose geeste uitgedrywe en baie siekes met olie gesalf en gesond gemaak.</div><div class="s1">Verskillende menings oor Jesus</div><div class="r">(Matt. 14:1-2; Luk. 9:7-9)</div><div class="p"> 14Koning Herodes het van Jesus gehoor, want sy Naam het bekend geraak. Party mense het ges&#234;: &#8220;Johannes die Doper is uit die dood opgewek. Daarom werk die kragte in hom.&#8221;</div><div class="p"> 15En party het ges&#234;: &#8220;Dit is Elia.&#8221;</div><div class="p">Ander het ges&#234;: &#8220;Hy is 'n profeet soos een van die ou profete.&#8221;</div><div class="p"> 16Toe Herodes dit dan hoor, het hy ges&#234;: &#8220;Die Johannes wat ek onthoof het, is uit die dood opgewek.&#8221;</div><div class="s1">Die dood van Johannes die Doper</div><div class="r">(Matt. 14:3-12; Luk. 3:19-20)</div><div class="p"> 17Vroe&#235;r het Herodes self gestuur en Johannes laat vang. Hy het hom in die tronk opgesluit op aandrang van Herodias die vrou van sy broer Filippus. Herodes het met haar getrou, 18en Johannes het vir hom ges&#234;: &#8220;U mag nie u broer se vrou vat nie.&#8221;</div><div class="p"> 19Herodias het daarna 'n wrok teen hom gekoester en wou hom laat doodmaak, maar sy kon nie, 20want Herodes was bang vir Johannes omdat hy besef het dat hy 'n opregte en godvresende man is. Hy het vir Johannes onder sy beskerming geneem en elke keer wanneer hy hom aangehoor het, het hy in 'n ernstige tweestryd geraak. Tog het hy graag na hom geluister.</div><div class="p"> 21Op 'n dag het Herodias 'n goeie kans gekry. Toe Herodes op sy verjaarsdag vir sy hoofamptenare en die opperbevelhebbers en die ho&#235;lui van Galilea 'n feesmaal gegee het, 22het die dogter van Herodias daar ingekom en vir hulle gedans. Dit het groot byval by Herodes en sy gaste gevind. Die koning het toe vir die meisie ges&#234;: &#8220;Vra my net wat jy wil h&#234;, en ek sal dit vir jou gee.&#8221;</div><div class="p"> 23Daarby het hy dit herhaaldelik met 'n eed vir haar bevestig: &#8220;Net wat jy my vra, sal ek vir jou gee, tot selfs die helfte van my koninkryk.&#8221;</div><div class="p"> 24Sy het toe uitgegaan en vir haar ma ges&#234;: &#8220;Wat moet ek vra?&#8221;</div><div class="p">Di&#233; het ges&#234;: &#8220;Die kop van Johannes die Doper.&#8221;</div><div class="p"> 25Sy het haastig reguit na die koning toe geloop en vir hom gevra: &#8220;Ek wil h&#234; u moet vir my dadelik in 'n skottel die kop gee van Johannes die Doper.&#8221;</div><div class="p"> 26Die koning was baie verslae, maar omdat hy dit voor die gaste met 'n eed belowe het, wou hy haar dit nie weier nie. 27Hy het dadelik iemand van sy lyfwag opdrag gegee en hom gestuur om Johannes se kop te gaan haal. Hy het hom in die tronk gaan onthoof, 28sy kop in 'n skottel gebring en dit vir die meisie gegee, en die meisie het dit vir haar ma gegee.</div><div class="p"> 29Toe Johannes se volgelinge daarvan hoor, het hulle gekom en sy lyk weggeneem en begrawe.</div><div class="s1">Die twaalf apostels kom terug</div><div class="r">(Matt. 14:13-14; Luk. 9:10-11; Joh. 6:1-4)</div><div class="p"> 30Die apostels het na Jesus toe teruggekom en vir Hom alles vertel wat hulle gedoen en wat hulle die mense geleer het. 31Daar was baie mense wat gedurig gekom en gegaan het, sodat Jesus en sy dissipels selfs nie kans gehad het om iets te eet nie. Hy s&#234; toe vir hulle: &#8220;Kom julle alleen saam na 'n stil plek toe en rus 'n bietjie.&#8221;</div><div class="p"> 32Hulle het met 'n skuit na 'n stil plek toe vertrek waar hulle alleen kon wees. 33Baie mense het hulle egter gesien en agtergekom waarheen hulle gaan. Hulle het vinnig van al die dorpe af te voet daarheen gegaan en nog voor Jesus en sy dissipels daar aangekom. 34Toe Jesus uit die skuit klim, het Hy 'n groot menigte mense daar gesien en Hy het hulle innig jammer gekry, want hulle was soos skape wat nie 'n wagter het nie. Hy het hulle toe baie uitvoerig begin leer.</div><div class="s1">Die eerste vermeerdering van die brood</div><div class="r">(Matt. 14:15-21; Luk. 9:12-17; Joh. 6:5-14)</div><div class="p"> 35Toe dit al baie laat was, het Jesus se dissipels vir Hom kom s&#234;: &#8220;Dit is 'n afgele&#235; plek hierdie en dit is al baie laat. 36Stuur die mense terug sodat hulle op die plase in die omtrek en in die dorpies vir hulle iets te ete kan koop.&#8221;</div><div class="p"> 37Maar Hy s&#234; vir hulle: &#8220;Gee julle vir hulle iets om te eet.&#8221;</div><div class="p">Hulle antwoord Hom: &#8220;Moet ons met twee honderd mense se dagloon brood gaan koop om vir hulle iets te ete te gee?&#8221;</div><div class="p"> 38Hy vra vir hulle: &#8220;Hoeveel brood het julle? Gaan kyk.&#8221;</div><div class="p">Nadat hulle gaan kyk het, s&#234; hulle: &#8220;Vyf, en twee visse.&#8221;</div><div class="p"> 39Hy het hulle opdrag gegee om al die mense klompies-klompies op die groen gras te laat sit om te eet. 40Die mense het in groepe van honderd en in groepe van vyftig gaan sit. 41Toe het Hy die vyf brode en die twee visse geneem, na die hemel opgekyk en die se&#235;n gevra. Daarna het Hy die brood gebreek en dit vir sy dissipels gegee om aan die mense voor te sit. Hy het ook die twee visse onder hulle almal verdeel. 42Al die mense het ge&#235;et en genoeg gekry. 43Hulle het nog twaalf mandjies vol bymekaargemaak van die stukke brood en die vis. 44Van di&#233; wat van die brood ge&#235;et het, was net die mans vyf duisend.</div><div class="s1">Jesus loop op die see</div><div class="r">(Matt. 14:22-33; Joh. 6:15-21)</div><div class="p"> 45Net daarna het Jesus sy dissipels aanges&#234; om in die skuit te klim en solank vooruit te gaan na die oorkant, na Betsaida toe, terwyl Hy nog eers die mense huis toe stuur. 46Nadat Hy hulle laat gaan het, het Hy die berg op gegaan om te bid.</div><div class="p"> 47Toe dit aand word, was die skuit al ver weg die see in en Jesus alleen op die strand. 48Hy het gesien hulle roei swaar, want die wind was teen hulle. Teen dagbreek die volgende m&#244;re het Hy op die see na hulle toe aangeloop gekom, en Hy wou langs hulle verbygaan. 49Toe hulle Hom op die see sien loop, het hulle gedink dit is 'n spook. Hulle het hard geskreeu, 50want hulle het Hom almal gesien en groot geskrik. Maar Hy het dadelik met hulle gepraat en vir hulle ges&#234;: &#8220;Wees gerus, dit is Ek. Moenie bang wees nie.&#8221;</div><div class="p"> 51Hy het toe by hulle in die skuit geklim, en die wind het gaan l&#234;. Hulle was heeltemal uit die veld geslaan, 52want hulle het nie werklik verstaan wat die vermeerdering van die brood beteken nie; hulle kon dit nog nie begryp nie.</div><div class="s1">Jesus genees mense in die landstreek Gennesaret</div><div class="r">(Matt. 14:34-36)</div><div class="p"> 53Hulle het toe land toe gevaar en by Gennesaret aan wal gegaan. 54Toe hulle uit die skuit klim, het die mense Hom dadelik herken 55en in daardie hele landstreek rondgegaan en di&#233; wat ongesteld was, op draagbare begin aandra na waar hulle gehoor het dat Hy is. 56Waar Hy ook al in dorpe of stede of op plase gekom het, het die mense die siekes op die bymekaarkomplekke neergesit en Hom gevra dat die siekes tog maar net aan die soom van sy klere mag raak; en almal wat aan Hom geraak het, het gesond geword.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Jesus het daarvandaan weggegaan. Hy het in die dorp gekom waar Hy grootgeword het, en sy dissipels was saam met Hom. En toe die sabbatdag aanbreek, het Hy die mense in die sinagoge begin leer. Baie het na Hom geluister en is deur sy woorde aangegryp. Hulle het vir mekaar gesê: “Waar kom hy aan al hierdie dinge, en watter besondere gawe van wysheid het hy dat daar sulke kragtige dade deur sy hande plaasvind? Is hy dan nie 'n timmerman, 'n seun van Maria en die broer van Jakobus, Joses, Judas en Simon nie? En is dit dan nie sy susters wat hier by ons woon nie?”
Die mense wou niks van Hom weet nie.
Jesus sê toe vir hulle: “'n Profeet word oral erken behalwe in die plek waar hy grootgeword het, en in sy familiekring en sy gesin.”
Hy kon daar geen enkele wonderwerk doen nie, behalwe dat Hy sy hande op 'n paar siekes gelê en hulle gesond gemaak het. Hy was verbaas oor die ongeloof van die mense.
Daarna het Hy by die dorpies in die omtrek rondgegaan en die mense daar geleer.


Jesus het die twaalf nader geroep en hulle twee-twee begin uitstuur. Hy het aan hulle mag oor onrein geeste gegee. Verder het Hy hulle bevel gegee om niks vir die pad saam te vat nie, net 'n kierie – geen kos, geen reissak, geen geld in die beursie nie. Hulle moes wel skoene aantrek maar nie nog 'n kledingstuk saamvat nie. Daarby het Hy vir hulle gesê: “Waar julle in 'n plek kom en in 'n huis ontvang word, bly daar totdat julle van die plek af weggaan. En as 'n plek julle nie wil ontvang en die mense nie na julle luister nie, gaan dan daarvandaan weg en skud selfs die stof onderaan julle voete af as aanklag teen hulle.”
Hulle het toe gaan verkondig dat die mense hulle moet bekeer. Daarby het hulle baie bose geeste uitgedrywe en baie siekes met olie gesalf en gesond gemaak.


Koning Herodes het van Jesus gehoor, want sy Naam het bekend geraak. Party mense het gesê: “Johannes die Doper is uit die dood opgewek. Daarom werk die kragte in hom.”
En party het gesê: “Dit is Elia.”
Ander het gesê: “Hy is 'n profeet soos een van die ou profete.”
Toe Herodes dit dan hoor, het hy gesê: “Die Johannes wat ek onthoof het, is uit die dood opgewek.”


Vroeër het Herodes self gestuur en Johannes laat vang. Hy het hom in die tronk opgesluit op aandrang van Herodias die vrou van sy broer Filippus. Herodes het met haar getrou, en Johannes het vir hom gesê: “U mag nie u broer se vrou vat nie.”
Herodias het daarna 'n wrok teen hom gekoester en wou hom laat doodmaak, maar sy kon nie, want Herodes was bang vir Johannes omdat hy besef het dat hy 'n opregte en godvresende man is. Hy het vir Johannes onder sy beskerming geneem en elke keer wanneer hy hom aangehoor het, het hy in 'n ernstige tweestryd geraak. Tog het hy graag na hom geluister.
Op 'n dag het Herodias 'n goeie kans gekry. Toe Herodes op sy verjaarsdag vir sy hoofamptenare en die opperbevelhebbers en die hoëlui van Galilea 'n feesmaal gegee het, het die dogter van Herodias daar ingekom en vir hulle gedans. Dit het groot byval by Herodes en sy gaste gevind. Die koning het toe vir die meisie gesê: “Vra my net wat jy wil hê, en ek sal dit vir jou gee.”
Daarby het hy dit herhaaldelik met 'n eed vir haar bevestig: “Net wat jy my vra, sal ek vir jou gee, tot selfs die helfte van my koninkryk.”
Sy het toe uitgegaan en vir haar ma gesê: “Wat moet ek vra?”
Dié het gesê: “Die kop van Johannes die Doper.”
Sy het haastig reguit na die koning toe geloop en vir hom gevra: “Ek wil hê u moet vir my dadelik in 'n skottel die kop gee van Johannes die Doper.”
Die koning was baie verslae, maar omdat hy dit voor die gaste met 'n eed belowe het, wou hy haar dit nie weier nie. Hy het dadelik iemand van sy lyfwag opdrag gegee en hom gestuur om Johannes se kop te gaan haal. Hy het hom in die tronk gaan onthoof, sy kop in 'n skottel gebring en dit vir die meisie gegee, en die meisie het dit vir haar ma gegee.
Toe Johannes se volgelinge daarvan hoor, het hulle gekom en sy lyk weggeneem en begrawe.


Die apostels het na Jesus toe teruggekom en vir Hom alles vertel wat hulle gedoen en wat hulle die mense geleer het. Daar was baie mense wat gedurig gekom en gegaan het, sodat Jesus en sy dissipels selfs nie kans gehad het om iets te eet nie. Hy sê toe vir hulle: “Kom julle alleen saam na 'n stil plek toe en rus 'n bietjie.”
Hulle het met 'n skuit na 'n stil plek toe vertrek waar hulle alleen kon wees. Baie mense het hulle egter gesien en agtergekom waarheen hulle gaan. Hulle het vinnig van al die dorpe af te voet daarheen gegaan en nog voor Jesus en sy dissipels daar aangekom. Toe Jesus uit die skuit klim, het Hy 'n groot menigte mense daar gesien en Hy het hulle innig jammer gekry, want hulle was soos skape wat nie 'n wagter het nie. Hy het hulle toe baie uitvoerig begin leer.


Toe dit al baie laat was, het Jesus se dissipels vir Hom kom sê: “Dit is 'n afgeleë plek hierdie en dit is al baie laat. Stuur die mense terug sodat hulle op die plase in die omtrek en in die dorpies vir hulle iets te ete kan koop.”
Maar Hy sê vir hulle: “Gee julle vir hulle iets om te eet.”
Hulle antwoord Hom: “Moet ons met twee honderd mense se dagloon brood gaan koop om vir hulle iets te ete te gee?”
Hy vra vir hulle: “Hoeveel brood het julle? Gaan kyk.”
Nadat hulle gaan kyk het, sê hulle: “Vyf, en twee visse.”
Hy het hulle opdrag gegee om al die mense klompies-klompies op die groen gras te laat sit om te eet. Die mense het in groepe van honderd en in groepe van vyftig gaan sit. Toe het Hy die vyf brode en die twee visse geneem, na die hemel opgekyk en die seën gevra. Daarna het Hy die brood gebreek en dit vir sy dissipels gegee om aan die mense voor te sit. Hy het ook die twee visse onder hulle almal verdeel. Al die mense het geëet en genoeg gekry. Hulle het nog twaalf mandjies vol bymekaargemaak van die stukke brood en die vis. Van dié wat van die brood geëet het, was net die mans vyf duisend.


Net daarna het Jesus sy dissipels aangesê om in die skuit te klim en solank vooruit te gaan na die oorkant, na Betsaida toe, terwyl Hy nog eers die mense huis toe stuur. Nadat Hy hulle laat gaan het, het Hy die berg op gegaan om te bid.
Toe dit aand word, was die skuit al ver weg die see in en Jesus alleen op die strand. Hy het gesien hulle roei swaar, want die wind was teen hulle. Teen dagbreek die volgende môre het Hy op die see na hulle toe aangeloop gekom, en Hy wou langs hulle verbygaan. Toe hulle Hom op die see sien loop, het hulle gedink dit is 'n spook. Hulle het hard geskreeu, want hulle het Hom almal gesien en groot geskrik. Maar Hy het dadelik met hulle gepraat en vir hulle gesê: “Wees gerus, dit is Ek. Moenie bang wees nie.”
Hy het toe by hulle in die skuit geklim, en die wind het gaan lê. Hulle was heeltemal uit die veld geslaan, want hulle het nie werklik verstaan wat die vermeerdering van die brood beteken nie; hulle kon dit nog nie begryp nie.


Hulle het toe land toe gevaar en by Gennesaret aan wal gegaan. Toe hulle uit die skuit klim, het die mense Hom dadelik herken en in daardie hele landstreek rondgegaan en dié wat ongesteld was, op draagbare begin aandra na waar hulle gehoor het dat Hy is. Waar Hy ook al in dorpe of stede of op plase gekom het, het die mense die siekes op die bymekaarkomplekke neergesit en Hom gevra dat die siekes tog maar net aan die soom van sy klere mag raak; en almal wat aan Hom geraak het, het gesond geword.

Luister na MARKUS 6